پیشینه پژوهشی اثر بخشی امید درمانی در کاهش اضطراب، افسردگی و احساس تنهایی (رشته روانشناسی گرایش بالینی)

با سحافایل در خدمت شما هستیم با «پیشینه پژوهشی اثر بخشی امید درمانی در کاهش اضطراب، افسردگی و احساس تنهایی (رشته روانشناسی گرایش بالینی)» که بطور کامل و جامع به این مبحث پرداخته و نیاز شما را به هرگونه جستجوی بیشتری برطرف خواهد نمود.

فهرست محتوا

فهرست محتوا

• 2-1- مقدمه. 16
• 2-3- افسردگی. 33
• 2-3-1- انواع افسردگي. 35
• 2-3-1-1- افسردگي اساسي  يا ماژور 36
• 2-3-1-2- افسرده خويي يا  مينور 38
• 2-3-1-3- اختلال دوقطبي. 38
• 2-3-1-4- افسردگي فصلي. 39
• 2-4- اضطراب.. 47
• 2-4-1- علایم‌ شایع‌ بیماری.. 48
• 2-4-2- علل‌ بروز اضطراب.. 48
• 2-4-3- انواع اضطراب ها و ترس ها 50
• 2-5- احساس تنهایی. 52
• 2-5-1- انواع تنهایی. 60
• 2-6- امید درمانی. 63
• 2-6-1- فرایند امید درمانی. 64
• 2-6-2- مراحل اميد درماني. 65
• 2-7- پیشینه تجربی. 72
• 2-7-1- مطالعات داخلی. 72
• 2-7-2- مطالعات خارجی. 76
• 2-8- جمع بندی از پیشینه پژوهش… 79

– مقدمه

مبانی نظری و پيشينه تحقيق، اساس توجيه‌پذيری علمی تحقيق‌ می باشند. مبانی نظری در واقع تئوري ها، نظريات و مدل های مختلف مربوط به موضوع را مطرح و زمينه را جهت انتخاب يکی از نظريات رايج، ترکيبی از آن ها و يا ابداع و الهام مدلی بر اساس آن ها فراهم می‌آورد. در همين راستا، در اين فصل به مطالعه و بررسی ادبيات تحقیق اين پژوهش می‌پردازيم. ساختار فصل حاضر شامل 6 بخش است که در بخش اول به موضوع سالمندان پرداخته شده است. بخش دوم شامل افسردگی می باشد، در بخش سوم به موضوع اضطراب، در بخش چهارم، احساس تنهایی، در بخش پنجم فرآیند امید درمانی و نهایتا در بخش ششم تحقیقات انجام شده در داخل و خارج در ارتباط با موضوع تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است.

2-3- افسردگی

افسردگی متداول ترین نوع اختلال نوروتیک یا روانی است. حالتی از خلق پایین و بی میلی به فعالیت یا بی تفاوتی، که بر افکار، رفتار، احساسات و شادکامی شخص تأثیر می گذارد. افسردگی به قدری شایع هست که لقب سرماخوردگی روانپزشکی گرفته است و حدود 20 درصد بزرگسالان را در کام خود می کشد. این اختلال تک عاملی نبوده و از تعامل چند عامل مختلف ژنتیک و محیطی حاصل میشود. طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی، افسردگی احساس غم پایدار و کاهش تمایل به انجام کارهایی است که بصورت معمول از آن لذت می بریم، و نیزکاهش انگیزه انجام امور روزمره که حداقل به مدت دو هفته بطول انجامد (اصلانی، احمد دوست و بهمنی، 1394). همچنین فرد افسرده ممکن است برخی از  احساسات مانند غم، اضطراب، پوچی، نا امیدی، بی حمایتی، بی ارزشی، احساس گناه، خواب و یا اشتهای مختل، احساس خستگی و ضعف در تمرکز را تجربه کند. علائم متفاوت  دیگر مثل پرخوری، ناتوانی در به خاطر سپردن جزئیات یا تصمیم گیری، مشکلات رابطه ای، درد جسمانی، مشکلات گوارشی و درکل کاهش انرژی نیز وجود دارد. در حالت بسیار شدید، افسردگی می تواند منجر به اقدام به خودکشی شود (موسوی زاده و پزشک، 1391).

افسردگی به حالاتی از خُلق گفته می‌شود مانند بی‌روحیه بودن، بی‌توان بودن، احساس فقدان، نومیدی و بیهوده بودن که از بی‌رغبتی و بد بینی حکایت می‌کند و شوق، شادی و خوش بینی به عنوان نمونه‌های متضاد آن است. به طور کلی افسردگی به نوعی رفتار گفته می‌شود که صاحب آن با فرو رفتن در خود و بی‌توجهی یا کم توجهی به محیط اطراف و دیگران مشخص می‌شود  (احمدی، مردادی و حسنی، 1395). ادوارد بیبرینگ در تعریف افسردگی چنین می‌گوید: افسردگی را می‌توان بیان عاطفی از حالت درماندگی، ناتوانی خود بدون در نظر گرفتن آنچه باعث شکست مکانیزم مربوط به احترام به خود گردیده، تعریف نمود. همچنین اظهار می‌دارد که افسردگی ممکن است در نتیجه عدم توانائی در انکار جنبه‌های تهدید کننده محیط بوجود آید. در روانپزشکی افسردگی را تغییر خلق در جهت غمگینی می‌دانند، با تغییر خلق و متناسب با آن روند و محتوی اندیشه و طرز رفتار و کیفیت واکنش‌ها نیز تغییر یافته، اندوهبار می‌گردد. فارز درباره مفهوم افسردگی می‌گوید: افسردگی ممکن است نمایانگر وضعی باشد که در آن برای فرد محقق می‌شود که همه راه‌های دست یافتن به هدف‌های با ارزش بر او بسته است (نیک آمال، یارمحمدی، شادمان فر و زنگنه، 1392).

لیختنبرگ افسردگی را به احساس نومیدی در نیل به اهداف مشخص تعریف کرده است. وی این نومیدی را بیشتر محصول کمبودهای شخصی شناخته است. به عقیده بک افسردگی اصطلاحی است که به مجموعه رفتارهائی اطلاق می‌شود که عناصر مشخص آن کندی در حرکت و کلام است. گریستن، غمگینی، فقدان پاسخ‌های فعال، فقدان علاقه، کم ارزشی، بی‌خوابی و بی‌اشتهائی از دیگر علائم آن است. اخوت افسردگی را به طور خلاصه عبارت از احساس بیمارگونه غم و اندوه با درجاتی از رکود واکنش می‌داند (موسوی زاده و پزشک، 1391). لینفوردیس بیان می‌دارد که افسردگی بیماری ای است که خصوصیات اول و عمده آن تغییر خلق است و شامل یک احساس غمگینی است که از یک نومیدی خفیف تا احساس یأس شدید ممکن است نوسان داشته باشد. این تغییر خلق نسبتاً ثابت و برای روزها،‌ هفته‌ها و سال‌ها ادامه دارد. همراه این تغییر خلق، تغییرات مشخصی در رفتار، نگرش، تفکر، کارآیی و اعمال فیزیولوژیک وجود دارد (گرینبرگ[1]، 2017). در مجموع افسردگی یک بیماری روانی با جنبه های زیستی، روانی و اجتماعی است که علل، نشانه ها و درمانهایی دارد و فرد مبتلا به راحتی از آن خلاصی ندارد. چه تحت درمان باشد و چه نباشد، اختلال میتواند بدتر شود یا برگردد (اصلانی و همکاران، 1394).

2-3-1- انواع افسردگي

به منظور اينكه مناسبترين و موثرترين درمان  افسردگي صورت گيرد، ميبايستي علائم آن  شناسايی شود (گرینبرگ، 2017). اما بايد بدانيم كه افسردگي به اشكال و انواع مختلفي ديده مي شود و تازه هر نوع آن، نشانه ها، علل و درمانهاي متفاوتي دارند. لذا به دسته بندي انواع آن می پردازیم:

 2-3-1-1- افسردگي اساسي  يا ماژور

در اين  اختلال، نشانه هاي افسردگي بيش از دو هفته و در تمام روز و ماهها پايدار ميماند. نشانه هاي اين نوع افسردگي كاملاً فرد را متمايز از زماني مي كند كه مبتلا نبوده، به اين معني كه او را در حيطه هاي شغلي روابط  فردي و رفتارهاي اجتماعي ناتوان می كند. خطر خودكشي نيز در اين نوع افسردگي افزايش مي يابد (احمدی و همکاران، 1395).

 ملاکهای افسردگی اساسی

الف) حداقل پنج تا از علایم زیر همزمان در یک دوره حداقل دو هفته‌ای وجود داشته باشد و نشانه تغییری در کارکرد قبلی باشد؛ حداقل یکی از علایم یا (1) خلق افسرده باشد، یا (۲) بی علاقگی و بی لذتی (موسوی زاده و پزشک، 1391).

• خلق افسرده در اکثر اوقات روز و تقریباً همه روزها، چه طبق گزارش خود بیمار از احساس ذهنیش (مثلاً احساس کند غمگین است، یا احساس پوچی کند)، چه طبق مشاهده دیگران (مثلاً بگویند گریان به نظر می‌رسد). در اطفال و نوجوانان می‌تواند به صورت خلق تحریک پذیرباشد.
• کاهش واضح علاقه‌مندی یا لذت بردن از همه یا تقریباً همه فعالیت‌ها، اکثر اوقات روز و تقریباً همه روزها.
• کاهش چشمگیر وزن بدون اجرای برنامه (رژیم) خاصی برای لاغری، یا افزایش وزن (مثلاً تغییر وزن بدن بیش از پنج درصد در عرض یک ماه)، یا کاهش یا افزایش اشتها تقریباً همه روزها.
• کم خوابی یا پر خوابی به طور تقریباً هر روزه.
• سرآسیمگی یا کندی روانی-حرکتی در تقریباً همه روزها (برای دیگران مشهود باشد، نه اینکه فقط خود بیمار احساس ذهنی بی قراری یا کند شدن را گزارش کند).
• احساس خستگی یا از دست دادن انرژی تقریباً همه روزها.
• احساس بی‌ارزشی یا احساس گناه مفرط یا نا متناسب (که حتی ممکن است هذیانی باشد) تقریباً هر روز (صرف ملامت نفس یا احساس گناه به خاطر بیمار بودن کافی نیست).
• کاهش قدرت تفکر یا تمرکز، یا احساس بلاتصمیمی، تقریباً هر روز (چه طبق گزارش بیمار از احساس ذهنی خود، چه بنا بر مشاهده دیگران).
• افکار عود کننده درباره مرگ (نه فقط ترس از مردن)، فکر مکرر خودکشی بدون هیچ نقشه خاصی، اقدام به خودکشی، یا داشتن نقشه‌ای معین برای انجام خودکشی (نیک آمال و همکاران، 1392).

ب) علایم مذکور واجد ملاک‌های دوره مشترک نباشد.

پ) علایم از نظر بالینی رنج و عذاب چشمگیری برای بیمار ایجاد کرده باشد و یا کارکردهای او را در حوزه‌های اجتماعی، شغلی، یا سایر حوزه‌های مهم زندگی مختل کرده باشد.

ت) علایم ربطی به اثرات جسمی مستقیم یک ماده (مثلاً ماده‌ای که مورد سوء مصرف قرار می‌گیرد، یا دارو) یا یک بیماری طبی عمومی (مثل کم‌کاری تیرویید) نداشته باشد.

ث) داغدیدگی، توجیه بهتری برای علایم نباشد، یعنی به دنبال از دست رفتن فرد محبوب، علایم بیش از دو ماه طول کشیده باشد، یا مختل شدن واضح کارکردها، اشتغال ذهنی شدید با احساس بی‌ارزشی، فکر خودکشی، علایم روانپریشی، یا کندی روانی- حرکتی به شکل مشخص وجود داشته باشد (موسوی زاده و پزشک، 1391).

[1] Greenberg

منابع

• احمدی، مریم.، مردادی، علیرضا. و حسنی، جعفر. (1395). عملکرد نوجوانان مبتلاء به اختلال افسردگی اساسی و اختلال استرس پس از سانحه در حافظه فعال و سرعت پردازش. روانشناسی شناختی، 4(8)، ص 52-62.
• اصلانی، جلیل.، احمد دوست، حسین. و بهمنی، محمود. (1394). تاثیر روان‌درمانی مثبت‌نگر بر نشانه‌های افسردگی و بهزیستی ذهنی زندانیان. روانشناسی مثبت، 1(4)، ص 67-76.
• انجمن روانپزشكي آمريكا(2013)، راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات رواني. (چاپ اول).  ترجمه يحيي سيد محمدي(1393). نشر روان. تهران.
• بشکانی, لیلا (1393)، رابطه بین حمایت اجتماعی با افسردگی و اضطراب در سالمندان مرد شهر اهرم، دومین کنفرانس ملی روانشناسی و علوم رفتاری، تهران، موسسه اطلاع رسانی نارکیش.
• بهاری، فرشاد.(1393). مبانی امید و امید درمانی. تهران: انتشارات دانژه.
• بیجاری، هانیه.، قنبری هاشم آبادی، بهرام علی. و آقامحمدیان شعر باف، حمدرضا. (1388). بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر رویکرد امید درمانی بر افزایش میزان امید به زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان. فصلنامه مطالعات تربیتی و روانشناسی دانشگاه فردوسی، 10(1). ص 171-184.
• جمال زاده، راضیه؛ گلزاری، محمود. (1393). اثربخشی امید درمانی در افزایش شادکامی و رضایت از زندگی در زنان سالمند مستقر در مرکز سالمندان شهرستان بروجن. زن و جامعه، 5(2)، ص 31-48.
• جوکار، بهرام. و سلیمی، عظیمه. (1390). ویژگی های روانسنجی فرم کوتاه مقیاس احساس تنهایی اجتماعی و عاطفی بزرگسالان. علوم رفتاری، 5(18)، ص 311-318.
• حبیبی, فرهاد و حمدالهی، شهناز (1394)، مطالعه میزان توانمندیهای تربیتی سالمندان از دیدگاه خود و اطرافیانشان، دومین کنفرانس ملی و اولین کنفرانس بین المللی پژوهشهای نوین در علوم انسانی، تهران، موسسه مدیران ایده پرداز پایتخت ویرا.
• الحسابی، مهران علی؛ رفیعی، فرخنده؛(1391) . ارزیابی نیازمندیهای سالمندان در فضاهای شهری، مطالعه موردی: پارک خلد برین شیراز، معماری و شهرسازی آرمان شهر، شماره 9 ، 257-247
• حسینی، شهره.، عصمتی مقدم، مهین.، دهنوخلجی، حمیده.، سلطانی رباط، سیمین. و محمدی، عزیز. (1395). بررسی اثر آموزش مدیریت استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر اضطراب و افسردگی دانش آموزان دختر. مطالعات روانشناسی و علوم تربیتی، 2(3)، ص 65-73.
• خدابخشی کولایی آناهیتا، حیدری مریم، فلسفی نژاد محمدرضا (1394)، اثر بخشی شعر درمانی گروهی بر افسردگی ومعنا جویی سالمندان مقیم در مراکز سالمندان زن شهرستان تفرش. فصلنامه پرستاری سالمندان . ۱ (۳) :۵۵-۷۲.
• خواستار, نونا (1394)، بررسی عوامل ایجاد رضایت و امید به زندگی سالمندان ساکن در سرای سالمندان (نمونه موردی سرای سالمندان گرگان)، کنفرانس بین المللی انسان، معماری، عمران و شهر، تبریز، مرکز مطالعات راهبردی معماری و شهرسازی.
• رجبی, محسن (1395)، رابطه بین اضطراب ،افسردگی و امید به زندگی با رضایت از زندگی سالمندان مقیم سرای سالمندان شیراز، سومین کنفرانس ملی روانشناسی و علوم تربیتی، شادگان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شادگان.
• رحیم زاده، سوسن.، پور اعتماد، حمید رضا.، عسگری، علی. و حجت، محمد رضا. (1390). مبانی مفهومی احساس تنهایی یک مطالعه کیفی. روانشناسی تحولی، 8(30)، ص 123-142.
• رحیمی، ابوالفضل؛ انوشه، منیره؛ احمدی، فضل اله؛ فروغان، مهشید؛(1389) تجارب سالمندان تهرانی در زمینه اوقات فراغت و تفریحات، سالمند(مجله سالمندی ایران)، سال پنجم، شماره پانزدهم.
• رئیسیان، اکرم سادات.، گلزاری، محمود. و برج علی، احمد. (1390). اثربخشی امید درمانی بر کاهش میزان افسردگی و پیشگیری از عود در زنان درمان جوی وابسته به مواد مخدر، اعتیاد پژوهی، 8(17)، ص 21-40.
• زادباقرصیقلانی، مریم.، بیرشک، بهروز. و زاده محمدی، علی. (1394). اثربخشی موسیقی‌درمانی بر اضطراب و افسردگی بیماران مولتیپل اسکلروزیس. مطالعات روانشناختی، 11(4)، ص 7-22.
• صالحی، لیلی. و سیف، دیبا. (1391). الگوی پیش بینی احساس تنهایی بر مبنای تعامل معلم با دانش آموز و ابعاد ادراک شایستگی در میان نوجوانان با و بدون نقص بینایی. روانشناسی افراد استثنایی، 2(5)، ص 43-64.
• صفری, مجتبی و روانشاد نیا، سمیه (1395)، بررسی افسردگی و اضطراب سالمندان ساکن سرای سالمندان، همایش بین المللی افق های نوین در مهندسی عمران، معماری و شهرسازی و مدیریت فرهنگی شهرها، تهران، انجمن افق نوین علم و فناوری.
• غیورکاظمی، فاطمه.، سپهری شاملو، زهره.، مشهدی، علی. و غفایی چمن آباد، علی. (1394). مقایسه اثربخشی درمان فراشناخت و نوروفیدبک بر کاهش علائم اضطراب در دانشجویان دختر دارای اختلال اضطراب اجتماعی. روانشناسی بالینی، 7(27)، ص 21-35.
• قادری، هلاله.، نبی زاده چیانه، قسیم. و اسمعلی کورانه، احمد. (1393). سبک های هویت، احساس تنهایی و ترس از صمیمیت در افراد معتاد به اینترنت و افراد بهنجار. مطالعات ملی، 15(60)، ص 117-136.
• کاشانی، ولی اله؛ کاشانی، کبری و نامدار طجری، سمیه (1393)، مقایسۀ شادکامی زنان و مردان سالمند فعال و غیرفعال شهر تهران، نشریه رشد و یادگیری حرکتی-ورزشی، دوره 6، شماره 2، 183-194.
• کلانتری، عبدالحسین. و حسینی‌زاده آرانی، سیدسعید. (1393). بررسی ارتباط میان مشارکت در شبکه‌های نهادی اجتماعی و تجربه احساس‌ تنهایی (مورد مطالعه: کلان شهر تهران). جامعه شناسی نهاد های اجتماعی، 2(4)، ص 109-134.
• محسنی، سحر.، آهویی، مهشید. (1395). بررسی رابطه بین اضطراب و سرسختی با سبک های فرزندپروری معلمان مدارس متوسطه شهر زاهدان. پیشرفتهای نوین در علوم رفتاری، 1(3)، ص 38-47.
• مداح، سید باقر(1388)،. وضعیت فعالیت های اجتماعی و نحوه گذران اوقات فراغت در سالمندان ایران و سوئد، سالمند(مجله سالمند ایران) سال سوم، شماره هشتم.
• منوچهری، محدثه.، گلزاری، محمود. و کردمیرزا نیکوزاده، عزت اله. (1394). اثربخشی آموزش امید درمانی بر به کارگیری روش های مقابله مثبت با استرس در زنان دارای همسر معتاد. مطالعات روانشناسی بالینی، 6(21)، ص 77-94.
• موحدی، یزدان.، بابا پور خیرالدین، جلیل. و موحدی، معصومه. (1393). اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر رویکرد امید درمانی بر افزایش امید و بهزیستی روان شناختی دانش آموزان. روان شناسی مدرسه، 3(1)، ص 116-130.
• موسوی زاده، سیده آزاده. و پزشک، شهلا. (1391). بررسی اثربخشی افشای هیجانی نوشتاری بر میزان افسردگی و ظرفیت حافظه فعال در نوجوانان دختر افسرده. مطالعات روانشناختی، 9(32)، ص 67-88.
• نیک آمال، میترا.، یارمحمدی، پروانه.، شادمان فر، نسرین. و زنگنه، لیلا. (1392). اثربخشی آموزش مقابله با اضطراب، افسردگی و حساسیت بین فردی بر سلامت روانی زنان میانسال. تحقیقات روانشناختی، 5(20)، ص 78-91.
• ولی الهی, سمانه و محمدجواد اصغری (1393)، بررسی نقش اعتقادات مذهبی در پیش بینی افسردگی، امید و شادکامی سالمندان، همایش ملی جایگاه و نقش زنان در مدیریت جهادی، تربت حیدریه، دانشگاه تربت حیدریه.
• Allen, N. L. (2016). Effects of Computer Cognitive Training on Depression in Cognitively Impaired Seniors. ProQuest LLC. 789 East Eisenhower Parkway, PO Box 1346, Ann Arbor, MI 48106.
• Berg, C. J., Snyder, C. R., & Hamilton, N. (2001). The effectiveness of a hope intervention in coping with cold pressor pain. Journal of Health Psychology, 13(6), 804-809.
• Caboral, M. F., Evangelista, L. S., & Whetsell, M. V. (2012). Hope in elderly adults with chronic heart failure. Concept analysis. Investigacion y educacion en enfermeria, 30(3), 406-411.
• Caboral, M. F., Evangelista, L. S., & Whetsell, M. V. (2012). Hope in elderly adults with chronic heart failure. Concept analysis. Investigacion y educacion en enfermeria, 30(3), 406-411.
• Chung, H., Kim, J., Askew, R. L., Jones, S. M., Cook, K. F., & Amtmann, D. (2015). Assessing measurement invariance of three depression scales between neurologic samples and community samples. Quality of Life Research, 24(8), 1829-1834.
• Cohn, M. A., Fredrickson, B. L., Brown, S. L., Mikels, J. A., & Conway, A. M. (2009). Happiness unpacked: positive emotions increase life satisfaction by building resilience. Emotion, 9(3), 361.
• Corsini, R. J. (2002) Rajandram, R. K., Ho, S. M., Samman, N., Chan, N., McGrath, C., & Zwahlen, R. A. (2011). Interaction of hope and optimism with anxiety and depression in a specific group of cancer survivors: a preliminary study. BMC research notes, 4(1), 519.
• Gauthier, J. (2005). Anxiety disorders the elderly, Journal Holistic Nursing, 11, 1-16.
• Greenberg, L. S. (2017). Emotion-focused therapy of depression. Person-Centered & Experiential Psychotherapies, 1-12.
• Hall, S., Goddard, C., Opio, D., Speck, P. W., Martin, P., & Higginson, I. J. (2011). A novel approach to enhancing hope in patients with advanced cancer: a randomised phase II trial of dignity therapy. BMJ supportive & palliative care, bmjspcare-2011.
• Holt-Lunstad, J., Smith, T. B., Baker, M., Harris, T., & Stephenson, D. (2015). Loneliness and social isolation as risk factors for mortality a meta-analytic review. Perspectives on Psychological Science, 10(2), 227-237.
• Irving, L. M., C. Snyder, et al. (1998). “Hope and coping with cancer by college women.” Journal of personality 66(2): 195-214.
• Lopez, S. J., Snyder, C. R., Magyar-Moe, J. L., Edwards, L. M., Pedrotti, J. T., & Janowski, K. (2004). Pressgrove., C. (2004) Strategies for Accentuating Hope. Positive psychology in practice, 388-404.
• Marques, S. C., Lopez, S. J., & Pais-Ribeiro, J. L. (2011). “Building hope for the future”: A program to foster strengths in middle-school students. Journal of Happiness Studies, 12(1), 139-152.
• Murphy, K., Altschuler, A., Rowe, G., Hasher, L., Gordon, M., Spadafora, P., … & Szczepura, A. (2017). Leveraging Technology To Promote Engagement In Leisure Activities In Seniors With Cognitive Decline. Innovation In Aging, 1(Suppl_1), 61-61.
• Needham, B. L., Mezuk, B., Bareis, N., Lin, J., Blackburn, E. H., & Epel, E. S. (2015). Depression, anxiety and telomere length in young adults: evidence from the National Health and Nutrition Examination Survey. Molecular psychiatry, 20(4), 520-528.
• Rajandram, R. K., Ho, S. M., Samman, N., Chan, N., McGrath, C., & Zwahlen, R. A. (2011). Interaction of hope and optimism with anxiety and depression in a specific group of cancer survivors: a preliminary study. BMC research notes, 4(1), 519.
• Rustøen, T., Cooper, B. A., & Miaskowski, C. (2010). The importance of hope as a mediator of psychological distress and life satisfaction in a community sample of cancer patients. Cancer nursing, 33(4), 258-267.
• Santini, Z., Fiori, K. L., Tyrovolas, S., Haro, J. M., Feeney, J., & Koyanagi, A. (2016). Structure and function of social networks, loneliness, and their association with mental disorders among older men and women in Ireland: A prospective community-based study. European Psychiatry, 33, S178-S179.
• Shankar, A., McMunn, A., Demakakos, P., Hamer, M., & Steptoe, A. (2017). Social isolation and loneliness: Prospective associations with functional status in older adults. Health psychology, 36(2), 179.
• Snyder, C. R., Michael, S. T., & Cheavens, J. S. (1999). Hope as a psychotherapeutic foundation of common factors, placebos, and expectancies.
• Snyder, C. R., S. S. Ilardi, et al. (2000). “The role of hope in cognitivebehavior therapies.” Cognitive Therapy and Research 24(6): 747-762.
• Snyder, C., A. B. LaPointe, et al. (1998), “Preferences of high-and lowhope people for self-referential input.” Cognition & Emotion 12(6): 807-823.
• Snyder, C., D. Feldman, et al. (2002(. “Hopeful choices: A School Counselor’s guide to hope theory.” Journal of personality and Social psychology 65. 1061-1070.
• Sowislo, J. F., & Orth, U. (2013). Does low self-esteem predict depression and anxiety? A meta-analysis of longitudinal studies.
• Thornton, L. M., Cheavens, J. S., Heitzmann, C. A., Dorfman, C. S., Wu, S. M., & Andersen, B. L. (2014). Test of mindfulness and hope components in a psychological intervention for women with cancer recurrence. Journal of consulting and clinical psychology, 82(6), 1087.
• Wojciak, R. W., Mojs, E., Staniek, H., Marcinek, K., Krol, E., Suliburska, J., & Krejpcio, Z. (2016). Depression in seniors vs. their nutritional status and nutritional knowledge. Journal of Medical Science, 85(2), 83-88.
• Yoo, Y. G., Lee, D. J., Lee, I. S., Shin, N., Park, J. Y., Yoon, M. R., & Yu, B. (2016). The effects of mind subtraction meditation on depression, social anxiety, aggression, and salivary cortisol levels of elementary school children in South Korea. Journal of pediatric nursing, 31(3), 185-197.