بررسی اختلالات زبانی کودکان اوتیسم

دانشجویان و کاربران گرامی محتوای این فایل کامل ترین و بهترین بررسی اختلالات زبانی کودکان اوتیسم می باشد که با کمترین قیمت در سایت سحافایل قرار گرفته است که با خرید و دانلود آن نیاز شما را به هرگونه جستجوی بیشتری برطرف خواهد نمود.

دانلود بررسی اختلالات زبانی کودکان اوتیسم:

مقدمه:

رساله حاضر به بررسی اختلالات زبانی کودکان مبتلا به اوتیسم می‌پردازد. اوتیسم یکی از بیماری‌های رشدی دستگاه عصبی است که با اشکالاتی در ارتباط برقرار کردن، رفتارهای اجتماعی، زبان و شناخت همراه است. مطالعه زبان در بیماری اوتیسم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است زیرا شناخت اختلالات زبانی در کودکان مبتلا به این بیماری ابزاری ملموس را در اختیار درمانگر قرار می‌دهد و سبب می‌شود بیماری در سنین پائین‌تر تشخیص داده شود. به این ترتیب کودک درمان‌های لازم را زودتر دریافت می‌کند و احتمال بهبود او در سال‌های آینده افزایش می‌یابد. چارچوب نظری این رساله مقاله‌ای است که در سال 2007 توسط سه محقق (ایگستی ، بنتو و دادلانی ) منتشر شد. آن ها با کودکان 3 تا 6 ساله مبتلا به اوتیسم 30 دقیقه بازی آزاد انجام دادند و پاره گفته‌های تولیدی آن ها را بر اساس شاخص نحو زایا بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند که این کودکان اشکالات نحوی در گفتار خود دارند. برای انجام تحقیق حاضر با 5 کودک مبتلا به اوتیسم در اتاقی مشخص در یکی از مراکز توانبخشی تهران و با دو کودک دیگر در منازلشان به مدت 30 دقیقه بازی آزاد انجام شد. همه این کودکان 4 تا 7 سال سن داشتند و جلسه بازی آزاد با آن ها با یک دستگاه فیلمبرداری و یک دستگاه ضبط صدا ثبت شد. پاره‌گفته‌های تولیدی آن‌ها واج نویسی و تقطیع تکواژی شد. 6 کودک دیگر هم به مرکز مراجعه می کردند که گفتار نداشتند. 3 کودک دیگر هم جمله نمی‌ساختند و گفتارشان بیشتر تکرار پاره‌گفته های دیگران بود به همین خاطر از طرح کنار گذاشته شدند. بررسی‌ها نشان داد 71% از کودکان پژواک‌گویی داشتند. متوسط طول پاره‌گفته در 6 کودک بسیار پائین‌تر از کودکان عادی بود( بر اساس جدولی که متوسط طول پاره گفته را در کودکان دارای رشد عادی نشان می دهد). 3 کودک تمایل به حذف فعل داشتند. گاهی مطابقه میان نهاد و فعل رعایت نمی‌شد. گاهی حروف اضافه حذف می‌شد. ساخت مجهول را فقط یکی از کودکان به‌کار برد. کودکی که پائین‌ترین میانگین طول پاره گفته را داشت از فعل نفی، وجه التزامی و تکواژگونه‌های «را» استفاده نکرد. بنابراین کودکان مبتلا به اوتیسم 4 تا 7 ساله انواعی از اشکالات نحوی را در گفتار خود نشان می‌دهند. حوزه‌های دیگر زبانی از جمله معناشناسی، کاربردشناسی و عناصر زبرزنجیری کلام هم در این کودکان آسیب‌دیده است که نیاز به مطالعات بیشتر دارد.