بررسی تأثیر درمان رشدی‒عصبی بر عملکرد حرکتی درشت و کیفیت زندگی کودکان فلج مغزی

مشکل عمدهٔ کودکان فلج مغزی، آسیب در عملکرد حرکتی درشت و متعاقبا کاهش کیفیت زندگی آنان است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر اختصاص زمان بیشتر به درمان رشدی‒عصبی طی جلسات درمانی بر عملکرد حرکتی درشت و کیفیت زندگی کودکان مبتلا به فلج مغزی است.
The Effect of Neuro‒Developmental Treatment on Gross Motor Function and Quality Of Life in Cerebral Palsy Children Aged ۴‒۸ Sahar Nuranigharaborghe، Saeid Fatorehchy، Hojjatollah Haghgoo، Mahdi RassafianiAbstractObjectives: Impairment of gross motor function is the main problem in children with cerebral palsy which lowers quality of life. The aim of this study was to assess the impact of devoting more time to NDT (intensive Neuro‒developmental therapy) sessions on gross motor function (GMF) and quality of life (QOL) in children with cerebral palsy.
Methods: In this quasi‒experimental‒interventional study ۳۶ children with cerebral palsy aged ۴‒۸ years were selected through convenient sampling. They were then randomly & equally divided into two groups of control and intervention. Both groups received conventional occupational therapy ۳ times per week، for ۳ months. In the intervention group however، half of each therapy session was devoted to NDT. All subjects were evaluated by the GMFM، GMFCS and CP‒QOL scales before and after treatment. All data were analyzed by SPSS ۱۶.
Results: A significant increase in GMFM was observed in the intervention group (p=۰.۰۳۷) However، changes in QOL were not statistically significant between the two groups.
Conclusions: Devoting more time to NDT led to an improvement in GMFM in children with cerebral palsy. However، the intervention had no effect on the domains of QOL.در این مطالعه مداخله ای شبه تجربی، ۳۶ نفر از کودکان فلج مغزی در محدوده سنی ۸-۴ سال از کلینیک های خصوصی شهر تهران به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه ۱۸ نفره تقسیم شدند. تمامی آزمودنی ها به مدت ۳ماه، ۳جلسه در هر هفته در جلسات درمانی شرکت نمودند؛ با این تفاوت که گروه مداخله نیمی از جلسه را اختصاصا درمان رشدی‒عصبی (NDT) دریافت نمود. آزمودنی ها قبل و بعد از دوره درمانی با استفاده از ابزار GMFM‒۶۶، GMFCS و پرسشنامهٔ CP‒QOL، ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از SPSS نسخهٔ ۱۶، تجزیه وتحلیل شد.