تحقیق در مورد روشهای پلیمر شدن رادیکال آزاد

با سحافایل در خدمت شما هستیم برای بررسی تحقیق در مورد روشهای پلیمر شدن رادیکال آزاد که در 7 صفحه به همراه فهرست، کامل و جامع در خدمت شماست. محتوای این فایل کامل ترین و بهترین نسخه تحقیق در مورد روشهای پلیمر شدن رادیکال آزاد می باشد که با کمترین قیمت در سایت سحافایل قرار گرفته است که با خرید و دانلود آن نیاز شما را به هرگونه جستجوی بیشتری برطرف خواهد نمود.

مقدمه:

پلیمر شدن رادیکال آزاد می تواند به صورت توده، سوسپانسیون، محلول یا امولوسیون انجام شود. پلیمر شدن یونی و دیگر پلیمریزاسیونهای غیر رادیکالی معمولا به روشهای محلول محدود می شوند. هر یک از روشها فواید و مضراتی دارند، همچنان که در جدول(1)  آورده شده است. افزون بر آن، همچنین کاربر روی پلیمر شدنهای فاز گازی و جامد مونومرهای وینیلی انجام گرفته است، لیکن اینها از اهمیت کمتری برخوردار می باشند. از آنجائیکه پلیمرها فرار نیستند، عبارت پلیمر شدن فاز گازی به طور موثر به معنی پلیمر شدن توده می باشد که در آن بخارهای مونومر در موضع پلیمر شدن نفوذ داده شده است.

در پلیمر شدن تعلیقی مونومر را به روش مکانیکی به صورت پراکنده در یک مایع ناهمگون، معمولا در آب، در می آوریم و مونومر را که در این حالت به صورت قطراتی می باشد به وسیله آغازگر محلول در مونومر پلیمریزه می کنیم.

مونومر به وسیله آشفتگی مداوم و استفاده از پایدارکننده هایی نظیر پلی (وینیل الکل) یا متیل سلولز به صورت تعلیقی حفظ می شود. اگر این فرایند به دقت کنترل شود، پلیمر به شکل دانه هایی به دست می آید که به راحتی قابل حل می باشد و می تواند به وسیله صاف کردن یا اسپری کردن (پودر کردن) به داخل اتاقک حرارتی (خشک کردن به طریقه افشان) جدا شود.

یکی از فواید مهم آن این است که انتقال حرارت خیلی موثر بوده و از این رو واکنش به راحتی کنترل می شود. پلیمر شدن تعلیقی به دلیل تمایل ذرات پلیمری به انعقاد برای پلیمرهای چسبناک نظیر الاستومرها بکار نمی رود. از نقطه نظر سنتیک و مکانیزم پلیمر شدن سوسپانسیون مشابه پلیمر شدن توده می باشد.