دانلود مقاله حسی در زایمان

با سحافایل در خدمت شما هستیم برای بررسی دانلود مقاله حسی در زایمان که در 32 صفحه به همراه فهرست، کامل و جامع در خدمت شماست. محتوای این فایل کامل ترین و بهترین نسخه دانلود مقاله حسی در زایمان می باشد که با کمترین قیمت در سایت سحافایل قرار گرفته است که با خرید و دانلود آن نیاز شما را به هرگونه جستجوی بیشتری برطرف خواهد نمود.

مقدمه:

در طي فاز مخفي مرحلة اول زايمان درد به شكل درد خفيف يا كرامپ متوسط محدود به درماتومهاي ₁₁‎T و _­122‎T مي‎باشد. با پيشرفت زايمان در فاز فعال مرحلة اول زماني كه انقباضات رحم شدت مي‎يابد،‌ احساس و درك درد در درماتومهاي ‎₁₁­‎T و ₁₂‎T شدت يافته به شكل تيزوكرامپي با انتشار به دو درماتوم مجاور يعني ₁₀‎T و ₁‎L توصيف مي‎گردد.

در اواخر ملحة اول و در مرحلة دوم زايمان، درد بطور شديدتري در پرينه، قسمت  تحتاني ساكروم، مقعد و غالباً رانها احساس مي‎شود.

2- اثرات درد زايمان در تنفس مادر

درد زايمان محرك قوي تنفسي است، سبب افزايش قابل توجه در حجم جاري و حجم دقيقه‎اي و افزايش بيشتر در ونتيلاسيون آلوئولي مي‏شود. اين هيپرونتيلاسيون منجر به كاهش ‎Paco از ميزان نرمال حاملگي يعني از ‎mmHg32 به حدود ‎mmHg30-16 مي‎گردد و حتي گاهي به 15-10 ميلي‎متر جيوه مي‎رسد.

كاهش ‎₂‎Paco با افزايش همزمان در ‎PH تا حدود 6/7-55/7 همراه است. با خاتمة هر انقباض و كاهش درد، تنفس ديگر توسط درد تحريك نمي‎شود و هيپوكاپني موجود سبب هيپوونتيلاسيون در فاصلة‌ انقباضات مي‎شود كه اين هيپوونتيلاسيون باعث 50-10 درصد كاهش در فشار اكسيژن شرياني (با ميانگين 30-25 درصد) مي‎شود. دريافت اپيوئيد اثرات دپرسانت تنفسي آلكالوز را تشديد مي‎كند. اگر ₂‎Pao مادر به كمتر از 70 ميلي‎متر جيوه برسد، اثرات زيانباري چون هيپوكسمي و كاهش ريت قلب در جنين مشاهده مي‎شود.

درد و اضطراب در فاز فعال زايمان سبب افزايش در آزاد شدن اپي نفرين به ميزان 600-300 درصد، نوراپي نفرين به ميزان 400-200 درصد و افزايش توليد كوروتيزول به ميزان 300-200 درصد مي‎شود. ميزان ‎ACTH و كورتيكواستروئيدها نيز افزايش مي‎يابد. كاتكولامين‎ها براي تطابق نوزاد با محيط خارج رحمي، از جمله براي توليد و رهايي سورفاكتانت، جذب مايع ريه‎ها، هوموستازگلوكز، تغييرات قلبي ‎- عروقي و متابوليسم آب ضروري هستند. لكن تحريك سمپاتيك ناشي از درد منجر به افزايش فشارخون و تاكيكاردي مي‎شود كه در بيماران هيپرتانسيو و بيماران قلبي مي‎تواند خطرناك باشد.