مبانی نظری و پیشینه پژوهشی قایقرانی و آمادگی جسمانی

با سحافایل در خدمت شما هستیم با «پیشینه پژوهشی و تحقیق و مبانی نظری قایقرانی و آمادگی جسمانی» که بطور کامل و جامع به این مبحث پرداخته و نیاز شما را به هرگونه جستجوی بیشتری برطرف خواهد نمود.

فهرست محتوا

فصل دوم : سابقه موضوع و پیشینه تحقیق

2-1    مقدمه 15

2-2    تاریخچه قایقرانی 15

2-2-1   تاریخچه قایقرانی در جهان 15

2-2-2   تاریخچه قایقرانی در ایران 17

2-3    مبانی نظری و پیشینه 18

2-3-1   سن قایقرانان 19

2-3-2   اندازه‌های آنتروپومتریک 21

2-3-3   توده بدن و ترکیب بدن قایقرانان 21

2-3-4   ویژگی‌های آمادگی‌جسمانی 26

2-4    جمع بندی 34

مقدمه

فرآیند کشف ورزشکاران مستعد برای شرکت در یک برنامه تمرینی سازماندهی شده یکی از مهم‌ترین موضوعات در ورزش است؛ هنر کشف افراد با استعداد و انتخاب آن­ها در سنین پایین، سپس هدایت، کنترل و آموزش آن­ها در راستای صعود به بالاترین سطح از مهارت و اجرا از اهمیت بسزایی برخوردار است. اهمیت کشف رابطه بین اندازه­های بدنی و آمادگی‌جسمانی ورزشکاران به عنوان یکی از معیارهای استعدادیابی نشان می­دهد که این موضوع مقوله تازه­ای در ورزش قهرمانی نبوده و از دیرباز به آن پرداخته شده است.

در این بخش ابتدا به بیان اهمیت آگاهی از مشخصات آنتروپومتریکی و آمادگی‌جسمانی پرداخته می­شود و سپس جنبه­های مختلف این موضوع مورد بررسی قرار می­گیرد.

2-2. تاریخچه قایقرانی

2-2-1. تاریخچه قایقرانی در جهان

قایقرانی ورزشی تقریباً نوپاست. اما، استفاده قایق به عصر حجر باز می‌گردد. از همان ابتدا، آدمی نیاز داشت تا به قایق‌های محکمی که قدرت مانور دادن داشتند، تکیه کند. با نگاهی به تاریخ می‌توان به ابداع قایق و پاروی ساخته شده از نقره اشاره کرد که در بیش از شش هزار سال پیش، در مقبره یکی از پادشاهان سومریایی در اور و در سواحل رودخانه فرات، به کوشش باستان شناسی به نام لئوناردو وولی[1] یافت شد. در آن روزگار این باور وجود داشت که پادشاه قادر است تا آخرین سفر دریایی خود را در طول رودخانه نور‌بی‌یاند[2] به پایان رساند. پس از آن، باستان شناسان مصری، به وجود قایق‌هایی که با پارو هدایت می‌شدند، پی بردند. در شبه جزیره یوکاتان در چچن ایتزا، شواهد دیگری از وجود قایق در یک نقاشی دیواری متعلق به 1150 سال پیش از میلاد به دست آمد. همچنین، در ویرانی‌های تیکال در مرکز گواتمالا، استخوان‌هایی همراه با کنده کاری‌هایی که دال بر وجود قایق در 700 سال پیش از میلاد است، دیده شد. در آثار به جا مانده، کریستف کلمب، نخستین کسی بود که واژه اسپانیایی پیراگوا را برای قایق در اروپا برگزید و مفهوم آن را نیز یک قایق بدون عرشه اعلام کرد. احتمالاً استفاده آن از گرینلند آغاز شده است، جایی که اسکیموها از آن برای شکار، ماهیگیری و رفت و آمد بین روستاها استفاده می‌کردند. قایق کایاک از استخوان‌ها و پوست حیوانات ساخته می‌شد، قایق‌ران بر روی آن می نشست و با پارویی دوکفه آن را به جلو می‌راند. عبارت کایاک ((کای+آک)) در زبان اسکیموها، به معنای ((فرد+قایق)) بود که منشأ گرینلندی آن را تایید می‌کند. اسکات جان مک گریگور، به عنوان پدر قایق‌رانی کایاک معاصر می‌شناسند، او بین سال های 1864 و 1867 درآب‌های انگلستان مسافرت و با قایق کایاک به کشورهایی نظیر؛ فرانسه، آلمان، سوئد و حتی فلسطین سفر کرد و پس از بازگشت به انگلستان باشگاه سلطنتی قایق‌رانی را تاسیس کرد. در سال 1855 نخستین مسابقات قایقرانی کایاک برای زنان در روسیه برگزار شد. در سال 1924 سازمانی به نام سازمان بین‌المللی قایقرانی(IRK) با همکاری 19 کشور در کپنهاک دانمارک تاسیس شد. در همان سال، در بازی‌های المپیک پاریس، مسابقات نمایشی کایاک و کانو برگزار شد. سرانجام، در بازی‌های المپیک 1936 در برلین، مسابقات کایاک و کانو به برنامه بازی‌ها به طور رسمی افزوده شدند. مسابقات کایاک و کانو در فواصل یک هزار و ده هزار متر  در مسابقات المپیک برگزار شدند. دومین دوره مسابقات قهرمانی جهان در 1950 در شهر کپنهاک دانمارک برگزار شد. پس از جنگ جهانی دوم، سازمان بین‌المللی قایقرانی(IRK) به فدراسیون جهانی قایقرانی(ICF) تغییرنام داد که البته این تغییرنام، با ظهور گونه‌های مختلفی از مسابقات کایاک و کانو (قایق‌رانی)، در سال 1948 در بازی‌های المپیک لندن همراه بود. امروزه قایق‌رانی (مسابقات آب‌های‌آرام[3] و اسلالوم[4])، به عنوان چهارمین رشته بزرگ المپیکی، همراه با 16 مسابقه (4 مسابقه اسلالوم و 12 مسابقه آب‌های‌آرام) در جریان بازی‌های المپیک تابستانی اجرا می‌شود. همچنین، در حال حاضر بیش از 130 کشور عضو فدراسیون جهانی قایق‌رانی می‌باشند. از مهم‌ترین مسابقات بین‌المللی آب‌های آرام، می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

– بازی‌های المپیک که هر چهار سال یک بار برگزار می‌شوند(سال‌های زوج)

– مسابقات قهرمانی جهان که هر ساله به استثنای سال برگزاری المپیک برگزار می‌شوند.

-مسابقات جوانان قهرمانی جهان که هر دو سال یک بار برگزار می‌شوند.

– بازی‌های قاره‌ای که هر چهار سال یک بار برگزار می‌شوند.

– مسابقات قهرمانی قاره‌ای که هر سال یا هر دو سال یک‌بار در قاره‌های اروپا، آسیا، آمریکا و آفریقا برگزار می‌شوند.

– بازی‌های منطقه‌ای که هر چهار سال یک بار برگزار می‌شوند.

– مسابقات قهرمانی منطقه‌ای که هر سال یا هر دو سال یک بار (سال‌های فرد) برگزار می‌شوند.

همچنین مسابقات آب‌های آرام، دربرنامه‌های بازی‌های مدیترانه‌ای، بازی‌های ارتش و پلیس و بازی‌های دانشگاهی نیز معمولاً گنجانده می‌شوند (6).

فهرست منابع

برجسته، آمنه، (1382)، مقایسه خصوصیات آنتروپومتریکی و توان هوازی بانوان هندبالیست منتخب کشور و منتخب گیلان، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه گیلان.

پرتو، عبدالحسین، قراخانلو، رضا، آقا علی نژاد، حمید، (1384)، بررسی نیمرخ ترکیب بدنی، فیزیولوژیکی و آنتروپومتریکی بازیکنان فوتسال ایران، نشریه المپیک، شماره 2 (پیاپی 30 ) ص 49 تا 48.

پویان فرد، علیرضا، (1373)، تعیین نورم ملی و استانی برای دانش‌آموزان 17-10 ساله، رساله دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات.

تئودور، بومپا، مترجمان، کردی، محمدرضا، فرامرزی، محمد، (1387)، علم تمرین، نظریه و روش شناسی تمرین، انتشارات سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت).

تئودور، بومپا، مترجم، تأدیبی، وحید، (1388)، علم تمرین، تئوری و روش شناسی تمرینات ورزشی، انتشارات دانشگاه رازی.

جاباسانتو، جاکوب، ترجمه، حجت شمامی، مرتضی، (1387)، قایقرانی، انتشارات کمیته ملی المپیک، ص 51- 78.

جعفری، اکرم، آقاعلی نژاد، حمید قراخانلو، رضا، مرادی، محمد رضا، زمستان (1385)، توصیف و تعیین رابطه بین ویژگی های آنتروپومتریکی و فیزیولوژیکی با موفقیت تکواندوکاران، المپیک 36، سال چهارم، شماره 4، ص 7.

دانایی، پرویز (1370)، ارتباط قد و وزن با مواد ششگانه آزمون آمادگی جسمانی ایفرد روی پسران 15 ساله، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.

کمیته پژوهش و تحقیقات، (1390 )، فدراسیون قایقرانی و اسکی روی آب، استناد شده در پژوهش بررسی وضع موجود و تعیین شاخص های استعدادیابی رشته های روئینگ، کانوپولو و آب های آرام.

گائینی، عباسعلی، رجبی، حمید، (1382)، آمادگی جسمانی، چاپ ششم، تهران، انتشارات سمت.

لطیفی، نوید، (90)، تغییرات عوامل آمادگی جسمانی کشتی گیران نوجوان پس از 4 هفته دوره آماده سازی عمومی، پایان نامه کارشناسی ارشد.

ویلمور، جک آچ، کاستیل، دیو دی ال، لارکنی، دابلیو. ( 1389 )، مترجمان، معینی، ضیاء، رحمانی نیا، فرهاد، رجبی، حمید، آقا علی نژاد، حمید، سلامی، فاطمه. انتشارات مبتکران. ص 6.

Akland T. Kerr D. Hume P. Ridge B. Clark S. Broad E. Ross W. (2001). Anthropometric normative data for Olympic rowers and paddlers. A Sports medicine Odyssey: challenges, controversies and change, Australia. Sport medicine Australia. Stand alone, P CD Rom.

Akland, R.R., Ong, K.B., Kerr, D.A. and Ridge, B. morphological characteristics of Olympic sprint canoe and kayak paddlers. (2003), Journal of Science &Medicine in sport, 6,94-285.

CR- Pasqual. L. Artioli. GG- roschel H. Solis. M. Tobias G- Klaussner. C- Berluzzi R. franchini E. and et al J sports Sci. 2012, 30(3):305-11.

Bergman, B.C., wolf or, E.F., butter field, G,E., lopaschuk, G,D., casazza, G.A., horning, M.A., and brooks, G.A., (1999), Active muscle and whole body lactate kinetics after endurance training in men. Journal of applied physiology, 87, 1684- 1696.

Billet, V., farina, M., Sartell, F., Marini, C., fan ton, F., lope, S., fascine, p., De Angelis, M., koraslsztin J.P. and Delmont, A. (1996), A comparison of time to exhaustion at VO₂ max in elite cyclists, kayak paddlers, swimmers and runners. Ergonomics, 39, 267- 277.

Bishop, D. (2000), Physiological predictors of flat- water kayak performance in women. European Journal of Applied Physiology, 82, 91- 97.

Bishop, D., Bonnet, D. and Dawson, B, (2001), the effect of three different warm- up intensities on kayak ergo meter performance medicine and science in sports and exercise, 33, 1026- 1032.

Bishop, D., Bonnet, D. and Dawson, B. (2002), the influence of pacing strategy on VO₂ and super maximal kayak performance. Medicine and science in sports and exercise, 34:1041- 1047.

Bloom field J. Auckland T.R. Elliot B.C. (1994), applied anatomy and Biomechanics in sport. Melbourne: Blackwell scientific publication.

Brooks, G.A., Debouched, H., Brown, M., sicurello, J.P. and Buts, C.E. (1999), pole of mitochondrial lactate dehydrogenate and lactate oxidation in the intracellular lactate shuttle. Proceedings of the national Academy of Sciences of the United States of America, 96: 1126- 1134.

Bunch, V. and Heller, J. (1991), Ventilator threshold and work efficiency on a bicycle and paddling ergo meter in top canoeists. Journal of Sports Medicine and Physical fitness, 31:376- 379.

Byrnes, W.C. and Kearney, J.T. (1997). Aerobic and anaerobic contributions during simulated canoe/kayak events. (Abstract). Medicine and Science in sports and Exercise, 29, s220.

Caputo, F. and Denadai, B.S. (2004), Effects of aerobic endurance training status and specificity on oxygen up tale kinetics during maximal exercise. European Journal of Applied Physiology, 93: 87- 95.

Carter JEL. Ross WD, Aubrey Sp, Hebbelinck M, Borms J. (1982), Anthropometry of Montreal Olympic athletes. Med sport Sci, 16: 25-52.

Carter JEL, (1984), Somatologhypes of Olympic athletes from 1976 to 1984. Med sport Sci, 18: 80-709.

Carter JEL, (1984), Age and body size of Olympic athletes Men sport Sci: 18: 53- 79.

Classmen, G.A., Andrew, G.M. and Beck lake, M.R. (1970), Effect of training on total and regional blood flow and metabolism in paddlers. Journal of Applied Physiology, 28: 397- 406.

Davis, J.A. Vodka, P. Wilmore, J.H., Vodka, J. and Kurtz, P. (1976), Anaerobic threshold and maximal aerobic power for three modes if exercise. Journal of Applied physiology, 41: 544- 550.

Delmont, A. and leonardi, L.M. (1976), functional evaluation of kayak paddlers from biomechanical and physiological viewpoints. In: Biomechanics V-B,. Proceedings of Fifth international Congress of Biomechanics. E.D: Komi, P.V. Jyvaskyla, Finland Baltimore: University Park Press. 258- 267.

V- Dimakopoulou. E- Diamanti. V-Zelioli. D- Kaloupsis. (2011), s- Anthropometric Characteristics and female flat water kayak athletes. Biomedical Human kinetics, 3: 111-114.

Di pampers P.E. (1986), The energy cost of human locomotion on land and in water. Int J sport Med. 7: 55 – 72.

Draper, S.B. and Wood, D.M. (2005), the VO₂ response for an exhaustive treadmill run at 800- m pace: a breath- by- breath analysis. European Journal of Applied Physiology, 93: 381- 389.

Duncan M. Wood field, Y. Alnakeed Y. (2006), Anthropometric and Physiological Characteristics of Junior elite Volleyball Players, Br Y sports Med, 40: 646- 651.

Edmonton, AB and Saskatoon, SK. (2009), Anthropometric and Physiological predictors of flat- water 1000 m loyal performance in young Adolescents and the Effectiveness of a High Volume Training camp Int Y Exersci 2 (2): 106- 114.

Escher, N. H. Rowing. (1990), In : Physiology of Sports. Eds: Reilly T., Escher, N. H., Snell, p. and Williams, C. London: E and FN spon, 259- 286.

Escher, N. H. (1992), Rowing. In: Endurance in Sport. Eds: Shepherd, R. J. and Astrand, P.O. Oxford: Blackwell Scientific, 563- 569.

Escher, N. H. (1993), Physiological and biomechanical aspects of rowing: Implications for training. Sports Medicine, 15; 24- 41.

Fernandez, B., Perez- Landaluce, J., Rodriguez, M. and trades, N. (1995), metabolic contribution in Olympic kayaking events. Medicine and Science in sports and Exercise, 27: s 24.

Firat, A. and Sunhat. M. (2008), Anthropometric somatotype and strength profiles and on- water performance in Turkish Elite kayaker Int Y of Applied sport Sciences, Vol. 20. No 1, 22- 34.

Fleck, S.J., & Kraemer, W.J. (2004). Designing resistance training program (3^rd). Champaign, IL: Human Kinetics.

Fleming N- Donne. B- Fletcher. D- and Mahoney N. (2012), A biomechanical assessment of ergo meter task Specificity in elite flat water kayakers. Journal of Sports Science and Medicine, 11: 16 – 25.

Freeman PL, channels MHD, sandstorm ER, Briggs CA. (1987), Specificity in performance: determination of the anthropometric and physiological characteristics of canoeists. Presents to Applied Sports Research Program, Australian Sports Commission.

Freeman PL. (1990), physical and physiological characteristics of Australian canoeists Presents to the Australian Sports Commission s Applied Sports Research Program.

Fry R.W. and Morton, A.R. (1991), physiological and kin anthropometric attributes of elite flat water cabalists. Medicine and Science in Sports Exercise, 23: 1297- 1301.

Gray, G.L., Matheson, G.O. and McKenzie, D.C. (1995), the metabolic cost of two kayaking techniques. International Journal of Sports Medicine, 16: 250- 254.

Hahn, A.G., Pang, P.M. Tumilty, D.M., and Telford, R.D. (1988), General and specific aerobic power of elite marathon kayakers and canoeists. Excel 5: 14-19.

Jackson, P.S. (1995), Performance prediction for Olympic kayaks. Journal of Sports Sciences, 13: 239- 245.

Lakomy, H.K.A. and J. (1993), Estimation of maximum oxygen uptake from sub maximal exercise on a Concept rowing ergo meter. Journal of Sports Sciences, 11: 227- 232.

Lavoie, J.M., Tyler, A.W. and Mont petit, R.P. (1981), physiological effects of training in elite swimmers as measured by free a free swimming test Journal of Sports Medicine and physiological Fitness, 21: 38- 42.

H., Martin, D.T., Anson, J.M., Grundy, D. and Hahn, A.G. (2002), physiological characteristics of successful Mountain bikers and professional road cyclists. Journal of Sport Sciences, 20: 1001- 1008.

Loschner, C., Smith, R.M. and Galloway, M. (2000), Intra- stroke boat orientation during single sculling. In: proceedings of the XVIII International Symposium on Biomechanics in Sports. Eds: Hong, Y. and johns, D. Hong Kong: The Chinese University of Hong Kong, 66- 69.

Lozovina, V., Pavieiae, Leo. (2004). Anthropometric Changes in Elite Male water polo players: Survey in 1980 and 1955, Creation Medical Journal 45(2): 202- 205.

Lucia, A., Hoyas, J., Cavajal, A. and Chicharro, J.L. (1999), Heart rate response to professional road cycling: the Tour de France. International Journal of Sports Medicine, 20: 167- 172.

Mark R. McKean. B. (2009), the relationship between going range of motion, muscular strength, and race time for sub- elite flat water kayakers Journal of Science and Medicine in Sport.

Mateusz R, Tadeusz R. Bioelectrical impedance analysis of body composition and muscle mass distribution in advanced kayakers. J Human movement, vol. 11 (1), 11–16, 2010.

Michael J.S, Rooney K. B, Smith R. (2008), The metabolic demands of kayaking. J Sports Sci Med. 7: 1-7.

Mikulic p. (2008), Anthropometric and physiology profile of rowers of varying ages and ranks. Kinesiology journal. 40; 80-88.

Misigoi- Durakovic, M. and Heimer, S. (1992), characteristics of the morphological and functional status of kayakers and canoeists. Journal of Sports Medicine and Physical fitness, 32, 45-50.

Prendergast, D. R., Bushnell, D., Wilson, D.W. and cerretelli, P. (1989), Energetic of kayaking European Journal of Applied physiology and Occupational physiology; 59: 342- 350.

Prendergast, D., Cerretelli, P. and Ronnie, D, W. (1979), Aerobic and glycol tic metabolism in arm exercise. Journal of Applied physiology, 47: 754- 760.

Prendergast, D., Mollendorf, J., Zamora, P., Termini, A., Bushnell, D. and Paschke, D. (2005), The influence of darg on human Locomotion in water. Undersea & Hyperbaric Medicine, 32; 45-57.

Prendergast, D., Zamparo, P., di pamper, P. E., Catelli, C., Cerretelli, P., Termini, A., Craig, A., Bushnell, D., Paschke, D. and Mollendorf, J. (2003) Energy balance of human Locomotion in water. European of Journal Applied physiology; 90: 377- 386.

Roles, B., Schmitt, L., Libicz, s., Bentley, D., Richalet, J. P. and Millet, G. (2005), Specificity of VO₂ max and the Ventilators threshold in free swimming and cycle ergo metry: comparison between triathletes and swimmers. British Journal of Sports Medicine, 39; 965- 968.

Shepherd, R. J. (1987). Science and medicine of canoeing and kayaking Sports Medicine, 4, 19- 33.

Sheppard, R., J. (1998), Science and medicine of rowing: A review. Journal of Sports Sciences, 16; 603- 620.

Sidney, K. and Shephard, R.J. (1973), Physiological characteristics and performance of the white- water paddler. European Journal of Applied Physiology, 32; 55- 70.

Scald M, Krawczyk B, Majle B. (1994), Body build profiles of male and female rowers and kayakers. Boil Sport, 11; 249- 256.

Smith, R. M. and Loschner, C. (2000), Net power production and performance at different stroke rates and abilities during pair- oared rowing in: Proceedings of the XVIII International Symposium on Biomechanics in Sport. Eds: Hong, Y. and Johns, D. Hong Kong: The Chinese University of Hong Kong, 340- 343.

Stromme, S. B., Ingjer, F. and Mean, H.D. (1977), Assessment of maximal aerobic power in specifically trained athletes. Journal of applied Physiology, 42; 833- 837.

Tahara, Y., Moji, K., Tsunawake, N., Fukuda, R., Nakayama, M., Nakagaichi, M., Komine, T., Kusano, Y., Aoyagi, K. (2006). Physique, Body Composition and Maximum Oxygen Consumption of Selected Soccer Players of Kunimi High School, Nagasaki, Japan, J PhysiolAnthropol 25 (4): 291- 297.

Teach, P., Piehl, k., Wilson, G. and Carlson, J. (1976), Physiological investigations of Swedish elite canoe competitors. Medicine and Science in Sports, 8; 214- 218.

Teach, P. A. (1983), Physiological characteristics of elite kayak paddlers. Canadian Journal of Applied Sports Sciences, 8; 87- 91.

Teach, P. A. and Lundeberg, S. (1984), Blood lactate accumulation during arm exercise in world class kayak paddlers and strength trained athletes. European Journal of Applied Physiology and Occupational Physiology, 52; 441- 445.

Timothy G. Lehman. Alex F. Roche. Reynaldo M. (1988), Anthropometric Standardization Reference manual, human Kinetic Book.

A, et al, (1987), Body Composition and Anthropometric characteristics of elite male Basketball and Volleyball players, J. sports Med 27, p: 235- 239.

Vaccaro P, Gray PR, Clarke DH, Morris AF. (1984), Physiological characteristics of world class white- water paddlers. Red Q Exerc sport, 55; 206 – 210.

Van Someren, K. A. and Oliver, J. E. (2001), The efficacy of ergometry determined heart tates of flat water kayak training International Journal of sports Medicine, 23; 28- 32.

Van someren, K. A. Phillips, G.R.W. and Palmer, G. S. (1999), Comparison of Physiological journal of Sports Medicine, 21; 200- 204.

D, Eleni. D,Vassiliki. D, Danae. Zi, Socratis. K. Anthropometric characteristics and somatotype of Greek male and female flatwater kayak athletes. Biomedical Human Kinetics, 3, 111 – 114, 2011.

Zamparo, P., Capelli, D. and G. (1999), Energetic of kayaking at submaimal and maximal speed. European Journal of Applied Physiology and Occupational Physiology, 80; 542- 548.

Zar A. Gilani A. EbrahimKh. GhorbaniMh. (2008), A survey of the Physical fitness of the male taekwondo athletes of the Iranian national team. Physical education and sport. Vol, 6, No 1, pp. 21- 29.