پیشینه پژوهشی مدیریت دانش و نوآوری (رشته مدیریت بازرگانی)

با سحافایل در خدمت شما هستیم با «پیشینه پژوهشی مدیریت دانش و نوآوری (رشته مدیریت بازرگانی)» که بطور کامل و جامع به این مبحث پرداخته و نیاز شما را به هرگونه جستجوی بیشتری برطرف خواهد نمود.

فهرست محتوا

فهرست مطالب

• 2-1) مقدمه. 14
• 2-2) ادبیات موضوع. 14
• 2-2-1) تاریخچه مدیریت دانش… 14
• 2-2-2) انواع دانش… 16
• 2-2-3) تقسیم بندی معرفت شناختی دانش 19
• 2-2-4) عوامل کلیدی موفقیت مدیریت دانش… 22
• 2-2-5) دسته بندی مدل ها 26
• 2-2-6) گروه بندی از منظر نوع دانش… 28
• 2-2-7) گروه بندی دانش بر مبنای فرآیندهای دانش… 30
• 2-2-8) سایر مدل های مدیریت دانش… 48
• 2-2-9) عملکرد سازمانی. 58
• 2-2-10) ادبیات مربوط به نوآوری.. 65
• 2-3) پیشینه تحقیق. 79
• 2-3-1) مطالعات داخلی. 79
• 2-3-2) مطالعات خارجی. 81

مقدمه

امروزه دانش سازمانی به عنوان یک منبع ارزشمند برای دستیابی به مزیت رقابتی شناخته شده است و سازمان ها به مدیریت چنین دارایی ناملموسی جهت حفظ برتری رقابتی توجه بسیار داشته اند(خاتمیان فر و پریرخ،1386). مدیریت دانش ابتدا سال های 1980 و 1990 در صنایع مختلف و نواحی عملیاتی سازمان ها مانند صنایع دارویی و دپارتمان­های تحقیق و توسعه مطرح شد، ولی امروزه در صنایع دیگر نیز به کار گرفته شده و به عنوان جز لاینفک فعالیت های کسب و کار سازمان­ها،در اهداف سازمانی مطرح شده است(داونپورت و گراونر[1]،2001). از جمله مزایای مدیریت دانش، افزایش کارایی داخلی، هماهنگی، کیفیت سرویس دهی به مشتریان و افزایش بهره­وری کلی سازمان است(توربان و ارنسون[2]،2001).

تاریخچه مدیریت دانش

در سال 1979، حسابدار سوئدي به نام كارل اريك سيوبي[3] كه بعدها به عنوان يكي از  بنيان­گذاران علم مديريت دانش معرفي شد، با پرسشي بزرگ روبرو گرديد. دفاتر حسابداري (ارزش دفتري) يكي از شعبه­هاي معروف سازماني كه او در آنجا كار ميكرد، تنها يك كرون ارزش نشان مي­داد، در حالي كه ارزش واقعي سازمان، به مراتب بيش از از اينها بود. در اين هنگام، وي متوجه شد كه ترازنامه مالي شركت او، تنها ارزش دارايي فيزيكي آن را– كه شامل چند ميز و ماشين تحرير بود- نمايش مي­دهد و ارزش واقعي سازمان وابسته به شايستگي كاركنان سازمان و چيزي را كه جمع كارمندان سازمان به عنوان يك فكر و مغز جمعي تشكيل ميدادند، وابسته است. سيوبي و ديگران، اين يافته را با نام «دارايي فكري» و «دارايي ناملموس» معرفي كرد و آن را در كنار داراييهاي ملموس قرار داد. به اين ترتيب، تعداد نوشته­ها، سمينارها و نظاير آن در اين زمينه رشد كرد و موضوع به طور جدي در دستور كار دانشمندان علم مديريت و مديران سازمانهاي بزرگ قرار گرفت. جدول2-1 فهرست نخستين حركتها و وقايع مهم در رابطه با مديريت دانش را نشان مي­دهد (افرازه،1386).

جدول2-1- نخستين تلاش ها در راستاي مديريت دانش

هم زمان با رشد ايدة دانش به عنوان منبع استراتژيك در قرن 21، دانش به مثابه يك مزيت رقابتي مهم در سازمانهاي پيشرو، مورد توجه جدي قرار گرفت. از اين­رو چندي است كه بسياري از دانشمندان علم مديريت و سازمان، تلاش­هايي را براي نظام­مند كردن استفاده از دانش در سازمان از راه ايجاد باب جديدي در مديريت با عنوان «مديريت دانش» آغاز كرده­اند(احمدی و صالحی،1390).

انواع دانش

دانش از ديدگاههاي مختلف طبقه­ بندي شده است، كه بـه برخـي از آنهـا اشاره شده است:

 تقسيم ­بندي ارسطو

 ارسطو، انواع دانش را برحسب مقاصدشان به سه دسته تقسيم كرده است:

• دانش نظري كه غايت آن فهم و تبيين چه چيزي پديده هاست.
• دانش ساخت، دانستن چگونه ساختن و توليد اشياء و پديده هاست.
• دانش كاركردي كه مرتبط با نحوه استفاده و كاركردن با پديده هاست.

منابع فارسی

• اسفیدانی، م، کرمی، م. (1383). مدیریت دانش در سازمان­ها. روش، (13) 87، 25-17.
• افرازه، ع. (1386). مدیریت دانش، مفاهیم، مدل­ها، اندازه­گیری و پیاده­سازی. (چاپ دوم). تهران: انتشارات دانشگاه صنعتی امیرکبیر.
• انسف، ایگورد؛ ادوارد جی. مدیریت استراتژیک؛ ترجمه عبدا… زندیه؛ تهران، انتشارات سمت؛ 1375.
• اولیور، ساندرا (1388). استراتژی روابط عمومی. (ترجمه سیدمحمد اعرابی و مرجان فیاضی). تهران: دفتر پژوهش­های فرهنگی، چاپ اول.
• رحمان سرشت، حسین (1384). راهبردهای مدیریت. تهران: مؤسسه فرهنگی و انتشارتی فن و هنر، چاپ اول.
• رضاییان، علی. (1382). چرخه حیات دانش. پیام مدیریت. 7، 3-26.
• شریعت پناهی، سیدمجید؛ ارزیابی عملکرد شرکت­ها و سازوکارهای کنترل رفتار مدیران: دیدگاه نظریه نمایندگی؛ فصل­نامه مطالعات حسابداری؛ نشریه دانشکده حسابداری و مدیریت دانشگاه علامه طباطبایی؛ شماره 1، بهار 1382.
• کاپلان، رابرت و نوترون، دیوید (1384). نقشه استراتژی: تبدیل دارایی­های نامشهود به پیامدهای مشهود (ترجمه حسین اکبری، مسعود سلطانی و امیر ملکی). تهران؛ انتشارات آسیا، چاپ اول.
• محب­علی، داوود و رحمان سرشت، حسین (1382). مدیریت استراتژیک (کاربردی). تهران: انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی.
• آذری، مهرداد (1380). مدیریت دانش؛ عملکردها و چالش­ها. مجله تدبیر. شماره 114. مرداد. صص 46-49.
• آزاد، ناصر. رشیدی، صدرا. 1388. توسعه مدیریت دانش با بکارگیری فرآیند مدیریت منابع انسانی. مجله مهندسی مواد، جلد 2. شماره 1. صص 1-10.
• بامداد صوفی، جهانیار، خطیبی، فاطمه. گلی، محمدرضا (1391). بررسی چالش­های فرهنگی اجرایی مدیریت دانش شرکت ملی گاز ایران. فصل­نامه مدیریت و منابع انسانی صنعت نفت. سال سوم. شماره 11. صص 138-115.
• برگرن، برایان (1385). اصول و مبانی مدیریت دانش. مترجم: قهرمانی، محمد. انتشارات مؤسسه تحقیقات آموزش مدیریت.
• جعفری، مصطفی. کلانتر، کیانوش. (1382). مدیریت دانش در سازمان. مجله تدبیر ؛شماره 142. صص 29-24.
• چگینی، مهری. (1388). ارزیابی سطح مدیریت دانش و چالش­های ارتقایی آن در سازمان با استفاده از مدل نانوکا و تاکه اوچی. پایان­نامه کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی، تهران.
• حبیبی، علی. (1387). مدیریت دانش: مفاهیم و ریزساخت­ها. نشر کتابدار، چاپ دوم.
• دارمی، هادی. (1386). بررسی عوامل مؤثر در موفقیت مدیریت دانش در سازمان­های پروژه­ای. پایان­نامه کارشناسی ارشد. دانشکده مدیریت. دانشگاه تهران، تهران.
• رادینگ، آلن (1383). مدیریت دانش و موفقیت در اقتصاد جهانی مبتنی بر اطلاعات. ترجمه: محمدحسین لطیفی، چاپ اول. انتشارات سمت.
• رحماندوست، محسن. 1387. شناسایی و طبقه­بندی شاخص­های مؤثر چرخه مدیریت دانش در راستای اهداف راهبردی شرکت صنایع مخابرات ایران. پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران.
• رهنورد، فرج ا…. محمدی، اصغر. (1388). شناسایی عوامل کلیدی موفقیت سیستم مدیریت دانش در دانشگاه­ها و مراکز آموزش عالی. نشریه مدیریت فناوری اطلاعات، دوره یک، شماره 3. پاییز و زمستان 1388. صص 57-32.
• زبردست، اسماعیل. (1389). کاربرد فرآیند تحلیل شبکه­ای در برنامه­ریزی شهری و منطقه­ای. نشریه راهنمای زیبا معماری و شهرسازی. شماره 41. صص 90-79.
• زنجانی، احسان. (1387). ارائه چارچوب مدیریت دانش در پروژه با استفاده از روش پویایی سیستم. پایان ­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران.
• سلسله، مینو. و شریعت، مریم (1387). کارآفرینی و چرخه مدیریت دانش در پارک­های علم و فناوری. مجله کار و جامعه. شماره 101. صص 51-35.
• عالم تبریز، اکبر و محمد رحیمی، علیرضا (1387). مدیریت دانش و برنامه­ریزی منابع انسانی. انتشارات صفار. تهران. چاپ اول.
• فایرستون، ژوزف و الروی، مارک­مک. (1387). مباحث کلیدی در مدیریت دانش جدید. مترجم: جعفرنژاد، احمد. و صفیری، خدیجه. انتشارات مهربان نشر، چاپ اول.
• فرید، داریوش. کنجکاو منفرد، امیررضا. حاتمی نسب. حسن. طالعی­فر، رضا (1391). شناسایی و سنجش موانع پیاده­سازی مدیریت دانش با رویکرد تصمیم­گیری چندمعیاره و تئوری خاکستری شرکت گاز استان یزد. فصلنامه مدیریت منابع انسانی صنعت نفت. سال سوم. شماره 11. صص 195-222.
• قلیچ­لی، بهروز. (1389). مدیریت دانش فرآیند خلق، تسهیم و کاربرد سرمایه فکری در کسب و کارها. انتشارات سمت. چاپ دوم.
• قنادها، محمدعلی. (1391). تأثیرات استراتژی­های مدیریت دانش بر موفقیت تیم­های پژوهشی حوزه IT مرکز تحقیقات مخابرات ایران. پایان­نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه علامه طباطبایی، تهران.
• مهدوی، محمدنقی. (1379). تکنولوژی اطلاعات و اطلاعات تکنولوژی. انتشارات چاپار، چاپ اول.
• مهرعلیزاده، یدالله و عبدی، محمدرضا. (1388). نظام مدیریت دانش تجربه سازمان امور مالیاتی کشور. انتشارات دانشگاه شهید چمران. چاپ اول.
• ناظمی، جمشید. ترکاشوند، زهرا. سمیع­زاده، رضا. حسینی­نیا، شهروز. (1390). الگوهای کارای مدیریت دانش در زنجیره تأمین. مجله پژوهش­های مدیریت. شماره 89. صص 59-74.
• هاشمی، صدیقه­سادات. (1389). مطالعه تطبیقی استقرار چرخه مدیریت دانش در دانشگاه تهران و دانشگاه علوم انتظامی. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران.
• واعظی، رضا. متولی حبیبی، مسلم. (1385). نگاهی دانش مدار به مدیریت دانش. نشریه مدیریت، صص 113-114.

منابع انگلیسی

• Allocca, M. A., & Kessler, E. H. (2006). Innovation speed in small and mediumsized enterprises. Creativity Innovation Management, 15(3), 279–295.
• Amadi-Echendu, J. (2007). Thinking styles of technical knowledge workers in the systems of innovation paradigm. Technological Forecasting and Social Change, 74(8),1204–1214.
• Aramburu, N., & Saenz, J. (2011). Structural capital, innovation capability, and size effect: An empirical study. Journal of Management Organization, 17(3), 307–325.
• Becker, J. M., Rai, A., & Rigdon, E. (2013). Predictive validity and formative measurement in structural equation modeling: Embracing practical relevance. Proceedings of the 32nd annual international conference on information systems, Milan, Italy.
• Campbell, B. A., Coff, R., & Kryscynski, D. (2012). Rethinking sustained competitive advantage from human capital. The Academy of Management Review, 37(3), 376–395.
• Chen, C. J., & Huang, J.W. (2009). Strategic human resource practices and innovation performance — The mediating role of knowledge management capacity. Journal of Business Research, 62(1), 104–114.
• Chin,W.W., Thatcher, J. B.,Wright, R. T., & Steel, D. (2013). Controlling for commonmethod variance in PLS analysis: The measured latent marker variable approach. New perspectives in partial least squares and related methods (pp. 231–239). New York:Springer.
• Cousins, P. D., Handfield, R. B., Lawson, B., & Petersen, K. J. (2006). Creating supply chain relational capital: The impact of formal and informal socialization processes. Journal of Operations Management, 24(6), 851–863.
• Dijkstra, T. K., & Henseler, J. (2015). Consistent partial least squares path modeling. MIS Quarterly, 39(2), 297–335.
• Foss, N. J., Husted, K., & Michailova, S. (2010). Governing knowledge sharing in organizations: Levels of analysis, governance mechanisms, and research directions. Journal of Management Studies, 47(3), 455–482.
• Gregor, S. (2006). The nature of theory in information systems. MIS Quarterly, 30(3), 611–642.
• Guevara, D., & Bounfour, A. (2013). Monitoring intellectual capital: A case study of a large company during the recent economic crisis. Knowledge Management Research and Practice, 11(2), 196–207.
• Haas, M. R., & Hansen, M. T. (2007). Different knowledge, different benefits: Toward a productivity perspective on knowledge sharing in organizations. Strategic Management Journal, 28(11), 1133–1153.
• Hair, J., Jr., Hult, G. T. M., Ringle, C., & Sarstedt, M. (2013). A primer on partial least squares structural equation modeling. Sage Publications.
• Haner, U. (2002). Innovation quality—A conceptual framework. International Journal of Production Economics, 80(1), 31–37.
• Henseler, J., Ringle, C., & Sarstedt, M. (2015). A new criterion for assessing discriminant validity in variance-based structural equation modeling. Journal of the Academy of Marketing Science, 43(1), 115–135.
• Hernandez, E. (2015). The first step to successful innovation? Choosing the right partners. available at http://knowledge.wharton.upenn.edu/article/the-first-step-to-successfulinnovation- choosing-the-right-partners/
• Hislop, D. (2013). Knowledge management in organizations: A critical introduction. Oxford University Press.
• Hsu, I. (2008). Knowledge sharing practices as a facilitating factor for improving organizational performance through human capital: A preliminary test. Expert Systems with Applications, 35(3), 1316–1326.
• Hsu, Y. H., & Fang, W. (2009). Intellectual capital and new product development performance: The mediating role of organizational learning capability. Technological Forecasting and Social Change, 76(5), 664–677.
• Hu, M. L. M. (2009). Knowledge sharing and innovative service behavior relationship: Guanxi as mediator. Social Behavior Personality, 37(7), 977–992.
• Liao, S. H., Fei,W. C., & Chen, C. C. (2007). Knowledge sharing, absorptive capacity, and innovation capability: An empirical study of Taiwan’s knowledge-intensive industries. Journal of Information Science, 33(3), 340–359.
• Subramaniam,M., & Youndt, M. A. (2005). The influence of intellectual capital on the types of innovative capabilities. The Academy of Management Journal, 48(3), 450–463.
• Taminiau, Y., Smit,W., & de Lange, A. (2009). Innovation in management consulting firms through informal knowledge sharing. Journal of Knowledge Management, 13(1), 42–55.
• Taylor, A. B., MacKinnon, D. P., & Tein, J. Y. (2008). Tests of the three-pathmediated effect. Organizational Research Methods, 11, 241–269.
• Venkatesh, V., Thong, J. Y., & Xu, X. (2012). Consumer acceptance and use of information technology: Extending the unified theory of acceptance and use of technology. MIS Quarterly, 36(1), 157–178.
• Wang, Z. N., &Wang, N. X. (2012). Knowledge sharing, innovation and firm performance. Expert Systems with Applications, 39(10), 8899–8908.
• Wang, Z., Wang, N., & Liang, H. (2014). Knowledge sharing, intellectual capital and firm performance. Management Decision, 52(2), 230–258.
• Woodside, A. G. (2013). Moving beyond multiple regression analysis to algorithms: Calling for adaptation of a paradigmshift fromsymmetric to asymmetric thinking in data analysis and crafting theory. Journal of Business Research, 66(4), 463–472.
• Yang, J. T. (2010). Antecedents and consequences of knowledge sharing in international tourist hotels. International Journal of Hospitality Management, 29(1), 42–52.
• Yang, C. F.,&Lai, C. S. (2012). Relationship learning fromorganizational knowledge stores. Journal of Business Research, 65(3), 421–428.
• Youndt, M. A., Subramaniam, M., & Snell, S. A. (2004). Intellectual capital profiles: an examinationof investments and returns. Journal of Management studies, 41(2), 335–361.
• Zahra, S. A., Neubaum, D. O., & Larraneta, B. (2007). Knowledge sharing and technological capabilities: The moderating role of family involvement. Journal of Business Research,60(10), 1070–1079