مبانی نظری و پیشینه پژوهشی استعداد یابی ماده هفتگانه دو و میدانی بر اساس ویژگی های بیومکانیک، آنتروپومتریک و آمادگی جسمانی

با سحافایل در خدمت شما هستیم با «پیشینه پژوهشی و تحقیق و مبانی نظری استعداد یابی ماده هفتگانه دو و میدانی بر اساس ویژگی های بیومکانیک، آنتروپومتریک و آمادگی جسمانی » که بطور کامل و جامع به این مبحث پرداخته و نیاز شما را به هرگونه جستجوی بیشتری برطرف خواهد نمود.

فهرست محتوا

فصل دوم: مبانی نظری و پیشینه تحقیق

1.2. مبانی نظری. 11

1.1.2. تاریخچه استعدادیابی. 12

2.1.2. مزایای استعدادیابی. 15

3.1.2. نقاط ضعف استعدادیابی. 16

4.1.2. اصول استعدادیابی. 17

5.1.2. روش­های استعدادیابی. 20

6.1.2. مراحل استعدادیابی. 22

7.1.2. الگوی نظری استعدادیابی: چهارچوبی برای تحقیق. 24

8.1.2. تعریف ویژگی­های مورد اندازه گیری در این پژوهش.. 24

9.1.2. دو و میدانی. 34

10.1.2. ماده­های دو و میدانی. 35

11.1.2. استعدادیابی ماده هفتگانه دو و میدانی. 36

2.2. پیشینه­ی تحقیق. 39

1.2.2.  تحقیقات انجام شده 39

3.2. جمع بندی. 44

منابع  97

یکی ازمساﺋل اساسی در هر مطالعه تحقیقی، بررسی نظری موضوع تحقیق و نگاهی جامع به سوابق پژوهشی مرتبط با موضوع مورد نظر است. از این رو در بخش مبانی نظری این فصل، مفاهیم بنیادی، کلیدی و کاربردی تحقیق، به تفصیل مورد برسی قرار می­گیرند و در بخش پیشینه­ی تحقیق، مطالعاتی که در گذشته انجام گرفته­اند و به نوعی با موضوع تحقیق ارتباط دارند، ذکر خواهد شد.

1.2. مبانی نظری

مبانی نظری، شامل تعاریف و تاریخچه­ی استعدادیابی، شاخص­های بیومکانیک، آنتروپومتریک و آمادگی جسمانی، ورزش دو و میدانی، ماده هفتگانه، می­باشد.

• استعداد

برخی لغتنامه­ها استعداد را یک توانایی طبیعی ویژه می­داند که ظرفیت فرد را برای موفقیت در عملکرد آدمی تشکیل می­دهد. به طوری که مشاهده می­شود در این تعریف صحبتی از ورزش به میان آورده نشده است. همچنین استعداد موجب تسریع در یادگیری یک کار یا فن جدید شده و بر سطح مهارتی که فرد به دست می­آورد تاثیر می­گذارد. استعداد یکی از عوامل مهم در کارایی افراد است (ساعتچی، مترجم، 1375، جلد دوم). در حالی که پورتمن[1] در سال 1994 در مقاله­ای تحت عنوان “استعدادیابی” فرد مستعد را کسی می­داند که دارای یک استعداد غیر معمول برای یک فعالیت ویژه مانند فعالیت ورزشی، صنعتی یا هنری است (علیجانی، 1381).

• استعداد ورزشی[2]

هو و همکارانش (1998) استدلال کردند که استعداددارای چندین مشخصه است. استعداد را
می­توان با مشخصه­هایی که ارثی[3]  و تا حدی ذاتی[4] هستند، توصیف کرد. استعداد در سنین پایین نمی­تواند آشکار شود، اما برخی شاخص­ها در آینده وجود خواهند داشت که افراد تمرین کرده
می­توانند وجود استعداد را تشخیص دهند. این شاخص­ها پایه­ی خوبی هستند برای اینکه بتوان افرادی که احتمال موفقیت شان در مرحله­ی بعد بیشتر است را پیش بینی و انتخاب کرد. افراد اندکی هستند که در هر زمینه­ای مستعد باشند. اگر همه­ی بچه­ها مستعد بودند آنگاه موفقیت معنی نداشت. در نهایت، استعداد امری خاص و دارای حیطه­ی خاصی است. این مشخصات، طبیعت پیچیده­ی استعداد را نشان می­دهد و توضیح می­دهد که چرا هیچ اتفاق نظری (تئوری یا تمرینی خاص) راجع به استعدادیابی ورزشی وجود ندارد (ویلیامز و ریلی، 2000). پلتولا استعداد ورزشی را برخورداری از مهارت­های ورزشی بالاتر از حد متوسط در مقایسه با سایر رقبای همان رده سنی و نیز ظرفیت موفقیت در یک سطح رقابتی بالاتر می­داند (پلتولا، 1992). انواع استعداد ورزشی می­تواند یک بعدی و یا چند بعدی باشد. ورزشکار با استعداد می­تواند فقط در یک رشته ورزشی و یا در چند رشته ورزشی توانایی­های ویژه داشته باشد (سعید ارشم و الهام رادنیا، مترجمین، 1385).

• استعدادیابی

استعدادیابی فرایندی است که در مورد کیفیت عملکرد افراد قضاوت می­کند و به فرد فرصت بهترین بودن می­دهد، افراد با استعداد بر طبق عملکردشان انتخاب می­شوند تا در آینده، از بهترین­ها باشند (دیویدز[5]، لیز و برتویتس[6]، 2000). هر فردی مایل است تافعالیتی مناسب با علاقه و استعداد خود برگزیند. در شناسایی استعدادها توجه به این نکته که تفاوت­های افراد در استعداد نسبی است، اهمیت دارد و نمی­توان به طور مطلق فردی را بااستعداد و فردی دیگر را بی استعداد معرفی کرد. از آنجا که استعدادها تا حدودی اختصاصی هستند، فردی ممکن است برای فعالیت خاصی مستعد و برای فعالیت دیگر کم استعداد باشد (فریده هادوی، 1378). پلتولا استعدادیابی را فرآیندی می­داند که طی آن خردسالان بر اساس معیارهایی که توسّط آزمون­های جامع به دست می­آیند به سمت ورزش­هایی که بیشترین احتمال موفقیت را در آنها دارند، هدایت می­شوند (پلتولا، 1992). این تعریف  استعدادیابی را یک فرآیند می­داند که طی آن اقدامات متعدّدی باید صورت پذیرد تا جامعیّت لازم را برای یافتن استعدادهای ورزشی و پرورش آنها داشته باشد. این معیارها ظرفیت آینده و ورزشی فرد را با توجّه به سطح فعلی او، تا حدودی مورد پیشگویی قرار می­دهند (امیر تاش، 1381). در استعدادیابی می­توان سه روش گزینش[7]، جایگزینی[8]و طبقه بندی[9]را به کار برد. در گزینش، افراد، پذیرفته شده یا مردود اعلام می­شوند. در ابتدای مرحله استعدادیابی، تفکیک کودکان سالم از ناسالم و یا کودکانی که انگیزه قهرمان شدن را دارند از سایر کودکان به روش انجام می­گیرد. چنانچه گزینش به صورت یک روند پیوسته نیز انجام گیرد، مراحل اولیه آن را سرند کردن[10]می نامند. در مراحل میانی استعدادیابی، می­توان با استفاده از روش جایگزینی، افراد مناسب را با توجه به یک یا چند متغییر پیش بینی کننده و بر اساس یک حد نصاب مشخص، انتخاب نمود. در آخرین مراحل استعدادیابی با استفاده از دو یا چند ملاک، افراد بر اساس سطح تخصص شان در طبقاتی قرار می­گیرند که حداکثر کارایی را داشته باشد (فریده هادوی، 1378).

فهرست منابع

آقا علی نژاد، حمید. (1379). استعداد یابی در ورزش، مقاله ارائه شده در نخستین کنگره بین المللی تربیت بدنی و علوم ورزشی دانش آموزان دختر، تهران.

ابراهیمی، خسرو، حلاجی، محسن. (1386). استعدادیابی ورزشی، انتشارات بامداد کتاب، تهران.

ابراهیمی، خسرو-مترجم-(1376). انجمن ملی قدرت و آماده سازی لینکلن، انتشارات سازمان تربیت بدنی، چاپ اول.

امید علی، فاطمه. (1388). مطالعه ویژگی­های فیزیولوژیک و آنتروپومتریک دختران والیبالیست نوجوان ايران

بیات، محمد رضا. شادمهر، بیژن. صفاری، جواد. ابراهیمی عطری، احمد. (1379). دو و میدانی جلد اول(دوها)، جلد دوم(پرش­ها و پرتاب ها)، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه ها، انتشارات (سمت)، چاپ چهارم.

دلاور، رضا. (1377). بررسی نوع پیکری دوندگان سرعت و پرتاب کنند گان نخبه ایرانی و مقایسه آنها با همردیفانشان در المپیک، پایان نامه کارشناسی ارشد، تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان

شجاعی، معصومه. (1384). توصیف میزان آگاهی و استفاده از تصویر سازی ذهنی در بانوان نخبه در رشته دو و میدانی کشور، پایان نامه کارشناسی ارشد، تربیت بدنی و علوم ورزشی

شریف زاده، علی. (1387). بررسی وضع موجود و تدوین شاخص­های استعدادیابی در رشته دوچرخه سواری، طرح پژوهشی، پژوهشکده تربیت بدنی.

شیخ، محمود. (1387). بررسی وضع موجود در تدوین شاخص­های استعداد یابی در رشته کارا ته، طرح پژوهشی، پژوهشکده تربیت بدنی.

صادقی، حیدر. (1387). مقدمات بیومکانیک ورزشی، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانیدانشگاهها.

صدارتی، مریم. (1386). اصول مربیگری  دو و میدانی، دانشگاه الزهرا(س)، چاپ اول.

عابدی، عبد الرضا. (1390). استعداديابي در هندبال با تأکید بر پارامترهای بیومکانیکی، آنتروپومتریکی، فیزیولوژیکی و روانی، پایان نامه کارشناسی ارشد، بیومکانیک ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

علیجانی، رضا. (1381). بررسی وضع موجود و تدوین شاخص­های استعداد یابی در رشته دو و میدانی، طرح پژوهشی، پژوهشکده تربیت بدنی.

کائیدی، محمد. (1388). مقایسه و بررسی رابطه بین هزینه انرژی با برخی اندازه­های آنترپومتریکی و بیومکانیکی در افراد تمرین کرده و تمرین نکرده در سرعت­های مختلف دویدن، پایان نامه کارشناسی ارشد، تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان

کرمی، مرضیه. (1385). روایی سنجی آزمون هشت گانه برای استعداد یابی ورزش­های توانی، پایان نامه کارشناسی ارشد، تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان

مجتهدی، حسین. (1388). آزمون­های ورزشی، تهران: شرکت چاپ و نشر کتاب درسی ایران، چاپ نهم.

هادوی، فریده. (1378). اندازه گیری و ارزشیابی در تربیت بدنی (مفاهیم – کاربرد – آزمون ها)، انتشارات دانشگاه تربیت معلم، چاپ چهارم.

هادوی، فریده. (1378). تحلیل منتخبی از روش­های استعداد یابی برای دوهای سرعتی و استقامتی در پسران جوان، رساله دکتری دانشگاه تربیت معلم.

هادوی، فریده. (1386). چاپ و نشر کتاب­های درسی ایران، چاپ پنجم.

واعظ موسوی، سید محمد کاظم و همکاران-مترجم- (1376). واژه نامه­ی علوم ورزشی. کمیته­ی ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران.

واعظ موسوی، سید محمد کاظم. (1379). روانشناسی ورزشی، مقدمه­ای بر دانشنامه­ی تربیت بدنی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، بنیاد دانشنامه بزرگ زبان فارسی.

واعظ موسوی، سید محمد کاظم-مترجم- (1379). راهنمای عملی روان شناسی ورزشی، انتشارات دانش افروز.

Aule, R. , Loko, J. (1983). Selection of Young athlets. Modern  Athlete and Coach, 21 (4), (PP. 3 – 6).

Baker, J. (2001). Genes and training for athletic performance revisited. Sports sci. 5(2).

Bar – or, O. (1975). Predicting Athletic Performance. The physician and Sport Medicine, 3, 81 – 85.

Bloomfield, J (1995). Talent Identification and Profiling,  Science and Medicine in Sport, Black Well Science

Bloomfield, J. , Blanksby, B. A. , Ackland, T. R. , Elliott, B. C. (1985). The anatomical and physiological characteristics of pre-adolescent swimmers, tennis players and noncompetitors. Australian Journal of Science and Medicine in Sport, 17, 3, 19-23.

Bloomfield, J. , Blanskby, B. A. , &Ackland, T. R. (1990). Morphological and physiological growth of competitive swimmers and non-competitors through adolescence. Australian Journal of Science and Medicine in Sport, March, 4-12.

Bompa, T. O (1999). Periodization: theory and methodology of training. Champaign: Human Kinetics.

Bompa, T. O. (1985). Talent Identification. Science Periodical on Research and Technology in Sport. Ottawa. P. 1.

Brown, J (2001). Sport Talent, How to Identify and Develop Outstanding Athletes Human Kinetics

Burgess, R. (2001). Talent Identification.

Davids, K. (2001). Genes, training, and other constraints on individual performance: a role for dynamic systems theory? J Sports sci. 5(2): www. sportsci.

De Garay, A. , Levine, L. , & Carter, J. E. (1974). Genetic and anthropological studies of Olympic athletes. New York: Academic Press.

Dereke, b. (1982). Experience from a Selection of Talented Children and Youth for Training in performance Sport. Paper Presented at the International Conference on   Selection and Preparation of Sport Talent. BratislavaCzechoslovakia.

Di Cagno, A. , Baldari, C. , Battaglia, C. , Brasili, P. , Merni, F. , Piazza, M. , Toselli, S. , Ventrella, AR. , Guidetti, L. (2008). Leaping ability and body composition in rhythmic gymnasts for talent identification. J Sports Med Phys Fitness.  48(3):341-6.

Douda, HT. , Toubekis, AG. , Avloniti, AA. , Tokmakidis, SP. (2008). Physiological and anthropometric determinants of rhythmic gymnastics performance. Int J Sports Physiol Perform. 3(1):41-54.

Falk, B. , Lidor, R. , Lander, Y. , and Lang, B. (2004). Talent identification and early development of elite water-polo players: a 2-year follow-up study. J Sports Sci. 22:347-355.

Gambel, B. (1976). Possibilities and Problem in Sport Talent Detection Research. Lei stung 6,  159 – 160.

Geron, E. (1978). Psychological assessment of sport giftedness. In U. Simiri (Eds. ),Proceedings of the international symposium on psychological assessment in sport (pp. 216-231). Snetanya, Israel: Wingate Institute.

Harre, D. (1982). TrainingslehreBerlin: Sportver Lag.

Havlicek, I. , Komadel, L. , Komarik, E. , Simkova, N. (1982). Principles of the Selection of youth Talented in Sport. Paper Presented at the International Conference on Selection and Prepartion of Sport Talent, Bratislava, Czechoslovakia.

Hoare, D. G. and Warr, C. R. (2000). Talent identification and women’s soccer: An Australian experience. J Sports Sci. 18:751-758.

Hohmann, A. and Seidel, I. (2003). Scientific aspects of talent development. International J Physical Education. 40(1):9-20.

Hopkins, W. G. (2001). Genes and training for athletic performance. J Sports sci. 5(1).

Joch,W (1990). Problems of the Training of young Athletes and Talent Promotion Beaker, H. (ED): Sport in Kids – und  Jugerdaler: Ungaeich – DeutschesSumposium,. Budapest, PP. 19 – 24. 9 – 8.

Jones, M. B. , Watson, G. G. (1977). Psychological Factors in the Prediction of Athletic Performance in U. Simiri (Ed), Proceedings of the International Symposium on Psychological Assessment in Sport (PP. 89 – 102).

Keogh, JW. , Hume, PA. , Pearson, SN. , Mellow, P. (2007). Anthropometric dimensions of male power lifters of varying body mass. J Sports Sic.  25(12):1365-76.

Klissouras, V. (1976). Prediction of Athletic Performance: Genetic Considerations. Canadian. J Applied Sport Sci. 1. (PP. 196 – 200).

MacArthur, D. G. and North, K. N. (2005). Genes and human elite athletic performance. Human Genetics. 116:331-339.

Patel, D. R. and Graydanus, D. E. (2002). Genes and athletes. Adolescent Med. 13(2):249-255.

Pearson, DT. , Naughton, GA. , Torode, M. (2006). Predictability of physiological testing and the role of maturation in talent identification for adolescent team sports. J Sci Med Sport.  9(4):277-87.

Peltola, Esa. (1992). Talent Identification. New Studies Journal. 17(3): 7 – 12.

Perusse, L. , Rankinen, T. , Rauramaa, R. , Rivera, M. A. , Wolfarth, B. , and Bouchard, C. (2002). The human gene map for performance and health-related fitness phenotypes: the 2002 update. Medicine and Science in Sports and Exercise. 25(8):1248-1264.

Pienaar, Anita E. , Marie, J. , Spamer. ,HendriksSteyhger. (1998). Identifying and developing rugby talent among 10 – years old boys: A practical Model. J Sports Sci. 16: 691 – 699.

Pitsiladis, Y. , and Scott, R. (2005). Essay: the makings of the perfect athlete. The Lancet. 366:s16-s17.

Regnier, G. , Salema, J. H. , Alain, C. (1982). Strategies furBestimmung and Untececkung von Talent in Sport. Leistung Sport, 12, 431 – 440.

Reilly, T. , Bangsbo, J. and Franks, A. (2000). Anthropometric and physiological predispositions for elite soccer. J Sports Sic. 18:669-683.

Rimm, S. (1984). The Characteristics Approach: identification and beyond. Gifted Child Quarterly, 23, 4, 181-187.

Rimm, S. , Davis, G. A. , & Bien, Y. (1982). Identifying creativity: A characteristics approach. Gifted Child Quarterly, 26, 4, 165-171.

Russell, K (1989). Athletic Talent: Form Detection to Perfection, Sport Gloucester, Canada.

Simonton, D. K. (1999). Talent and its development: an emergenic and epigenetic model. Psychological Review. 106, 3, 435-457.

Stuelcken, M. , Pyne, D. , Sinclair, P. (2007). Anthropometric characteristics of elite cricket fast bowlers. J Sports Sci. 25(14):1587-97.

Tanner, J. M. (1964). The physique of the Olympic athlete. London: George Allen &Unwin.

Williams, A. M. , & Reilly, T. (2000). Talent identification and development. J Sport Sci. 18, 657-667.