مبانی نظری و پیشینه پژوهشی بیماری های قلبی

با سحافایل در خدمت شما هستیم با «پیشینه پژوهشی و تحقیق و مبانی نظری بیماری های قلبی » که بطور کامل و جامع به این مبحث پرداخته و نیاز شما را به هرگونه جستجوی بیشتری برطرف خواهد نمود.

مبانی نظری

بيماري هاي قلبي شايع ترين علل مرگ طبيعي ناگهاني هستند. بعد از يك اوج اوليه در وقوع مرگ ناگهاني از زمان تولد تا سن 6 ماهگي ، وقوع مرگ ناگهاني به سرعت كاهش يافته واز دوران كودكي تا نوجواني پايين باقي مي‌ماند. دربين نوجوانان وافراد بزرگسال بروزمرگ قلبي ناگهاني تقريباً يك مورد‌ در هر يكصد هزار نفر از افراد جامعه درسال است. اين ميزان در بالغين بالاي 30 سال افزايش يافته ودر فاصلة 45 تا 75 سالگي به دومين اوج خود مي‌رسد. دراين هنگام ميزان بروز آن تقريباً يك تا دومورد درهرهزار نفر افراد بزرگسال غير انتخابي درسال است.

درمطالعات برپايه كالبد شكافي در60 تا 70 % قربانيان مرگ ناگهاني، ‌علت قلبي گزارش شده است. در اكثر كساني كه دچارمرگ قلبي ناگهاني مي‌شوند، تغييرات زمينه‌اي در ساختار قلب كه شايع‌ترين آن‌ها درجمعيت بزرگسال، بيماري عروق كرونر است مشاهده شده است. مرگ قلبي ناگهاني شايع ترين واغلب اولين تظاهر بيماري كرونر قلب و علت بيش از نيمي از موارد مرگ و مير ناشي از بيماري قلبي عروقي است. اپيدميولوژي مرگ قلبي ناگهاني به ميزان زيادي به موازات بيماري كرونر قلب است.

ميزان بروز مرگ قلبي ناگهاني درميانسالي وپيري افزايش مي يابد كه اين امر در نتيجه شيوع بيشتر بيماري عروق كرونر قلب در افراد مسن، هم مرد و هم زن، سفيد و غيرسفيد است . افزايش سن در محدودة سني 45 تا 75 سال يك عامل خطرزاي قوي براي مرگ ناگهاني قلبي محسوب شده و نسبت علت‌هاي قلبي دربين همة مرگ‌هاي ناگهاني طبيعي با افزايش سن به شكل ناخوشايندي افزايش مي يابد، به گونه اي كه از سن يك تا 13 سالگي، تنها يكي از پنج مورد مرگ طبيعي ناگهاني ناشي از علل قلبي است. اين نسبت در14 تا21 سالگي به 30 % وسپس در افراد ميانسال وپير به 88 % مي رسد.

مردان و زنان جوان و ميانسال هركدام استعدادهاي متفاوتي براي مرگ قلبي ناگهانـي دارند، به‌گونه‌اي كه ميزان بروزمرگ قلبي ناگهاني درمردان بيشتر از زنان است‌ و اين مهم بيانگر تفاوت‌هاي جنسي درميزان بروز بيماري كرونر قلب است. بين 70 تا 89 % موارد مرگ قلبي ناگهاني درمردان روي داده و ميزان بروز ساليانه در مردان 3 تا 4 برابر زنان است.  اختلاف هاي مربوط به جنس با افزايش سن كاهش مي يابد به گونه اي كه درگروه سني45 تا64 سال اين ميزان درمردان نسبت به زنان 7 به 1 شده ودرگروه سني65 تا 74 سال اين نسبت 2به1 مي شود.اين اختلاف درخطرابتلاءبه مرگ قلبي ناگهاني به موازات خطرات ديگرتظاهرات بيماري كرونر قلب درمردان وزنان تغيير مي‌كند.

بيماري آترواسكلروتيك قلب درتمام جهان و به ويژه در جوامع صنعتي، شايع ترين اختلال ساختاري همراه با مرگ قلبي ناگهاني است.بيش از80 %تمام مرگ‌هاي ناگهاني قلب ناشي از اثر آترواسكلروزكرونربوده ودربيش از80 % قربانيان مرگ قلبي ناگهاني، يافته‌هاي پاتولوژيكي از بيماري كرونر قلب مشاهده شده‌ است. در يك مطالعه در 75% قربانيان، آترواسكلروز مزمن عروق كرونر مشاهده شد كه باعث تنگي به ميزان 75% يا بيشتر در تعداد دو يا بيشترعروق كرونر اصلي شده بود. درمطالعه اي ديگركه بامشاهده برروي95مورد از100 نفركه بعد ازمرگ قلبي ناگهاني بررسي پاتولوژيكي شده بودند، شكافتگي پلاك آترواسكلروزي،تجمع پلاكت ها و/ يا ترومبوز حاد وجود داشت.

تظاهرات باليني آترواسكلروز ممكن است به صورت مزمن (آنژين) يا حاد (انفاركتوس ميوكارد) بـاشد. حتي ممكن است هـرگز تظاهـرات بـاليني مشخصي از بيمـاري شريـان، علي‌رغم وجود آترواسكلروز منتشر دركالبد شكافي بعد از مرگ بروز نكند.

فهرست منابع

بروجنی، سید محسن و همکاران. (1386). تاثیر ورزش های هوازی با شدت پایین بر فشار خون. مجله دانشگاه علوم پزشکی شهر کرد. دوره 9:19-14.

جلالی، راحله و همکاران. (1387). شیوع سندرم متابولیک در بزرگسالان اکبر آباد فارس. مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران. دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی- درمانی شهید بهشتی. دور یازدهم، شماره 4، صفحه  414-405.

حسبی، محمد؛ ربانی، علی. (1384). ورزش در بیماران دیابتی نوع 1. مجله بیماری های کودکان ایران. دوره 15، شماره 3، 270-261.

حسنوند، بهمن؛ خدادادی، عبدا…(1391). تعیین تاثیر تمرینات استقامتی و قدرتی بر میزان هموگلوبین گليكوزيله و قند خون ناشتای بیماران مبتلا به دیابت 2. دوره سیزدهم، شماره 3، مسلسل 49: 87-81..

خالدان، اصغر؛ حجازی، سید محمود. (1380). تاثیر تمرینات منتخب هوازی بر برخی از عوامل خطر زای قلبی و عروقی اعضا هیات علمی دانشگاه مشهد. شماره 8: 42-28.

شفیعی، داوود؛ صادقی، معصومه. (1389). بررسی مقایسه میزان کاهش ضربان قلب پس از تست ورزش و ظرفیت ورزش در افراد با و بدون سندرم متابولیک. مجله دانشکده پزشکی اصفهان. سال بیست و هشتم، شماره 115، 934-924.

صدر، سید محمود و همکاران. (1385). بررسی سندرم متابولیک و معیار های آن در یک جامعه شهری. مجله دانشکده پزشکی تهران. 96:10-90.

مقدم، معصومه؛ مهدی زاده، سودابه. (1390) سندرم متابولیک و درصد چربی بدن و حداکثر اکسیژن مصرفی. مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران. دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی. دوره سیزدهم، شماره 5، صفحه 485-479.

معینی، ضیاء؛ رحمانی نیا، فرهاد. (1386). فیزیولوژی ورزشی و فعالیت بدنی. جلد اول و دوم . انتشارات پیشروان.

یاوری، عباس؛ نیکو خصلت، سعید. (1390). مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز. دوره 33، شماره 4 صفحات 91-82.

اراضی ح، قیاسی ک، حسینی ح، امین پور م.1391. اثر کوتاه‌مدت مکمل‌ياری‌ اسيدهای چرب امگا-3 و تمرين استقامتی بر ليپيدهای خون و عملکرد استقامتی مردان جوان دارای اضافه‌وزن. ماهنامه علمی پِوهشی دانشگاه شاهد. دوره 19. ص.ص: 29-36.

آذربايجاني م، عابدي ب. (1391). مقايسه تمرين هاي هوازي، مقاومتي وتركيبي بر نيمرخ ليپيدي و آديپونكتين درمردان غيرفعال. فصلنامه دانش و تندرستي،  دانشگاه علوم پزشكي وخدمات بهداشتي درماني شاهرود. دوره7، شماره1.32-38.

اسد م. 1391. اثر هشت هفته تمرين هوازي، مقاومتي و تركيبي بر ميزان كلسترول و آمادگي قلبي- تنفسي در مردان چاق  LDL، HD. پژوهش هاى كاربردى مديريت و علوم زيستى در ورزش. شماره 3. ص.ص: 57-63.

احمدي ده رشيد ک، 1391. مقايسه اثر بخشي دو نوع تمرين ورزشي صبحگاهي بر پروفايل ليپيد نوجوانان. فصلنامه پرستار و پزشک در رزم. شماره 21. ص.ص:18-21.

تقی زاده ح، افضل پور م، اکبرزاده ح. 1388. مقايسه شاخص هاي آنتي اكسيداني و عوامل خطرزاي قلبي- عروقي ورزشكاران رشته زورخانه (باستاني كاران) با افراد غيرورزشكار. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد . شماره 4. دوره هفدهم. ص.ص: 262-269.

خالصي م،گائيني ع،شبخيزف،صمدي ع،ترك ف.(1390). تأثيريكدورهفعاليتورزشياستقامتيغيرتداوميبرميزان ICAM-  1وپروفايلليپيدي. مجلهدانشگاهعلومپزشكيوخدماتبهداشتيدرمانيسبزواردوره18.  شماره 3. 198-205

سیاری ع، حسینی ج، علیجانی ع، فردوسی م. 1386. مقایسه ی تأثیر هشت هفته تمرینات زیر بیشینه شنا و دویدن بر میزان تری گلیسرید، کلسترول، لیپوپروتئین پر چگال، لیپوپروتئین کم چگال دانش آموزان پسر مبتلا به چاقی مقطع متوسطه شهرستان بروجن. مجله ی علمی پزشکی، 4: 422-431

رولند،ت،1943.فیزیولوژيورزشیدورانرشد،مترجمگایینی،ع،1379.انتشاراتدانش افروز،ص133.

سوری ر، رواسی ا، گائینی ع، امینیان پ، کردی م. 1386. بررسی تأثیر شدت تمرین بر عوامل خطرزای قلبی-عروقی دانشجویان مرد غیر ورزشکار. پژوهش در علوم ورزشی. 15: 132-145.

سوری ر،خسروين،رضائيانن،منتظريطالقاني ح. 1390. اثرتمرينمقاومتيواستقامتيبرعاملنشانگربيماريهايعروق کرونردرزنانچاقغيرفعال. مجلهيغدددرونريزومتابوليسمايراندورهيسيزدهم, شمارهي 2.179-189.

سهیلی ش،گایینی ع،‌ سوری ر.1388. تأثیرتمرینمقاومتیبرشاخص های التهابیسیستمیکدرمردانمسن

سالهفدهم – شماره4.ص.ص: 51-62

شوندين،صارمیع،قربانیا،پرستشم.1390. ارتباطآدیپونکتینبامقاومتانسولینیمردانمبتلابهدیابتنوعدومتعاقبیک دورهتمرینهوازي. مجلهعلمیپژوهشیدانشگاهعلومپزشکیاراك،شماره14،55-43

شیور، ل. 1985، مبانی فیزیولوژي ورزشی، ترجمه گایینی، ع 1379، انتشارات اداره کل  تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش، ص452-552.

طبرستانی م. 1389. خون شناس پزشکی. نشر سنبله. ص.2467.

علیجانی ع، احمدی س.1381. بررسی تأثیر هشت هفته تمرینات هوازی و بی هوازی بر برخی عوامل خطرساز قلبی-عروقی دانشجویان مرد دانشگاه شهید چمران اهواز. نشریه حرکت، 11: 5-21.

عسکري ا، عسکريب،فلاح ز،کاظمي ش.1391. اثرهشتهفتهتمرينهوازيبرسطحليپيدوليپوپروتئينهايسرمزنان. مجلهعلميدانشگاهعلومپزشکيگرگان،ص.ص:۲۶تا47

فاکس،ماتیوس.1980.فیزیولوژیورزشی،ترجمهاصغرخالدان.1373،جلداولودوم،تهران،دانشگاهتهران

قلی پور م، تبریزی آ. 1391. شیوع عوامل خطرزای قلبی عروقی در دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف. نشریه پرستاری قلب و عروق. دوره اول. شماره2. ص.ص: 48- 56.

قنبري نیاکی ع، فتحی ر، رمرودي ص.1389. اثر 8 هفته تمرین استقامتی با مدت هاي مختلف بر سطوح استراحتی  HDLتام،HDL3  و   HDL2پلاسما در موشهاي صحرایی نر. نشریه ورزش و علوم زیست حرکتی،  سال دوم، شماره4. 27-36 صفحات.

گایتون آ،هال ج، فیزیولوژی پزشکی گایتون. ویرایش یازدهم،2007، جلد دوم، ترجمه دکتر احمد نیاورانی1384،انتشارات سماط،  چاپ اول،:1183-92.

گائینی ع، دبیدی و، رواسی ع، جولازاده ط.1387. اثر یک دوره تمرین هوازی بر حساس ترین شاخص التهابی پیشگو کننده بیماری قلبی عروقی در موش صحرایی مسن. پژوهش در علوم ورزشی،99: 54-39.

گائینی ع، رجبی ح. 1382.آمادگی جسمانی.انتشارات سمت.383 صحفه.

گائینی ع، کاظمی ف، زارع ا. 1391. مقایسه تاثیر دو روش تمرین هوازی داومی وتناوبی فزاینده درصد ضربا ن قلب بر لیپوپروتئین پلاسما و CRP سرم زنان. مجله علوم پزشکی کرمان، شماره 53، 377-286.

مقرنسي م، ناصح م. 1389. ارتباط بي تمريني با از دست رفتن دستاوردهاي تمرين و خطر بروز بيماري هاي قلبي- عروقي  مجله تحقيقات علوم پزشكي زاهدان، 75-81.

نیکو م، گائینی ع، نیک بخت ح، شعبانی ر. 1388. بررسی تأثیر تمرینات استقامتی-مقاومتی بر ظرفیت بدنی و شاخص های تن سنجی بیماران قلبی. نشریه توانبخشی، 4:8-14.

مورگان ران، گیلسون، ا. هاف. گ.1997. بیوشیمی و فعالیت های ورزشی.ترجمه عباس علی گائینی،مریم کوشکی جهرمی، محمد رضا حامدی نیا، مهرداد فتحی. 1380.،انتشارات سمت.

ویلمور، جک اچ و کاستیل، دیوید ال، 2008، فیزیولوژی ورزشی و فعالیت بدنی، ترجمه معینی ضیاء، رحمانی نیا فرهاد، رجبی حمید، سلامی فاطمه، (1384) تهران، انتشارات مبتکران.

هارپر، ب. ، و رابرت، ک. ، (1382). بیوشیمی هارپر، ترجمه دکتر ناصر ملک نیا، و دکتر پرویز شهبازی.

یکتایار م، محمدي س،احمدي ده رشید س، خدامرادپور م. 1390. مقايسه اثرات تمرينات ورزشي مقاومتي، استقامتي و تركيبي بر پروفايل ليپيد مردان ميانسال غيرورزشكار. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي كردستان. دوره شانزدهم.  ص.ص:26-36.

Alexandre Silva & et al. Aerobic training does not Alter blood pressure in menopausal woman with metabolic syndrome. Universidad federal da Paraiba. 2012: 979-987.

Altena TS, Michaelson JL, Ball SD, Guilford BL,Thomas TR. Lipoprotein subfraction changes after continuous or intermittent exercise training. Med Sci Sports Exerc. 2006; 38: 367-72.

Bahadursingh S, Beharry K, Maharaj K, Mootoo C, Sharma P, Singh J, Teelucksingh K, Tilluckdharry R. C-reactive protein: adjunct to cardiovascular risk assessment.West Indian Med J. 2009 Dec; 58(6):551-5.

Bilhorn KR, Luo Y,Lee BT, Wong ND. High-density lipoprotein cholesterol, high-sensitivity C-reactive protein, and cardiovascular disease in United States adults.Am J Cardiol. 2012 Nov 15; 110(10):1464-7.

Durstine JL, Grandjean PW, Cox CA et al (2002), Lipids, lipoproteins, and exercise. J Cardiopulm Rehabil; 22(6): 385-398.

Emmanuel, G. C., Guillermo, R. G. Review physical exercise and metabolic syndrome. Rev Bras med Esporta j 2004; 10: 325-330.

Eriksson, J., Taimela, S., Koivisto, V.A. Review Exercise and the metabolic syndrome. J Nut Diabetes, 1997; 40:125-135.

Gray SR, Barker G, Wright A, Fitzsimons CF, Mutri N and Nimmo MA. The Effect of a 12 Week Walking Intervention on Markers of Insulin Resistance and Systemic Inflammation. Preventive Medicin. 2008; 48(1):39-44.

Guerra LF, Prado W, Cheik NC, Viana FF, Botero JP, Vendramini RC, et al. Effects of 2 or 5 consecutive exercise days on adipocyte area and lipid parameters in Wistar rats. Lipids in health and deseas. 2007; 121: 223-230.

Hill AM, Buckley JD, Murphy KJ, Howe PRC.Combining fish-oil supplements with regular aerobicexercise improves body composition and cardiovascular disease risk factors. Am J Clin Nutr. 2007; 85: 1267–74.

Huffman, K.M.; G.P. Samsa; C.A. Slentz; B.D. Duscha; J.L. Johnson; C.W. Bales; C.J. Tanner; J.A. Houmard; W.E. Kraus (2006). “Response of high-sensitivity C-reactive protein to exercise training in an at-risk population”. 152(4):793-800.

Isasi CR, Deckelbaum RJ, Tracy RP, Starc TJ. Berglund L, Shea S. 2003, Physical fitness and C-reactive protein level in children and young adults: the Columbia University Biomarkers Study. Pediatrics, 111; 332-338.

Kang J, Rashti SL, Tranchina CP, Ratamess NA, Faigenbaum AD, Hoffman JR. Effect of preceding resistance exercise on metabolism during subsequent aerobic session. Eur J Appl Physiol 2009; 107: 43-50.

Kazmarzyk, P., Leon, A.S.  Targeting the metabolic syndrome with exercise. Med Sci sport Exe. 35:1703-1708.

khoshnam M.S, Khoshnam E, Abedi H.A. TheEffect of Aerobic Physical Exercise on immune system andHS- CRP in male athlete and Non-athletes. 2012. Advances in Environmental Biology, 6(12): 3023-3027.

Krause WE, Houmard JA, Duscha BD, Knetzger KJ, Wharton MB, McCartney JS. Effects of the Amount and Intensity of Exercise on Plasma Lipoproteins. The New England J Med 2002; 374: 1483-92.

Lynn Wolf D.2006. The Effects of Exercise Trainingand Dietary Supplementation on Fat Metabolismand Body Composition in Obese Women”. A Dissertationfor the degree of Doctor of Philosophy,University of Pittsburgh.

Maury, E., Et al. Adipokine deregulation adipose tissue inflammation and metabolic syndrome mol cell. J Endo, 2010:1-15.

Mora S, Lee IM, Buring JE, Ridker PM. Association of physical activity and body mass index with novel and traditional cardiovascular biomarkers in women. JAMA. 2006; 22, 295(12): 1412-9.

Nicklas, B. J.; W. Ambrosius; S.P. Messier; G.D. Miller; B.W. Penninx; R.F. Loeser; S. Palla; E. Bleecker; M. Pahor (2004). “Diet-induced weight loss, exercise, and chronic inflammation in older,obese adults: a randomized controlled clinical trial”. Am. J. Clin. Nutr. 79,544–551.

Olsan TP, Dengel DR, Leon AS, and Schmitz KH. Changes in Inflammatory Biomarkers Following One-Year of Moderate Resistance Training in Over Weight Women. Intertaional PF Obesity. 2007; 31: 996-1003.

Pihl E, Zilmer K, Kullisaar T, et al. High-sensitive protein level and oxidative stress-related status informer atheletes in relation to traditional cardiovascular risk factors. Atherosclerosis 2003; 171(2): 321-26.

Plaisance EP, Toylor JK, Alhassan S, Abebe A, Mestek L and Grandjean PW. Cardiovascular Fitness and Vascular Infammatory Markers After Acute Aerobic Exercise. International journal of Sport Nutrutuin and Exercise Metabolism. 2007; 17:152 – 162.

Renine, K. Association of metabolic syndrome with both Vigorous and moderate physical activity. In J Epidemiology, 2003.32; 600-606.

Skinner, Y. Age, Sex, Race, initial fitness response to training, The Heritage family study. J Appl. Physiol. 2001.90:1770-1775.

Tom, R., Thomas, S., Warner, O. Exercise and the metabolic syndrome with weight remain. J MCKEE, Univ. Of Missouri, Columbia; February, 2010; 6-11.

Tomohiro, O., Yoshio, N., and et al. effect of Aerobic exercise on metabolic syndrome improvement in response to weight reduction.