مبانی نظری و پیشینه پژوهشی تاثير سه شيوه تمريني در آب، خشكي و الكتروتراپي

با سحافایل در خدمت شما هستیم با «پیشینه پژوهشی و تحقیق و مبانی نظری تاثير سه شيوه تمريني در آب، خشكي و الكتروتراپي » که بطور کامل و جامع به این مبحث پرداخته و نیاز شما را به هرگونه جستجوی بیشتری برطرف خواهد نمود.

فهرست محتوا

فصل دوم: ادبیات و پیشینه پژوهش

2.1.  مقدمه 18

2.2.  مبانی نظری 18

.1.2.2استئوآرتریت 18

.2.2.2استئوآرتریت زانو 20

2.2.3. انواع استئوآرتریت زانو 21

2.2.4. آناتومی زانو 23

2.2.5. بیومکانیک زانو 28

2.2.6. بیومکانیک غضروف در مفاصل متحمل وزن 32

2.2.7. فاکتوهای مستعد کننده 33

2.2.8. علائم بالینی آرتروز زانو 35

2.2.9.  تظاهرات آزمایشگاهی و رادیو گرافیک 39

2.2.10. روشهای تشخیصی 41

2.2.11. معیارهای تشخیص استئوآرتریت زانو 43

2.2.12. سیر بیماری 44

2.2.13. عوارض آرتروز 45

2.2.14. پیش آگهی 45

2.2.15. روشهای درمانی استئوآرتریت زانو 46

2.2.16. قدرت عضلانی اندام تحتانی در بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو 61

2.2.17. سرعت راه رفتن در بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو 61

2.3. پیشینه تحقیق 64

2.3.1. تحقیقات انجام شده داخل 64

2.3.2. تحقیقات انجام شده در خارج کشور 68

2.4. جمع بندی کلی 76

فهرست منابع و ضمائم:

منابع  قارسی 130

منابع  انگلیسی 133

مقدمه

در فصل حاضر سعی برآن است که ابتدا با توجه به هدف پژوهش به مفاهیم بنیادی، کلیدی، کاربردی و علائم روشهای ارزیابی و روشهای درمانی استئوآرتریت پرداخته و در انتهای فصل تحقیقات انجام شده مرتبط با پژوهش در داخل و خارج از کشور شرح داده می شود.

مبانی نظری

1.2.2.  استئو آرتریت

استئوآرتریت[1] شایع ترین بیماری مفصلی است که با نام های آرتروز، استئوآرتروز یا آرتروز هایپرتروفیک نیز شناخته می شود. همزمان با افزایش سن، ساختار غضروف مفصلی شروع به تغییر می کند و توانایی غضروف در جذب و پخش نیروهای وارد بر آن کاهش می یابد، به این ترتیب غضروف مفصلی در اثر صدمات و یا استفاده مفرط، به سهولت صدمه می بیند. در نتیجه واکنش های پیچیده بین فاکتورهای سلولی، بیوشمیایی و بیومکانیکی موثر بر روی غضروف، سینوویوم که مثل آستری دیواره درونی مفاصل را می پوشاند و به مرور زمان منجر به از دست دادن فونکسیون مفصلی و بروز التهاب می شود، این التهاب موادی تولید می کند که غضروف را در برابر صدمات آسیب پذیر می کند و در نتیجه غضروف مفصلی دچار فرسایش می شود. در اثر تخریب غضروف، استخوان زیر آن متحمل فشار بیشتری می شود و به تدریج فرسوده می شود، امکان دارد مفصل شکل طبیعی خود را از دست بدهد، انتهای استخوان ها کلفت شده و برآمدگی ها و زوائد استخوانی در محل اتصال بافت نرم به استخوان تشکیل شود، همچنین امکان تشکیل تکه های استخوانی در مفصل وجود دارد و یا ممکن است تکه هایی از غضروف از محل اصلی خود جدا شوند و در فضای مفصلی به صورت آزاد قرار گیرند. علاوه بر تخریب غضروف مفصلی، ساختار مایع مفصلی که بسیاری از صدمات و تکان ها را جذب می کند، ممکن است دچار تغییراتی شود و در نتیجه خاصیت حفاظتی و عملکرد آن، به عنوان جاذب نیروها، کاهش می یابد. به طور خلاصه می توان گفت در بیماری استئوآرتریت غضروف مفصلی به تدریج به صورت پیشرونده فرسایش می یابد و در محل مفصل تکه های استخوانی تشکیل می شوند. معمولا مفصل مبتلا بیشترین صدمه را پس از استفاده مفرط و یا پس از دوره های عدم فعالیت می بیند، این بیماری منجر به درد و محدودیت حرکات می شود به طوری که حرکت دادن مفصل مبتلا به آسانی میسر نیست. مفاصلی که بیشتر استفاده می شوند و یا وزن بدن را تحمل می کنند بیش تر از سایر مفاصل به این بیماری دچار می شوند(جمشیدی1379

فهرست منابع

• امامی میبدی م. (1372). تشریح موضعی اندام و مفاصل. چاپ اول. انتشارات خدمات فرهنگی کرمان و معاونت پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی کرمان. ص. 28-61.
• امینی اقدم س. (1386). راستاهای غیر طبیعی اندام تحتانی و سابقه آسیب دیدگی زانو. پایان نامه جهت اخذ درجه کارشناسی ارشد فیزیوتراپی دانشگاه رازی کرمانشاه. ص 84-106.
• بدایت ب، بدایت آ. (1384). آنچه هر بیمار باید از بیماری خود بداند. چاپ اول. انتشارات تیمورزاده. ص 7-28.
• بیات ن. (1385). بررسی یافته های بالینی و رادیولوژیک در مبتلایان به استئوآرتریت زانو مراجعه کننده به بیمارستان بقیة الله تهران طی سالهای 1382-83. فصلنامه علمی پژوهشی فیض. سال دهم. شماره 1. ص 38-42.
• بهرامی م. (1381). اثر ژل پیروکسیکام به همراه اولتراسوند بر استئوآرتریت زانو، مجله دانشکده علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی سبزوار، سال نهم، شماره3. ص25-30.
• پروانه م. (1384). مقایسه اثر دوگانه ورزش ایزومتریک و ایزوکنیتیک ماهیچه های چهارسرراندر استئوآرتریت مفصل زانو. پایان نامه کارشناسی ارشد تربیت بدنی دانشگاه فردوسی مشهد. ص 58-69.
• پهلوان حسینی ح. (1381). استئوآرتریت زانو، مجله علمی پژوهشی دانشگاه پزشکی و خدمات بهداشتی شهید صدوقی یزد. شماره 4. ص 76-82.
• پیتس آ. تمرین درمانی در آب. ترجمه: مریم فراهانی. (1998). چاپ اول .انتشارات سامان. ص 27-31.
• تامپسون ک. ساختار و عملکرد عضلانی- اسکلتی. ترجمه: ولی الله دبیدی روشن. (1998). چاپ سوم. انتشارات امید دانش. ص 242- 251.
• تندنویس ف. (1383). حرکت شناسی. چاپ هشتم. انتشارات دانشگاه تربیت معلم. ص 217-229.
• جمشیدی ا. (1379). آرتروز. نشر مرکز تحقیقات روماتولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران. چاپ سوم.ص 1-23 و107-158.
• دهاقین س. (1387). بررسی عوامل خطر ساز استئوآرتریت زانو. مجله علمی پژوهشی دانشکده توانبخشی دانشگاه تهران. شماره 14. ص 12-18.
• رمضان پور م، وطن خواه ه. (1385). تاثیر برنامه تمرینی منتخب بررتعادل و عزت نفس مردان سالمند 60-75 سال مبتلا به استئوآرتریت زانو. دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد. ص 45-67.
• سایل د. کلین آ. ورزش هایی برای درمان التهاب مفصل (آرتریت). ترجمه آرش اعزازی. (2001). چاپ سوم. انتشارات ققنوس. ص 31-21.
• سندرا ج، پگی ا. ارزیابی آسیب های ورزشی. ترجمه: بشیری محمد.(2000). چاپ اول، انتشارات ارسطو.ص48-70.
• شایسته ی. (1387). مقایسه اثرات آب درمانی و فیزیو تراپی در بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو. پایان نامه کارشناسی ارشد تربیت بدنی دانشگاه رازی کرمانشاه. ص 48-72.
• شریعت پناهی ش. (1383). بررسی اپیدمیولوژیک 1000 بیمار دارای مشکلات روماتوتالوژیک. مجله دانشور، شماره 11.ص 50.
• شکراله شیرازی ش. (1384). بررسی تاثیر برنامه تمرینی به مدت 12 هفته روی بهبود استئوآرتریت زانو. پایان نامه کارشناسی ارشد تربیت بدنی دانشگاه تهران. ص 68-74.
• شیخ م. (1385). سنجش و اندازه گیری در تربیت بدنی. چاپ دوم. انتشارات بامداد کتاب. ص 62-76.
• صادقی ح. علیرضایی ف.(1386). تاثیر یک دوره تمرین ورزش در آب بر تعادل ایستا و پویای زنان سالمند. مجله سالمندی ایران. شماره 6. ص 9-20.
• مهدیزاده ع. (1389). تاثیر یک دوره تمرین ورزش در آب و خشکی بر میزان درد مفصل زانو و تعادل بانوان سالمند مبتلا به استئوآرتریت زانو. پایان نامه جهت اخذ درجه کارشناسی ارشد بیومکانیک ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی. ص65-88.
• قاسمی ع. (1368). بررسی تاثیر تمرینات کششی ایستا و PNF بر دامنه حرکتی مفصل زانو در ورزشکاران آسیب دیده از ناحیه زانو، پایان نامه کارشناسی ارشد تربیت بدنی دانشگاه گیلان. ص 56-72.
• قراخانلو ر، دانشمندی ح، علیزاده م. (1386). پیشگیری و درمان آسیب های ورزشی. چاپ سوم. انتشارات سمت. ص389-408.
• کریم زاده ه. (1384). مقایسه اثرکلرولین خوراکی با تزریق داخلی مفصلی کورتیکواستروئید در بیماران مبتلا به استئوآرتریت اولیه زانو. پژوهش در علوم پزشکی. سال هفتم. شماره 1. ص24-29.
• مرتضوی م. (1384). بررسی اثر بخشی لیزر کم توان مادون قرمز در درمان بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو. مجله لیزر پزشکی؛ دوره 4، شماره1.ص 23-28.
• مرتضی ا. (1387). خاصیت آب و تاثیرات آن در آب درمانی. فصلنامه پیک سلامتی. سال دهم. شماره 21.ص 33-36.
• مصدق راد ع. (1386). مدیریت و سیاست گذاری در بهداشت و درمان. چاپ اول. انتشارات پیام سلامتی. ص40 و 73.
• وایت ام. ورزش در آب ترجمه مهرزاد خلیلیان، اشرف کتایون. (1998). چاپ دوم. انتشارات دانشگاه صنعتی اصفهان. ص 23-35 .
• Blackham J, Scoti D. (2008). Does regular exercise reduce the pain and stiffness of osteoarthritis family practice? Ann Rheum 57(7):126-137.
• Brandt K, Welch V, Wells G. (1995). Non surgical management of osteoarthritis. Arch – Fam – Med, 4(12): 64-157.
• Brosseau L, Tugwell P, Debi R. (2000). Low level laser therapy for osteoarthritis and rheumatoid arthritis in meta analysis, J Rheumatoid, 27(8): 69-161.
• Carly Mgom A, Horman K. (2010). The effect of regular exercise and education on low caring fall risk in older adulate with hip osteoarthritis. Aging & Phys Activity. 18(3): 68-76
• Chapinyo K, Shea B. (2009). No deference between home-based strength training and home-.based balance training on pain in patients with knee osteoarthritis: Randomized Trail. Aus J Phys 3(55):37-52.
• Collender J, Cheek W, Shafiq B. (1997). Aquatic physical therapy for balance: the interaction of somatic sensory and hydrodynamic principles. J Aquatic Phys Therapy .5(1):4-10.
• Demirhan M. Goble M. (2008). Long term effects of kinesthesia/balance and strengthening exercise on patients with osteoarthritis. Arch Phys Med Rehabil, 21(5):62-78.
• Desiree L. (2006). Massage therapy my help reduce pain of knee osteoarthritis. Ann Rheum. 47:24-32.
• Donatelli R. (1996). Normal anatomy and biomechanics. Philadelphia, Pa Davis: 3-3.
• Roody A, Zhong W, Doharty M. (1992). The effect of exercise on patellar tracking in lateral patellar compression syndrome. Am J Sports Med; 20:40-434.
• Ettinger Wh, Becher C. (1997). A randomized trail comparing aerobic exercise and resistance exercise with a balance education program in older adults with knee osteoarthritis. JAMA, 277(5):25-37.
• Felson Dt, Zhong Y. (1995). The incidence and natural history of knee osteoarthritis. Arthritis – Rheum., 38(10): 25-200.
• Foley A, Halber J, Herwitt T. (2003). Does hydrotherapy improve strength and physical function in patients with osteoarthritis; a randomized controlled trial comparing a gym based and hydrotherapy based strengthening program. Ann Rheum 2003;62:1162-1167 .
• Gail Dcorttty M. (2005). Physical therapy treatment effectiveness for osteoarthritis of the knee: a randomized comparison of supervised clinical exercise and manual therapy procedures versus a home exercise program physical therapy. Arch Phys Med Rehabil. 85:1301-1317.
• Green J, Mekenna F, Refern E,Chamberlain M. (1997). Home exercises are as effective as out patient hydrotherapy for osteoarthritis of the knee. Br J Rheum .32:812-815.
• Harlson Sh, Towler Ma, Goitz Rj, Buschbacher Lp. (1997). Aquatic physical therapy for hip and knee osteoarthritis. Phys Ther, 87(1): 32-46.
• Hart Dj, Doyle Dv. (1995). Association between metabolic factors and knee osteoarthritis. J Rheum:54(5):81-379.
• Hamill J, Knutzen K. (2009). Biomechanical basis of human movement. 3rd Edition. Chap6:209-218.
• Hernandz M. (2008). Effect of therapeutic exercise for hip osteoarthritis pain. Arthritis Rheum, 59(9):21-48.
• Hilliguin P. (2007). Comparison of the effect of non surgical synovectomy and joint lavage in knee osteoarthritis. Rev – Rheum- Engl: 63:93-102.
• Huskison E, Berry H. (1990). Effect of anti-inflammatory drugs on progression of osteoarthritis of knee. J –Rheum:22;6-1941.
• Jamtued T. (2008). Physical therapy interventions for patients with osteoarthritis of the knee. Ann Rheum: 88:123-136.
• Jan D, Paul P. (1998). Disorders of bone, cartilage and connective tissue. Rheumatology, London Mosby, 2th , 2, Chap 8.
• Noil J, Milgoron C. (2009). Exercise and knee osteoarthritis: benefit or hazard. Canadian, J(8):47-58.
• Orally S, muir k. (2001). Effectiveness of home exercise on pain and disability from osteoarthritis of the knee. Ann Rheum;58:15-19.
• Penniny D, Puett D, Griffin M. (2001). Physical exercise and the prevention of disability in activity of daily living in older person with osteoarthritis. Ann Rheum: 19:161-209.
• Robet J, Hannah T. (2000). Is exercise effective treatment for osteoarthritis for the knee? Br J Sports Med.34(1):27-31.
• Resende S, Hogstedt C. (2008). Effect of Hydrotherapy in Balance and Prevention of Falls among Elderly Women. Rev Bras Fisioter. 12(1): 57-65.
• Rogind H, Movlinier L. (1998). The effectof physical training program on patriots with Osteoarthritis of knee. Arch Phys Med Rehabil, 77(12):7-21.
• Silva D, Stuart L. (2008). Hydrotherapy versus Conventional and Based Exercise for the Management of Patients with Osteoarthritis of the Knee. Physical Therapy;88:12-21.
• Van Bara, Balci N. (2001). Effectiveness of Exercise in Patients with Osteoarthritis of Hip or Knee: Nine Month^‘s Follow Up. Ann Rheum: 60:1123-1130.
• Vegner A, Tovinet S. Williams M. (2011). Dose hydrotherapy improve strength and physical function in patients with osteoarthritis of knee, a randomized controlled trail comparing a aerobic based hydrotherapy based strengthening program. Ann Rbcum Dis, 62(5), p11-32.