مبانی نظری و پیشینه پژوهشی سطح دانش مربیان فوتبال

با سحافایل در خدمت شما هستیم با «پیشینه پژوهشی و تحقیق و مبانی نظری سطح دانش مربیان فوتبال » که بطور کامل و جامع به این مبحث پرداخته و نیاز شما را به هرگونه جستجوی بیشتری برطرف خواهد نمود.

فهرست محتوا

فصل دوم

2-1. مقدمه14

2-2. مبانی نظری پژوهش14

2-3. مروری بر پژوهش های گذشته 22

2-4. نتیجه گیری26

منابع ومآخذ66

مقدمه

در این فصل در مورد تاریخچه فوتبال جهان و ایران، نیازهای فیزیولوژیک بازی از قبیل توان هوازی، انعطاف پذیری، قدرت و توان عضلانی، سرعت، استقامت و چابکی مطالبی ارائه شده و مطالعات انجام شده در زمینه بازی فوتبال در دو بخش مطالعات داخلی و خارجی بیان شده است.

2-2- مبانی نظری پژوهش

2-2-1- تاریخچه فوتبال

فوتبال از ورزش هایی است که سابقه ای طولانی داشته و قدمت آن به بیش از 2000 سال می رسد. به استناد مدارک تاریخی، شکل های ابتدایی و ساده فوتبال در نقاط مختلف کره زمین متداول بود. لگد زدن به توپ، گرفتن و پرتاب اشیاء کروی در تمدن های مختلف باستانی وجود داشته است. از این رو، به درستی نمی توان گفت چه کشوری فوتبال را ابداع کرده است. بسیاری از مردم، هوانگ تی[1]، امپراطور بزرگ چین را به عنوان مبتکر بازی فوتبال می دانند [2]. اعتقاد بر این است که چینی ها نوعی بازی با توپ را ابداع کرده بودند که “تسو-چو” یا “تسو-کوه” نامیده می شد. در زبان چینی واژه “کوه” به معنای توپ و “تسو” به معنای لگد زدن است. این بازی ابتدا در میان امپراطوران چینی رواج داشته و مردم علاقه زیادی به آن نشان نمی دادند. البته در همین زمان در رُم، نوعی بازی شبیه به فوتبال انجام می شد که تفاوت زیادی با تسو-کوه داشت و به علت استفاده زیاد از دست، مشکلات زیادی هنگام بازی به وجود می آورد [10،6]. بازی تسو-کوه حوالی سال 587 میلادی از چین به ژاپن رفت و دچار تغییرات و تحولاتی شد. فوتبال ژاپنی ها که “کوماری” نامیده می شد کم کم به صورت یک عمل مذهبی درآمد و امپراطوران ژاپن، خود در این بازی که مخصوص نجبا و اشراف بود، شرکت می کردند [10]. برخی از کشورهای غربی سعی می کنند ثابت کنند که فوتبال، چه به شکل اولیه و ابتدایی اش و چه به صورت فوتبال مدرن و امروزی، از کشور آن ها شروع شده و سپس به سایر نقاط جهان گسترش یافته است. فرانسه و ایتالیا خود را پدر فوتبال می دانند و کشور انگلستان از لحاظ تنظیم قوانین و ثبت بازی ها و مسابقات خود را برتر از سایرین می پندارند. شهر فلورانس ایتالیا جایی بود که فوتبالی به نام “کالچیو” با 27 بازیکن و 6 داور در آن بازی می شد اما در این بازی، بازیکنان به همان اندازه که از پا استفاده می کردند، اجازه استفاده از دست را نیز داشتند. برخی از نویسندگان در تاریخ ورزش معتقدند که شکل های ابتدایی بازی های اولیه از خاور دور به وجود آمده است و سپس بر اثر جنگ های بزرگی مانند جنگ اسکندر مقدونی، این بازی ها به خاورمیانه و و بعد به کشورها یا تمدن های اروپایی راه یافته است. بازی فوتبال در انگلستان پس از فتح این کشور توسط امپراطور روم دوم و به واسطه سربازان رومی در این کشور رواج یافت و چنان در بین مردم گسترش یافت که کشور انگلستان را به مهد فوتبال جهان مبدل ساخت [2]. تا قرون وسطی، فوتبال هنوز شکل منظمی به خود نگرفته بود تا اینکه در اوایل این دوره جایگاه بهتری در میان شهرها و روستاهای کوچک پیدا کرد ولی به علت نداشتن قوانین مناسب و خطرناک بودن بازی، بیشتر بازیکنان دچار مصدومیت های شدید گردیده و به همین علت در مناطق مختلف این بازی ممنوع شد [6]. به عنوان مثال؛ در سال 1319 میلادی “فیلیپ پنجم” و در سال 1369 میلادی “شارل پنجم” با تصویب قوانینی سخت، این بازی را در فرانسه ممنوع و محدود کردند. در انگلستان نیز چنین وضعیتی وجود داشت. به این ترتیب، تحریم بازی های با توپ، سال های زیادی طول کشید و کم کم می رفت که این بازی به بوته فراموشی سپرده شود اما شواهدی وجود دارد که نشان می دهد این بازی همچنان مورد توجه جوانان و حتی برخی از پادشاهان بوده است. بالاخره با وجود تمام مخالفت هایی که با این بازی می شد، بازی “سول” در اوایل قرن هجدهم میلادی به مدارس نیز نفوذ کرد. در اغلب مدارس اروپایی به خصوص انگلستان، دانش آموزان علاقه زیادی به آن نشان می دادند به طوری که در اواخر قرن هجدهم، بازی با توپ به گونه ای بسیار نزدیک با بازی فوتبال امروزی اما با اسامی مختلف، در انگلستان رواج بسیار داشت [10]. در طول قرن نوزدهم شکل های بازی تغییر یافت و در واقع تدوین مقررات و دستورات فوتبال و همچنین، انواع مختلف فوتبال نظیر راگبی[2]، هارو[3] و ایتون[4] در این قرن شکل گرفت که در میان این بازی های دسته جمعی که با توپ انجام می شد، فوتبال و راگبی بیشتر از همه جوانان را به هیجان می آورد [2]. تا سال 1823 این دو بازی مقررات جداگانه ای نداشتند و هر دو بازی روی زمین چمن انجام می شد تا اینکه طی همین سال و در جریان یک بازی فوتبال، جوانی به نام “ویلیام وب الیس” توپی را که تا خط گل با پایش برده بود، برخلاف مقررات با دست گل کرد. این سنت شکنی باعث شد که دو بازی فوتبال و راگبی از هم جدا شوند. اما جدایی قطعی این دو بازی از یکدیگر در تاریخ 26 اکتبر سال 1863 صورت گرفت [10]. در این سال، کلوپ هایی که موافق بازی فوتبال با پا بودند (7 کلوپ) در لندن دور هم جمع شدند و انجمن فوتبال لندن را با قانون یک شکل تأسیس کردند [2]. در سال 1846 “وینتون” و “ترینگ” 10 قانون مشخص را برای بازی فوتبال تدوین کردند و از آنجایی که هر دوی آن ها فارغ التحصیل دانشگاه کمبریج بودند، آن ها را “قوانین کمبریج” نامیدند [6]. سرانجام اولین باشگاه فوتبال در سال 1855 در شفیلد یونایتد تأسیس شد [2]. در آسیا، هندوستان اولین کشوری بود که فوتبال را پذیرفت و یک نسخه از مقررات آن در سال 1883 به آنجا رسید و در سال 1892 اولین مسابقه فوتبال در این کشور برگزار شد. فیفا (FIFA[5])، فدراسیون بین المللی فوتبال در سال 1904 توسط گروهی از سرشناسان فوتبال از کشورهای بلژیک، دانمارک، فرانسه، هلند، اسپانیا، سوئد و سوئیس در پاریس تشکیل شد و در سال 1914 به ثبت رسید [3]. در حال حاضر، فوتبال با داشتن بیش از 200 عضو در فدراسیون بین المللی فوتبال، 200 هزار فوتبالیست حرفه ای و 240 میلیون بازیکن آماتور، یکی از رایج ترین و محبوب ترین ورزش ها در دنیا محسوب می شود [1].

فهرست منابع

• افضل پور، محمد اسماعیل. (1375). بررسی و مقایسه اکسیژن مصرفی بیشینه و توان بی هوازی بازیکنان فوتبال دسته اول باشگاه های تهران در پست های مختلف بازی. فصلنامه المپیک. شماره 1 و 2.
• انشل ، مارک. اچ و همکاران. (1376). واژه نامه علوم ورزشی. چاپ اول. تهران. کمیته ملی المپیک.
• باقری راغب، قدرت الله. (1378). اصول آموزش فوتبال. چاپ دوم. انتشارات دانشگاه پیام نور.
• بانگسبو، ینس. پیترسن، بیرگر. (1381). سیستم ها و راهبردهای فوتبال. ترجمه: خواجوند، نورعلی. چاپ اول. انتشارات کوثر.
• بومپا، تئودور. (1381). اصول و روش شناسی تمرین از کودکی تا قهرمانی. ترجمه: خسرو ابراهیم. چاپ اول. تهران. انتشارات یزدانی.
• بهمنی، منوچهر. (1390). فوتبال از ژرفای اندیشه. چاپ اول. نشر ورزش.
• پرتو، عبدالحسین. (1384). بررسی نیمرخ ترکیب بدنی، فیزیولوژیکی و آنتروپومتریکی بازیکنان نخبه فوتسال ایران. نشریه المپیک. شماره 2. ص 58-49.
• تبریزی، رضا. (1381). اولویت بندی بعضی از ویژگی های مربیان از دیدگاه مربیان و کشتی گیران سطح ملی کشور. نشریه حرکت. 11: 132-119.
• جباری، غلامرضا. کوزه چیان، هاشم. خبیری، محمد. (1379). بررسی سبک رهبری، توانایی ها و نحوه عملکرد مربیان فوتبال باشگاه های دسته اول و دوم کشور (جام آزاد آزادگان). نشریه حرکت. شماره 6. ص 120-103.
• جلالی فراهانی، مجید. (1378). دانستنی های فوتبال. چاپ اول. تهران. موسسه کتاب همراه.
• چوپانی، عبدالرسول. میرزایی، بهمن. (1387). نیمرخ فیزیولوژیک و آنتروپومتریک بازیکنان تیم فوتبال پگاه گیلان. پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه گیلان.
• حسینو، فراس. محبی، حمید. رحمانی نیا، فرهاد. دمیرچی، ارسلان. (1391). اثر دو الگوی تمرین مقاومتی هرمی مسطح و دوگانه بر توان هوازی و توان بی هوازی بازیکنان جوان فوتبال لیگ برتر سوریه. فصلنامه المپیک. شماره 2. ص 98-85.
• رایلی، توماس. ویلیامز، مارک. (1384). علم و فوتبال. مترجمان: گایینی، عباسعلی، مسیبی، فتح اله، فرامرزی، محمد. چاپ اول. انتشارات کمیته ملی المپیک.
• رهنما،نادر. بمبئی چی،عفت. صادقی پور،حمید رضا.نظریان،علی باقر. (1388). بررسی الگوی تمرینی و میزان بروز آسیب های ورزشکاران رشته فوتبال در زمان تمرین. پژوهش در علوم ورزشی. شماره 24. ص 84-73.
• فرامرزی، محمد. قراخانلو، رضا. چوبینه، سیروس. (1389). نیمرخ آمادگی جسمانی بازیکنان زبده فوتبال ایران. فصلنامه المپیک. سال هجدهم. شماره 49. ص 140-127.
• قراخانلو، رضا. (1382). مطالعه، طراحی و تدوین آزمون های سنجش آمادگی ورزشکاران نخبه در رشته های مختلف ورزشی. انتشارات کمیته ملی المپیک.
• قراخانلو، رضا. (1387). فیزیولوژی فوتبال (کاربردی). چاپ اول. انتشارات کمیته ملی المپیک.
• قراخانلو، رضا. معروفی، خشایار. (1383). بررسی و مقایسه توان هوازی و توان بی هوازی بازیکنان تیم ملی جوانان ایران در پست های مختلف بازی. فصلنامه المپیک. شماره 2. ص 84-71.
• کارگرفرد، مهدی. کشاورز، سعید. (1384). شناخت توان هوازی و بی هوازی بازیکنان لیگ برتر ایران در پست های مختلف بازی. نشریه حرکت. شماره 27. ص 152-137.
• کاشف، مجید. شالچی، فرانک. (1386). سنجش و ارزشیابی در تربیت بدنی. چاپ اول. نشر فراتحلیل.
• لاکس باچر. جوزف ای. (1387). آمادگی بدنی در فوتبال. ترجمه: ابراهیم علیدوست قهفرخی، علی اصغر گودرزی. چاپ اول. انتشارات بامداد کتاب.
• مجتهدی، حسین. (1389). علم تمرین: روش های آماده سازی ورزشکاران. چاپ اول. انتشارات دانشگاه اصفهان.
• موران، گری و مک گلین. (1377). مبانی فیزیولوژیکی تمرین قدرتی. ترجمه رحمانی نیا، فرهاد. چاپ اول. انتشارات جهاد دانشگاهی گیلان.
• میرزایی، بهمن. (1385). فیزیولوژی کشتی(کاربردی). انتشارات کمیته ملی المپیک.
• میرزایی، بهمن. (1389). علم تمرین در کشتی. انتشارات آستان قدس.
• هادوی، فریده. فراهانی، ابوالفضل. ایزدی، علیرضا. (1391). اندازه گیری، سنجش و ارزشیابی در تربیت بدنی. چاپ اول. انتشارات حتمی.
• Durell DL, Pujol TJ, Barnes JT. (2003). A survey of the scientific data and training methods utilized by collegiate strength and conditioning coaches. J Strength Cond Res. 17(2):368-73.
• Ebben WP, Blackard DO. (2001). Strength and conditioning practices of National Football League strength and conditioning coaches. J Strength Cond Res. 15(1):48-58.
• Ebben WP, Carroll RM, Simenz CJ. (2004). Strength and conditioning practices of National Hockey League strength and conditioning coaches. J Strength Cond Res. 18(4):889-97.
• Ebben WP, Hintz MJ, Simenz CJ. (2005). Strength and conditioning practices of Major League Baseball strength and conditioning coaches. J Strength Cond Res. 19(3):538-46.
• Hoffman J. (2002). Physiological aspects of sport training and performance. Humankinetics.
• (2002). Characteristic of elite and non-elite Yugoslav soccer players. J Sports Sci Med.2:34-5.
• Reilly, T. (2005). An ergonomic model of soccer training process. J Sport Sci. 23(6):561-572.
• Simenz CJ, Dugan CA, Ebben WP. (2005). Strength and conditioning practices of National Basketball Association strength and conditioning coaches. J Strength Cond Res. 19(3):495-504.
• Strudwick, T, and T. Reilly. (2001). Work rate profile of elite premier league football player. The Fa Coaches Association Journal. 4(2):28-29.
• Svensson M, Drust B. (2005). Testing soccer players. J Sports Sci. 23:601-18.
• Terry H, Glen G, et al. (2010). Influences of body-size variables on age-related increases in isokinetic peak torque in young wrestlers. Med Sci Sport Exer. 24(9):2358-2365.
• Williams AM, Lee D and Reilly T. (1999). A quantitative analysis of matches played in the 1991-92 and 1997-98 seasons. London: The Football Association