سحا فایل | بزرگترین فروشگاه فایل های پژوهشی
با سحافایل در خدمت شما هستیم با «پیشینه پژوهشی و تحقیق و مبانی نظری احکام سبق و رمایه » که بطور کامل و جامع به این مبحث پرداخته و نیاز شما را به هرگونه جستجوی بیشتری برطرف خواهد نمود.
توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع :انگلیسی و فارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل:WORD و قابل ویرایش با فرمت doc
فهرست محتوا
بیان مسئله:
در فقه بابی با عنوان سبق و رمایه وجود دارد. در این باب آمده است : « لاسبق الا فی نصل، او خف، او حافر» که می توان در ترجمه گفت که شرطبندی و گروبندی در هیچ مسابقه ای جایز نیست جز در تیراندازی، شتردوانی و یا اسب دوانی و … بنابراین، بحث سبق و رمایه هم برجواز انجام مسابقات ورزشی وسرگرمی ها افاده می کند و هم بربحث شرطبندی و گرو در سوارکاری و تیر اندازی. مفهوم سبق و رمایه براثر کاربرد فراوان درمباحث فقهی، حقیقت درعقد ویژه ای پیدا کرده است که دارای دو رکن و دو انشاء پیوسته به هم (ایجاب و قبول) است. (جعفری لنگرودی،1356: 45) در اصطلاح فقه سبق و رمایه به عقد مسابقه سوارکاری و تیراندازی به منظور آمادگی برای پیکار و جهاد با دشمنان اسلام گفته می شود.(جبلی عاملی، 1385: 126) به بیانی رساتر مقصود از سبق آن است که سوارکاران پیمان ببندند که هر کدام که در مسابقه اسب دوانی یا شتر دوانی و… زودتر به مقصد تعیین شده رسید، مبلغ پول معین یا هر جنس مورد نظر را به عنوان جایزه دریافت کند و فایده اش این است که ماهرترین سوارکاران و تندروترین اسب ها شناخته می گردند.(مجلسی، 1403ق:ج5،ص67) منظور از رمایه آن است که تیراندازان در یک مسابقه دو یا چند نفری شرکت کنند تا بر اساس آن ماهرترین تیراندازان معلوم گردند. (بخشایشی،1378ش:89) دراسلام سبق ورمایه از مستحبات است و انجام آن علاوه بر آثار تربیتی- ورزشی در آمادگی برای جهاد و دفاع هم موثراست (مطهری،1378ش:77) فلذا اززمان صدر اسلام دارای ارزش و اهمیت بسیاری بوده است.
1-2- اهمیت و ضرورت انجام تحقیق:
درباره سبق و رمایه متأسفانه، پژوهش چندانی انجام نگرفته است. بنابراین، اهمیت این مطلب محقق را براین داشت تا دراین زمینه تحقیق کرده و ملاکات و معیارهای پذیرش برخی مسابقات ورزشی را از روی منابع معتبر استنباط نماید.
1-3- مرور ادبیات و سوابق مربوطه:
اساس بحث سبق و رمایه علاوه برقرآن مجید که صریحاً در آیه 60 سوره انفال دستور می دهد: « برای کوبیدن دشمن هر نوع وسیله جنگی را آماده سازید و با وسایل جنگی مجهز و آماده باشیدتا دشمنان راه خدا را مرعوب سازید….»؛ حدیث معروف بین شیعه و سنی از پیامبر اکرم (ص) است که فرموده اند: «لاسبق الا فی خفّ او حافر او نصل. فقهای متقدم و متأخر به این حدیث از منظرهای متفاوتی نگریسته اند و این باعث شده است که برداشت های متفاوتی از این حدیث انجام گیرد بطوریکه ریشه بسیاری از اختلاف نظرها در همین برداشت های مختلف است. به طور کلی می توان این دیدگاهها را در سه دسته کلی جای داد: نگاه نخست: اگر سبق را به فتح باء قرائت کنیم که در این حالت حدیث چنین معنی می شود که گروبندی روانیست جز در موارد معین و منصوص و اگر به سکون باء قرائت کنیم معنی روایت این خواهد بود که هیچ مسابقه ای جز این مسابقه ها جایز نیست. (حرعاملی،1412ق:ج12،ص76) بنابراین درحالت نخست، حرمت وضعی استفاده می شود و بنابر قرائت دوم حرمت تکلیفی بدست می آید. یعنی انجام هرگونه مسابقه ای اگرچه برد وباخت درآن نباشد حرام است.(طباطبایی حکیم، 1389ق، و محقق حلی،1374) شهید ثانی درشرح لمعه بیان می کند که مشهور فقها سبق را به فتح باء قرائت می کنند.(جبلی عاملی ، همان).
نگاه دوم: عده ای دیگر به روایت از زاویه دیگری نگریسته اند به این بیان که «لا» در حدیث شریف چه مفهومی دارد؟ چهار احتمال می رود: 1- برای نفی جنس و ماهیت 2-یا برای نفی صحت و مشروعیت 3- یا به معنای نفی جمیع احکام 4- یا برای نفی فضیلت آمده است.به هر یک از این احتمال ها فروع و نتایج فقهی ویژه ای بار می شود.صاحب ریاض هر گونه بازی و مسابقه را جز در موارد مصرح در حدیث حرام می داند خواه با برد و باخت خواه بدون آن چرا که احتمالات دوم و سوم را پذیرفته اند. در برابر نظر ایشان محقق سبزواری صاحب الکفایة احتمال چهارم را برگزیده و ثمره فقهی جدیدی گرفته است ایشان درباره حدیث مذکور بیان می کند که احتمال هست که اگر سبق را در حدیث به فتح باء بخوانیم چنین معنی شود : لزوم یا ملکیت یا فضیلتی برای مسابقه و دادن عوض نیست،جز در موارد سه گانه مصرح.بنابراین از این حدیث نمی توان دلیلی بر حرام بودن دیگر بازی ها و مسابقه ها به دست آورد. ایشان معتقد است که حتی اگر سبق به سکون باء نیز قرائت شود احتمال می رود معنای آن این باشد: اهمیتی برای مسابقه ها نیست جز همان موارد سه گانه. بنا بر این احتمال هم باز روایت دلالت بر حرام بودن سایر مسابقات نمی کند. بنابر این دیدگاه غیر از مسابقات مصرحه ، مسابقه های دیگر نیز مشروع هستند و حتی می توان در آن ها نیز گروبندی کرد و به برندگان در مسابقه جایزه پرداخت. از این دیدگاه می توان برای بسیاری از مسابقه ها راه حل فقهی پیدا کرد و به نتیجه ای نوین دست یافت. (یعقوبی ،1388)
نگاه سوم: اگر بپذیریم که این حدیث در میان مسابقه ها و بازی ها تنها در مسابقاتی گروبندی و برد و باخت را جایز دانسته که در راستای آمادگی نظامی و جنگی و دفاعی قرار بگیرد. موافقان این دیدگاه که بیشتر فقهای متاخر هستند، معتقدند که آنچه از نظر اسلام اصالت دارد، نیرومند بودن است و لزوم مهارت در تیر اندازی و اسب دوانی مظهر یک احتیاج موقت و متغیر است و به تناسب عصر و زمان تغییر می کند. بنابراین با تغییر و پیشرفت تمدن، سلاح های جنگی امروزی میتواند جایگزین موارد مصرحه در حدیث گردد. ( همان و مطهری، 1378)
فهرست منابع
منابع فارسی:
- پاک نژاد، سید رضا: (1385ش)، اولین دانشگاه و آخرین پیامبر. تهران، کتابفروشی الاسلامیة
- حسنی، علی: (1367ش)، تربیت بدنی از دیدگاه دانشمندان اسلامی، تهران، ستاد تدریس نظام نوین تربیت بدنی.
- خاتمی بروجردی، هادی: (1368ش)، نقد و تحلیل کتاب تمدن اسلام و غرب، تهران، کتابخانه نصر.
- دهخدا، علی اکبر: (1377ش) لغت نامه، تهران، انتشارات دانشگاه تهران،
- سبحانی، جعفر: (1371ش)، فروع ابدیت، تهران، مرکز انتشارات تبلیغات اسلامی.
- شیخ الاسلام ، محمد: (1363ش) راهنمای مذهب شافعی، انتشارات دانشگاه تهران.
- طوسی، خواجه نصیر الدین: (1368ش)، اخلاق ناصری، تصحیح مجتبی منیری و علیرضا حیدری، تهران، نشر امیر کبیر.
- علم الهدی، حسین: (1359ش)، گوشه هایی ازتاکتیکهای نظامی پیامبر(ص). کرمان، کتابخانه دانشگاه باهنر کرمان.
- علی نژاد، محمد: (1377 ش) سیری در ورزش و تربیت از واقعیت تا حقیقت ، تهران ، رادین.
- قاسمی، محمد علی: (1388ش) بررسی فقهی برد و باخت در مسابقات، فصلنامه رواق اندیشه، شماره 25.
- قنبری نیاکانی، عباس:(1380ش)، تربیت بدنی از دیدگاه اندیشمندان اسلامی. انتشارات کمیته تربیت بدنی.
- گلی زواره، غلامرضا: (1385ش)، خوشایند زندگی، خویشاوند مرگ، تهران، نشر البرز.
- متقی هندی ،محمدبن احمد: (9 140 ق) کنز الامال فی سنن الاقوال والافعال، موسسه الرساله .
- محمدی اشتهاری، محمد: (1367ش)، آمادگی رزمی و مرزداری در اسلام، درس هایی از آیت الله حسین نوری، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی قم، نشر مرکز.
- محمدی ری شهری: ( 1403ق)، میزان الحکمه، قم، مکتب الاعلام الاسلامی.
- مددی، فیروز: (1369ش)، نقش فعالیت های جسمانی در پیشگیری و درمان بیماری ها، تهران، سازمان تربیت بدنی.
- مطهری، مرتضی: (1367ش)، گفتارهای معنوی. تهران، صدرا.
- مطهری، مرتضی: (1372ش)، قیام و انقلاب مهدی ، تهران، صدرا.
- مطهری، مرتضی: (1375ش)، جهان بینی اسلامی، تهران، انتشارات ستوده.
- مطهری، مرتضی: (1389ش)، جهاد، چاپ بیستم، تهران، صدرا.
- مطهری، مرتضی: (بی تا)، مشروعیت نظام اسلامی (مقاله).
- نوری، حسین: (1367ش) جهاد، تهران، دفترنشرفرهنگ اسلامی.
منابع عربی:
- قرآن کریم.
- نهج البلاغه
- ابن حنبل، احمد بن محمد: (1411ق) مسند، بیروت، دار الفکر.
- ابن منظور،محمد: (1995م) لسان العرب، دارالصدر، بیروت.
- ابو داود ازدی: (1418ق)، سنن، بیروت ، دار ابن حزم.
- ابن قدامه، عبد الله بن احمد: (بی تا) المغنی، بیروت ، دار الکتب العلمیة.
- ابن ماجه: (1395ق) سنن، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
- انصاری، مرتضی: (1415ق)، مکاسب، قم، كنگره جهانى بزرگداشت شيخ اعظم انصارى.
- بحرانی، یوسف: (1377 ق)، الحدائق الناظرة، نجف اشرف، دار الکتب الاسلامیه.
- بخاری جُعفی، محمدبن اسماعیل: (1406ق) صحیح البخاری، دمشق، مطبعه الهندی.
- پادشاه (شاد)، محمد: (1363ش)، فرهنگ جامع فارسی، تهران، چاپ حیدری.
- حائری طباطبایی، سید علی: (1419 ق) ریاض المسائل، قم، مؤسسة النشر الاسلامی.
- حر عاملی، محمد بن حسن: (1391ق)، وسائل الشیعه، بیروت، دار الاحیاء التراث العربی.
- جوهری،اسماعیل بن حماد: (1410ق)، الصحاح، تحقیق احمد الغفور عطار، دار العلم للملایین.
- سپهر، محمد تقی و عباسقلی: (1400ق)، ناسخ التواریخ، تهران، عدل.
- شوکانی ،محمد بن علی بن محمد: (1412 ق)، نیل الاوطار، تهران، دارالجیل.
- شهیدثانی، زین الدین جبعی العاملی: (1410ق) الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه، قم، کتابفروشی داوری.
- شهیدثانی، زین الدین جبعی العاملی: (1413ق )، مسالک الافهام، قم، مکتبة بصیرتی.
- شیرازی، سید محمد:( 1405ق) الفقه، قم، مطبعة سید الشهداء.
- طباطبائی، محمد حسین: (1374ش)، تفسیر المیزان، قم، انتشارات اسلامی جامعه حوزه علمیه قم.
- طریحی، فخر الدین: (1414ق)، مجمع البحرین، تهران، مؤسسة البعثة.
- طوسی، ابوجعفر محمدبن حسن:(1387ق)، المبسوط فی فقه الامامیه، تهران، المكتبة المرتضوية لإحياء الآثار الجعفرية،
- عبده، شیخ محمد: (1330ق)، تفسیر المنات، بیروت، دارالکتب.
- عسکری، ابو هلال: (1412ق) الفروق فی اللغة، ترجمه علوی مقدم، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی،
- علامه حلی ، حسن بن مطهر: (1411 ق) تبصره المتعلمین فی احکام الدین ، تبصره المتعلمین فی احکام الدین، وزاره الثقافه و الارشاد الاسلامی .
- قشیری نیشابوری، مسلم بن حجاج (1412ق): صحیح مسلم، تحقیق و تعلیق دکترموسی شاهین لاشین و دکتراحمدعمرهاشم، بیروت، مؤسسه عزّالدین.
- کرکی، علی بن الحسین: (1415 ق)، جامع المقاصد، مؤسسة آل البیت، قم،
- کلینی، محمد بن یعقوب: (1429ق)، اصول کافی، قم، دارالحدیث.
- محقق اردبیلی، احمدبن محمد:(1403ق) مجمع الفائدة والبرهان، قم، انتشارات اسلامی، وابسته به جامعه مدرسین.
- محقق حلی ، ابوالقاسم نجم الدین جعفر الحسن: (1402ق) المختصر المنافع فی فقه الامامیه،تهران، دارالعلم.
- مجلسی، محمد باقر: (1362ش)، بحار الانوار، تهران، دار الکتب اسلامی.
- مصطفوی، حسن: (1402ق)، التحقیق فی کلمات قران الکریم، تهران، مرکز الکتاب للترجمه.
- مظفر، محمدرضا، (1386 ق)، اصول الفقه، قم، انتشارات المعارف الاسلامیه،
- مغنیه، محمد جواد:( 1977م)، فقه الامام الصادق، بیروت، دار العلم للملایین،
- موسوی خمینی: (1410ق)، مکاسب محرمه، قم، مؤسسه اسماعیلیان.
- نجفی، محمد حسن: (1365ش)، جواهر الکلام، تهران، دارالکتب الاسلامیه.
- به مبلغ فوق 1 درصد به عنوان کارمزد از طرف درگاه پرداخت افزوده خواهد شد.
- لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.