مبانی نظری و پیشینه پژوهشی اوقات فراغت در ورزشکاران

با سحافایل در خدمت شما هستیم با «پیشینه پژوهشی و تحقیق و مبانی نظری اوقات فراغت در ورزشکاران» که بطور کامل و جامع به این مبحث پرداخته و نیاز شما را به هرگونه جستجوی بیشتری برطرف خواهد نمود.

فهرست محتوا

فصل دوم: مباني نظري و پيشينه پژوهش

1.2. زمينه­هاي نظري. 9

1.1.2. اوقات فراغت.. 9

2.1.2. اوقات فراغت از ديدگاه اسلام 10

3.1.2. صور گذران اوقات فراغت.. 11

1.3.1.2. سياحت و زيارت.. 12

2.3.1.2. تلويزيون. 12

3.3.1.2. موسيقي. 12

4.3.1.2. ورزش کردن. 12

5.3.1.2. خانه، خانواده و دوستان. 13

6.3.1.2. فعاليت­هاي هنري، فرهنگي و مذهبي. 13

7.3.1.2. گردش و قدم زدن. 13

2.2. سلامت رواني و تعاريف آن. 13

1.2.2. نظريه­هاي مختلف در مورد سلامت رواني. 14

2.2.2. نظريه زيست شناختي. 15

3.2.2. نظريه روانکاوي. 15

4.2.2. نظريه بوم شناسي. 15

3.2. اهميت روانشناسي در ورزش.. 16

4.2. دلايل اهميت فعاليت­هاي ورزشي. 16

5.2. نقش فعاليت­هاي ورزشي در پر کردن اوقات فراغت.. 18

6.2. اثر فعاليت­هاي ورزشي بر سلامت رواني. 19

7.2. ورزش و سلامت جسماني. 21

1.7.2. ورزش و اضطراب.. 22

2.7.2. ورزش و کيفيت خواب.. 22

3.7.2. ورزش و کارکرد اجتماعي. 23

4.7.2. جلوگيري از آسيب­ها و انحرافات اجتماعي. 24

5.7.2. ورزش و افسردگي. 26

8.2. مروري بر مطالعات انجام شده 26

1.8.2. داخل کشور. 26

2.8.2. خارج از کشور. 30

منابع. 61

اوقات فراغت

يکي از عرصه‌­هايي که زندگي روزمره را بازنمايي مي­کند و قدرت و مقاومت را در زندگي  انسان‌­ها به نمايش مي‌گذارد، عرصه فراغت^[1] است. فراغت عرص­هاي است که اختيار و آزادي  انسان‌­ها در آن عرصه بيشتر قابل اعمال است. در نتيجه برخلاف کار که انضباط بيشتري را ايجاب مي­کند فضاي مناسبي براي مقاومت در برابر رويه‌­هاي فرهنگي جا افتاده و پديدآوردن روال‌­ها و کردار­هاي جديد است. از اين‌رو است که گفته‌اند فراغت مي­تواند فرهنگ ايجاد کند و هويت افراد را آشکار مي­سازد.

امروزه فراغت به اوقاتي از زندگي اطلاق مي­شود که انسان کار موظفي و ديگر وظايف شرعي و اجتماعي خود را تمام کرده باشد و در پي بهره­برداري از اين زمان با خواب، ورزش و تفريحات سالم است. فعاليت کودکان در اوقات فراغت بازي است، در صورتي که اين وقت را بزرگسالان در ورزش و ساير فعاليت­هاي فرهنگي و هنري مي­گذرانند (زرخواه، محمد، 1388). چنانچه فعاليت­هاي انسان را در 24 ساعت مورد ارزشيابي قرار دهيم به اين نتيجه مي­رسيم که در يک شبانه­روز فعاليت­هاي ما داراي سه بخش است. قسمت اول، کار و تلاش و مشغله شغلي و حرفه­اي است. تلاش اين قسمت بيشتر مي­تواند معطوف به تأمين معاش و برآورده شدن نياز­هاي مادي فرد و خانواده او باشد. بخش دوم از زندگي ما استراحت و خواب است که منجر به تجديد قوا شده، ما را براي فعاليت روز بعد آماده مي­نمايد. و اما بخش سوم را اوقات فراغت تشکيل مي­دهد. در بخش سوم فرد نه در فعاليت براي امرار معاش است و نه در خواب و استراحت براي تجديد قوا (خداداد كاشي، حميد، 1384). افراد در اين اوقات مي­توانند به کار­هاي مورد علاقه خويش مشغول شوند و اموري را تجربه کنند که در اوقات ديگر زندگي براي­شان امکان­پذير نباشد (زرخواه، محمد. 1388).

در جوامع آگاه و سالم مردم تلاش مي­نمايند در ساعات غير از کار و استراحت، وقت خود را صرف کار­هاي سودمند داوطلبانه، خدمات اثر­بخش رايگان، ساختن، آفريدن، آموختن، پژوهش کردن، فعاليت­هاي هنري و مذهبي نمايند. به موازات فعاليت­هاي مردمي، فرهيختگان رشته تعليم و تربيت، سياست­مداران و مديران کلان و مطلع جوامع با سنجيده­ترين تمهيدات سياست­هايي را پي­ريزي مي­کنند تا اوقات فراغت مردم بصورت اثر بخش و بنفع جامعه پر­گردد (خداداد كاشي، حميد، 1384). شادابي، نشاط واحساس خوشبختي يکي ازموهبت­هاي الهي است که درسايه تندرستي وسلامت رواني به انسان­ها اعطاشده است، علاوه برآن، سلامت رواني يکي ازمهمترين عوامل مؤثردرارتقاوتکامل انسان­هامحسوب مي­شود.

احساس رضايت يکي از ويژگي­هاي فراغت است جستجوي سرگرمي براي فراغت تا آنجا اهميت دارد که اگر رضايت خاطر فراهم نشود مفهوم خود را از دست مي­دهد. از اين جهت اوقات فراغت به دو نتيجه منتهي مي­شود يکي اينکه از طرفي باعث شکوفايي و بارور نمودن شخصيت فرد مي­گردد و از طرف ديگر باعث انهدام و تخريب روحيات و شخصيت افراد را فراهم مي­نمايد. لذا در اينجا اوقات فراغت سالم و سازنده مي­بايست از اوقات ناسالم و تخريب­کننده از يکديگر تفکيک شوند. از نتايجي که اوقات فراغت سازنده مي­توان منتج به آن­ها مي­شود مي­توان به رفع خستگي و تجديد­ قوا گريز از واقعيت ملال­آور روزانه و بالاخره رشد و تعالي فرد را نام برد (خداداد كاشي، حميد، 1384).

دومازيه جامعه­شناس فرانسوي هم يکي از اهداف و نتايج فعاليت­هاي اوقات فراغت را به ظهور رساندن استعداد­ها و خلاقيت­هاي فردي دانسته و اين اوقات را در سه بعد تقسيم­بندي مي­کند:

1) بعد استراحت: براي رفع خستگي و جبران صدمات جسماني و رواني ناشي از هيجانات مداوم کار.

2) بعد تفريح و سرگرمي: براي رفع خستگي ناشي از يکنواختي وظايف روزانه در محل کار، اداره يا منزل.

3) بعد شخصيت: زيرا فراغت انسان را از امور روزمره و فعاليت­هاي يکنواخت کاري و قالبي­شدن امور روزانه مي­رهاند، استعداد­هاي جسمي و ذهني فرد را پرورش مي­دهد و از همين طريق در شکل­گيري شخصيت فرد موثر خواهد (هيوود، لس. كيو، فرانسيس. جان اسپينگ، 1384).

در بعد مفاهيم ذهني اوقات فراغت به چهار موضوع برخورد خواهيم داشت که عبارتند از: اوقات فراغت به عنوان بازمانده وقت، اوقات فراغت به عنوان فعاليت، اوقات فراغت با مفهوم عملکردي و اوقات فراغت به عنوان آزادي عمل.

در مورد اوقات فراغت بعنوان وقت بازمانده منظور اوقات غير­موظف مي­باشد. پس در اينجا وقت بازمانده پس از وقت کار مي­باشد. شخص مي­تواند با آزادي نسبي در اين زمان، اوقات خود را صرف نمايد. اما در مفهوم اوقات فراغت به عنوان فعاليت منظور اين است که شخص در وقت آزاد خود در فعاليت­هاي مورد علاقه خود شرکت داشته باشد. در مفهوم عملکرد، اوقات فراغت عبارت است از فعاليت­هايي که براي شخص و جامعه مفيد مي­باشند، لذا در وقت آزاد، فعاليت­هايي را انجام مي­دهد که نتايج درماني، آرام­بخش و جبراني بدنبال داشته باشد. در انگارش اوقات فراغت بعنوان آزادي عمل منظور اين است که انسان زماني داراي اوقات فراغت است که از پايبندي به ديگر لايه­ها ر­ها باشد. بنابراين در اين اوقات فرد با آزادگي، خويشتن خويش را بروز خواهد داد (هيوود، لس. كيو، فرانسيس. جان اسپينگ، 1384).

فهرست منابع

احمدي، محمدرضا. (1379). مقايسه سلامت رواني دانش آموزان پسر ورزشکار و غيرورزشکار دبيرستان­هاي شهرستان سسندج. پايان نامه کارشناسي ارشد، دانشگاه تهران.

اسدي، ع، تعاريف فراغت و ديدگاه‌­هاي آن، سمينار ملي رفاه اجتماعي، سازمان برنامه و بودجه 1352.

اصفهاني، نوشين. (1381). تاثير ورزش بر سلامت رواني در بعد جسماني، اضطراب و اختلال خواب، كاركرد اجتماعي و افسردگي دانشجويان دانشگاه الزهرا. حركت، صص 75-86.

انوار الخولي، امين. (1381). ورزش و جامعه. حميدرضا شيخس. تهران: اول، انتشارات سمت.

بيات، محمدرضا، كلهر، علي، شادمهر، بيژن، صنعادي، جواد، ابراهيمي عطري، احمد، دو و ميداني، جلد اول 1379، ص 3-4.

بيات، محمدرضا، بررسي عملكرد ورزشكاران نخبه دو ميداني كشور در سال 1374 و تحليل عملي مهارت اجرايي آن­ها در مقايسه با عملكرد ورزشكاران دو و ميداني زبده جهان، كميته ملي المپيك جمهوري اسلامي ايران، شوراي عالي پژوهش. ص 2.

پاركز، ژانت‌بي. آر، بيورلي. زنگر، كي. و كوارترمن، جروم (1382). مديريت معاصر در ورزش. محمد احساني. تهران: اول، دفتر نشر آثار علمي دانشگاه تربيت مدرس.

تام جارمن، رايد هنلي (1385) آموزش كشتي، ترجمه محمدخواه، همت، ص 11.

تندنويس، فريدون. (1381). جايگاه ورزش در اوقات فراغت زنان ايراني. نشريه حركت، 12، صص 104-87. .

جعفري حجين، افسر. شب خيز، فاطمه. و مشهوري، مرضيه (1385). بررسي ميزان اوقات فراغت دانشجويان دختر دانشگاه تهران با تاكيد بر تربيت بدني. نشريه حركت، بهار، (27)، 103-116.

جعفري، فرانك. (1380). عوامل استرس زا در نوجوانان 13 ساله مدارس راهنمايي منتخب شهر كرمانشاه. بهبود، شماره اول، صص 41-35.

جلالي فراهاني، مجيد، مديريت اوقات فراغت و ورزش‌­هاي تفريحي، انتشارات دانشگاه تهران، 1387.

جمشيدي، احمد. (1382). بررسي ميزان و نحوه گذراندن اوقات فراغت فرزندان شاهد سراسر كشور. تهران: بنياد شهيد انقلاب اسلامي، ص 50-52.

خداداد كاشي، حميد، (1384). تعيين اثربخشي فعاليت‌­هاي ورزشي فوق برنامه‌ دانشگاه‌­هاي تهران و ارائه الگوي اثربخش. رساله دكتري تربيت بدني و علوم ورزشي، دانشگاه تربيت مدرس.

خدارحيمي، سيامک، (1374)، مفهوم سلامت روان شناختي. مشهد: انتشارات جاويدان خرد.

خالدان، اصغر. (1365). جزوه درسي انتشارات دانشگاه تهران، ص 32.

خلجي، حسن. بهرام، عباس. و آقاپور، سيدمهدي. (1386). اصول و مباني تربيت بدني و علوم ورزشي. تهران: اول انتشارات سمت.

حستن زاده، رمضان. (1385). نقش و جايگاه ورزش در ارتقاء بهداشت رواني دانشجويان و ارائه راهكار­هاي علمي. مجموعه مقالات سومين سمينار سراسري بهداشت رواني دانشجويان. دانشگاه علم و صنعت ايران، اول، صص 107-105

حمايت طلب، رسول. بزازان، صديقه. لحمي، ريحانه. (1382). مقايسه ميزان شادكامي و سلامت رواني دانشجويان دختر ورزشكار و غيرورزشكار دانشگاه‌­هاي تهران و پيام نور. علوم حركتي ورزشي، شماره 18، صص 132-140

دارابي، مهري. (1381). بررسي عوامل فرهنگي گرايش زنان به ورزش در تهران. نخستين همايش پايان نامه، پژوهش و كتاب تربيت بدني و علوم ورزشي دانشكده تربيت بدني دانشگاه تهران.

دوماذير، ژوفر (1375)، زمان فراغت از ديدگاه تاريخي و جامعه شناسي، ترجمه آدينه م، مجله فرهنگ و زندگي

راهنما، اکبر، (1383). بررسي وضعيت بهداشت رواني و جسماني دانش آموزان ديرآموز و عادي در مدارس استان همدان. دانش و رفتار، شماره نهم، صص 48-35.

رحماني نيا، فرهاد، (1377). مباني رواني- اجتماعي در تربيت بدني. انتشارات دانشگاه گيلان، چاپ اول، 1377.

زرخواه، محمد. (1388). گذران اوقات فراغت كاركنان بانك ملت شهر تهران و نياز سنجي برنامه­هاي تفريحي و ورزشي. پايان نامه كارشناسي ارشد، دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركز، ص 24.

سارافينو، اداورد پ. (1384). روانشناسي سلامت. سيدعلي احمدي ابهري. تهران: اول، انتشارات رشد.

سرمد، زهره. حجازي، الهه. بازرگان، عباس. روش تحقيق در علوم رفتاري، 1388 دانشگاه تهران.

سليماني كشايه، سجاد. (1388). مقايسه ارتباط نحوه‌گذران اوقات فراغت (تاكيد بر فعاليت‌­هاي ورزشي) باسلامت رواني بين دانشجويان ورزشكار و غير ورزشكار دانشگاه تربيت مدرس. پايان نامه كارشناسي ارشد، دانشگاه تربيت مدرس، تهران.

سکادان، اوما. (1380) روش تحقيق در مديريت، ترجمه محمد صائيي، محمود شيرازي، 1390، نشر آموزش مديريتي.

سووارن، مايكل ويدريك (1384) جغذافياي ورزش و اوقات فراغت، مترجم احمدپور، زهرا، ص 45

صفانيا، علي‌محمد، نحوه گذران اوقات فراغت دانشجويان دختر دانشگاه آزاد اسلامي كشور با تاكيد بر فعاليت­هاي ورزشي، نشريه حركت 1380، شماره 9 ص 128.

صابريان، معصومه. حاجي آقاجاني، سعيد. و قرباني، راهب. (1382). بررسي وضعيت سلامت رواني سالمندان و ارتباط آن با نحوه گذراندن اوقات فراغت. دانشكده علوم پزشكي و خدمات بهداشت درماني سبزوار، 10 (4)، صص 53-60.

عباس نقط چالي، محمدصالح. (1383). بررسي نحوه گذراندن اوقات فراغت دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهرستان شهريار با تاكيد بر فعاليت‌­هاي ورزشي و تاثير آن بر نگرش به مواد مخدر. پايان نامه كارشناسي ارشد، دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي، ص 11.

عادل، آذر. منصور، مومني. آمار و کاربرد آن در مدريريت (تحليل آماري) 1387 انتشارات سمت.

عبدلي، بهروز. (1373). بررسي ويژگي‌­هاي شخصيت دانشجويان ورزشكار نخبه. پايان نامه كارشناسي ارشد، دانشگاه تربيت مدرس، تهران. سرمد، زهره؛ مجازي، الهه؛ بازرگان، عباس (1388). روش‌­هاي تحقيق در علوم رفتاري تهران

فرح الهي، نصرت‌الله، بررسي جايگاه تربيت بدني و ورزش در گذران اوقات فراغت دانشجويان دختر دانشگاه تهران، پايان‌نامه كارشناسي ارشد، دانشگاه تهران، 1373. . .

فرح‌بخش، سعيد. غلامرضايي، سيمين. نيك‌پي، ايرج. (1386). بررسي بهداشت رواني دانشجويان در روابط با عوامل تحصيل اصول بهداشت رواني، شماره 33 و 34، صص 66-61.

فضل الهي، سعيد، (1384). مقايسه ميزان سلامت رواني دانش آموزان مقطع متوسطه شرکت کننده در فعاليت­هاي هوازي و بي هوازي. پايان نامه کارشناسي ارشد تربيت بدني و علوم ورزشي، دانشگاه تهران.

قائم، هاله. محمدصالحي، نرگس. و محمد بيگي، ابوالفضل. (1387). چگونگي گذراندن اوقات فراغت و همبسته­هاي آن در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي شيراز. مجله ايراني آموزش در علوم پزشكي، (19)، صص 70-80. .

قراخانلود، رضا، عليزاده، محمدحسين، بررسي چگونگي گذران اوقات فراغت جانبازان و معلولين با تاكيد بر نقش تربيت بدني و ورزش، نشريه حركت شماره 6 پاييز 79، ص 23-29.

کرتيس، آنتوني جي، (1385). روانشناسي سلامت. علي فتحي آشتياني. تهران: دوم انتشارات بعثت.

ليكر، آنتوني. (1384). فراتر از مرز­هاي تربيت بدني. الهام روشن‌پور. تهران، اول، انتشارات بامداد كتاب

متين همايي، ح. (1377). مقايسه نگرش‌­هاي منجر به افسردگي در دو گروه ورزشكار از فرزندان شاهد. المپيك، ص 41.

محمد احساني. تهران: دوم. اوقات فراغت.، نشر بامداد كتاب

محمديان، نيره، (1372). بررسي اثرات ورزش بر بهداشت رواني نوجوانان و جوانان. خلاصه مقالات نخستين کنگره بين المللي ورزش. اصفهان، مرداد.

موسوي، جعفر. مظفري، سيد اميراحمد. (1386). مقايسه فشار رواني كاركنان ورزشكار و غير ورزشكار واحد­هاي دانشگاه آزاد اسلامي منطقه 3 كشور. علوم حركتي ورزشي، شماره نهم، صص 70-59

موظف رستمي، محمدعلي. (1380). اصول برنامه ريزي اوقات فراغت. تهران: اول، انتشارات گويه

مجتهدي، حسين. و علي دلاور. (1381). بررسي و شناخت علل گرايش و عدم گرايش دانش آموزان دختر و پسر سراسر كشور به ورزش. پنجمين همايش ملي تربيت بدني و علوم ورزشي، دانشگاه شهيد چمران اهواز.

نريماني، محمد. (1385). مقايسه سلامت عمومي دانشجويان ورزشكار و غيرورزشكار. مجموعه مقالات سومين سمينار سراسري بهداشت رواني دانشجويان دانشگاه علم و صنعت ايران، اول، 1385، صص 364-360. .

نوربخش، پريوش (1379). ساخت و اعتباريابي ابزار اندازه گيري عوامل فشارزاي دبيران تربيت بدني استان خوزستان و تعيين رابطه بين اين عوامل با سلامت رواني آنها. رساله دكتري مديريت تربيت بدني و علوم ورزشي، دانشگاه تربيت معلم.

نوابي نژاد، شکوه. (1373). بررسي ميزان پراگندگي افسردگي در بين زنان ورزشکار و غيرورزشکار. مجله علمي پژوهشي علوم انساني، دانشگاه الزهرا، شماره 11 و 12.

هيوود، لس. كيو، فرانسيس. جان اسپينگ، پي­تر براهام، كاپنرهارست، جان. و هنري، يان. .

هومن، عباس، (1376). استانداردسازي و هنجاريابي پرسشنامه سلامت عمومي بر روي دانشجويان دوره کارشناسي تربيت معلم. دانشگاه تربيت معلم، موسسه تحقيقاتي تربيتي

Blumental. J A, “long- term effects of exercise on Psychological functionting in oldermen and women”, J-Geront, et all 1991 no, 46 (6) , pp: 325-61. .

Callahan, Sarah, R (1999) Understanding Health- status Barriers that Hinder the transition from welfare to work, National Governor- s association, 202/624-5300.

Cheung, p, & Spears, G (1994). Reliability and validity of the combadian version of the 28-item General Health Questionaire. Social Psychaiatric Epidemiology, 29, 95-99.

Chiu, L. K. (2009). University Students’ attitude, Self-Efficacy and Motivation Regarding Leisure Time Physical Participation. Journal Pendidik and Pendidikan.

El-Gilany, A. H; Badawi, K; El-Khawaga, G: Awadalla, N. (2011). Physical activity profile of students in Mansoura University, Egypt. Eastern Mediterranean Health Journal. 17 (8). 694-702.

Gabrielle. , Anderson, Angela D. Whipple & Shane, R. Timerson (2002) Grade Retention achievement & Mental health outcomes, National association of School Psychologists

Haase, A. , Steptoe, A. , Sallis, J. F. , & Wardle, j. (2004). Leisure time Physical activity in university students from 23 countries: associations with health beliefs, risk awareness, and national economic development. Preventive Medicine, 39, 182-190.

Jorna. M, Ball. K, Salmon. J, “Effects of a hoslistic health Program on women’s Physical activity and mental and spiritual health” Journal of science and medicine Sport, July 2006.

Kenechtle. B, “Influence of Physical activity on mental well-being and Psychiatric disorders”, Schweiz Roundsch Med Prax, 2004 Aug; 25; 93 (35) , pp: 1403-11.

Kenneth, R. Fox. (1999). “The influence of physical activity on mental well being” Department of exercise and health sciences, university of Bristol, Priory House, Woodlands Rd, Bristol, UK.

Kerkaldy, B (2002). The relationship between physical activity and self image and problem behavior among adolescents. Journal of Addiction. Vol. 37, N. 11, P. P: 111-121.

Kernreich C, De Name N. “The impact of regular Physical activity on Physical and mental health, 2005 Mar- Ape; 22 (2) : 89-96.

Lewis CF, Siegel IM, Lewis MA, Feeling bad: exploring source of distress among preadolescent. Am J. Public Health 1984, 74 (2) : 117- 121. .

Masanory, K. , cajdler, A. Pokorski, M. (2008). Influence of physical Activity on Phychosomatic Health in obese Women. Journal of physiology and pharmacology 2008, 59, supplb, 441-448. www. jpp. krakow. pl

Masanory, ohate. Tetsuyd, Mizoue. Norio, Mishima. And mashaharu ikeda. (2007) Effect of the physical activity in leisure time and commuting to work on mental Health. Journal of occupational Health. 2007; 49: 47-52

Peluso. MA, Andrade. LH, “physical activity and mental health: the association between exercise and mood”. Clinics, 2005 Feb: 60 (1) , 61-70 Epub 2005 Mar.

Richardson CR, et al. “Integrating Physical activity into mental health service for person with series mental illness”. University of Michigan, Psychiar Serv, 2005 Mar 56 (3) : 324-31.

Rostad, F. G. , long,. B. C. (1996). Exercise as a coping strateg for stress: A review, 27/2: 197-222

Sarah, Trainor, Paul Delfabbro, Sarah Anderson, Anthony Winefield. (2010). Leisure activities and adolescent psychological well-being. Journal of Adolescence. 2010; 173-189.

Schenborn CA. Barnes PM (2002) Leisure-time Physical activity among adults: United Statesm 1997-1998, Hyattsville, Marylan: National Cnter for Health Statistics. Advanced Data from Vital and Health Staistics, no. 35, Retrieved from the world wide web (2006) : http: //www. scielosp. org

Shepherd, R. J. K. (1979). Exercise and relaxation in health promotion, Sports Med, 23/4: 211-217

Tasai Eva, (2005) A cross cultural study of the influence of perceived positive outcome participation in regular active recreation: Hong Konand Australian University Students. Leisure Sci. Vol. 27, (5) : 385-404.

Wendel – vos GC, et al. “Leisure time physical activity and health- related quality of life: cross- sectional and longituadinal associations”. Center for prevention and Health Services Research. Qual Life Ros. 2004 Apr; 13 (3) : 667-77.

Wijndealea Katrie, Mattonb Cynn, Nathalie c, Duvigneaud JohanL efeverb, Bourdeaudhuija Ilse De, WiliamDuquetc, Martine ThomisbRenaat M. Philippertsa. (2007). Association between leisure time physical activity and stress, social support and coping: A cluster-analytical approach. Psychology of sport and Exercise 8 (2007) 425-440.

www. elsevier. Com/locate/psychsport

Yoshikoa, C, & Simpson, S. (1989). The Aristotelian view of leisure, Athens, Sparta and Rome. JOPERD, 36-39