مبانی نظری و پیشینه پژوهشی اندیشه سیاسی در اسلام

با سحافایل در خدمت شما هستیم با «پیشینه پژوهشی و تحقیق و مبانی نظری اندیشه سیاسی در اسلام» که بطور کامل و جامع به این مبحث پرداخته و نیاز شما را به هرگونه جستجوی بیشتری برطرف خواهد نمود.

فهرست محتوا

فصل اول: روش شناسی اندیشه سیاسی؛ رهیافت زمینه – متن گرای اسکینر

هرمنوتیک و هرمنوتیک روش شناختی

نقد های متدولوژیک اسکینر

فصل دوم: بررسی رویکرد روش شناختی چند متن درسی اندیشه سیاسی امام خمینی(ره)

اصول روش شناختی حاکم بر متون مورد بررسی

کاربرد روش در متن

فصل سوم: بررسی لغزش های روش شناختی در متون مورد بررسی

اسطوره دکتری

اسطوره انسجام

اسطوره محدودیت فکری یا کوته نظری

فصل چهارم: طرحی برای کاربست نظریه اسکینر جهت تفسیر اندیشه سیاسی امام خمینی(ره)

امام خمینی کیست؟

2- کیستی درونی امام خمینی

رابطه متن و زمینه

تحول یا ثبات در اندیشه امام خمینی(ره)

کتابنامه

رهیافت زمینه–متنگرای اسکینر

کوئنتین اسکینر استاد علوم سیاسی دانشگاه کمبریج و از پژوهشگران برجسته معاصر است که حاصل پژوهش های وی در حوزه های مختلف علوم انسانی، به ویژه در متدلوژی تاریخ و علوم سیاسی، مورد توجه دانشمندان و صاحبنظران این رشته ها قرار گرفته است؛ گستره و عمق پژوهش های اسکینر در زمینه متدلوژی را می توان با مراجعه به کتابشناسی مندرج در کتاب معنا و زمینه، کوئنتین اسکینر و منتقدانش به وضوح ملاحظه نمود(Tully 1988:). جیمز تولی در اين کتاب مهمترین مقالات اسکینر در باب متدلوژی و برخی از نقد های اساسی وارد شده به آنها و در نهایت پاسخ های اسكينر به این نقد ها را که منجر به اصلاح دیدگاه های اولیه او و ترسیم دیدگاه کنونی اش گردید، جمع آوري كرده است.

هدف اصلی متدلوژی اسکینر پرداختن به اين مسأله اساسی است که در تلاش برای فهم یک اثر چه رویه های مناسبی باید اتخاذ نمود؟ این مسأله بنا به تصریح خود اسکینر ضرورتاً زمانی مطرح می شود که مورخ يا پژوهشگر با اثری مواجه می شود که می خواهد آنرا بفهمد، خواه این اثر ادبی باشد و  خواه فلسفی، اخلاقی، دینی، سیاسی. به عبارتی، مسأله اسکینر مسأله اصلی و آغازین هر پژوهشگر علوم انسانی است. لذا پرداختن به این مسأله و بررسی توضیحات اسکینر پیرامون آن، که به تکوین متدولوژی وی انجامیده است، می تواند روش تحقیق مناسبی برای انجام پژوهش های مربوط به علوم انسانی فراهم آورد.

اسکینر در حوزه اندیشه سیاسی آثار متعددی را به رشته تحریر در آورده است که در اینجا به برخی از مهمترین آنها اشاره می شود. کتاب دو جلدی بنیاد های اندیشه سیاسی مدرن، یکی از مهمترین آثار اسکینر است که در آن اندیشه سیاسی دوران رنسانس و اصلاح دینی مورد بررسی قرار گرفته است(Skinner 1978). وی در این اثر اندیشه های سیاسی دوران مذکور را در زمینه تاریخی همان دوران مورد بحث قرار داده است. نمونه دیگر از آثار اسکینر کتاب معروف وی  با عنوان ماکیاولی است که در آن اندیشه سیاسی نیکولو ماکیاولی در چارچوب مجادلات فکری روزگار وی مورد بررسی قرار گرفته است(اسكينر 1372).  اثر دیگر وی کتاب آزادی قبل از لیبرالیسم(Skinner 1998) است که طی آن به بررسی مفهوم آزادی و سیر تحول آن از دوران جنگ های داخلی انگلستان در قرن هفدهم تا عصر مدرن و دوران لیبرالیسم می پردازد. از منظر متدولوژیک، نکته اصلی و مشترک آثار اسکینر، بررسی اندیشه سیاسی (اعم از بررسی اندیشه سیاسییک متفکر همانند ماکیاولی و یا بررسییک مفهوم سیاسییا فلسفی همانند آزادی)  در چارچوب و زمینه تاریخی شکل گیری آن بوده است.

مروری اجمالی بر آثار اسکینر، خصوصاً  مقالات وی در کتاب جیمز تولی، آشكار مي كند که وی در چارچوب دانش هرمنوتیک به طور عام و چارچوب هرمنوتیک روشی به طور خاص نظریه پردازی کرده است و در همین چارچوب نیز متدولو‍ژي خاص خود را به منظور شناختایده ها و اندیشه های سیاسی پی ریزی نموده است. از این رو، آشنایی با مبحث هرمنوتیک در حکم پیش شرطی برای شناخت متدولو‍ژي اسکینر است. با وجود این، آنچه که آشنایی (ولو اجمالی) با این مباحث را در اینجا ضروری مي سازد، دو نکته است: يك شناخت متدولو‍ژي اسکینر و دوم بکارگیری آن كه مستلزم آشنایی با دانش هرمنوتیک بخصوص با هرمنوتیک روشی است؛ بگونه ای که بدون این آشنایی، شناخت آن متدلوژی نیز شناختی ناقص و نارسا خواهد بود.

منابع فارسي

کتاب البیع،در5جلد، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثارامام خمینی، (1379).

شرح چهل حدیث(اربعین حدیث)، چاپ بیست و پنجم، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، (1381).

وصیت نامه سیاسی – الهی، چاپ شانزدهم، تهران: عروج.

امام خميني ،ولایت فقیه، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، (1385).

امام خمينى، شؤون و اختيارات ولى فقيه، (ترجمه مبحث و لايت فقيه از كتاب البيع)،تهران: انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى، (1369).

امام خمینی، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، (1378).

امام خمینی(بی تا)، کشف الاسرار، بی نا

امام خميني، صحيفه نور( مجموعه 22 جلدي، رهنمودهاي امام خميني(1382)، مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام.

امام خميني، كوثر (مجموعه سخنراني‌هاي حضرت امام … ) مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام، (1371).

امام خمینی، تحریری الوسیله،در4جلد، ترجمه: علی اسلامی، قم: دفتر انتشارات اسلامی، (1365).

انصاري، حميد،حديث بيداري، تهران، مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني، (1386).

توحدی، علی اصغر، قرائت امام خمینی از سیاست، تهران: انتشارات پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی، (1381).

جمشیدی، محمد حسین، «ویژگی های حکومت مطلوب از منظر امام خمینی(س)»،فصل نامه متین، سال دوم، شماره نهم.صص91-126، (1379).

جمشیدی، محمد حسین، اندیشه سیاسی امام خمینی، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، (1385).

جهان بزرگي، احمد، انديشه سياسي امام خميني(ره)، تهران: موسسه فرهنگي دانش و انديشه معاصر، (1379).

خرمشاد، محمدباقر،«فوکو و انقلاب اسلامی ایران»، پژوهشنامه متین، شماره اول، سال اول، صص209-224، (1377).

سيد عبدالامير نبوى، تطور انديشه امام خمينى، فصلنامه پژوهشى دانشگاه امام صادق(ع)، شماره‏6 و7.

سيد على قادرى، امام خمينى در پنج‏حوزه معرفت‏سياسى، ارائه شده در مجموعه مقالات «انقلاب اسلامى و ريشه‏هاى آن‏» از انتشارات معاونت امور اساتيد و دروس معارف اسلامى نهاد نمايندگى مقام معظم رهبرى در دانشگاهها، (1374).

سيد علي قادري، خميني روح‌الله (زندگينامه امام خميني … ) مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام، (1382).

عالم، عبدالرحمن،بنیادهای علم سیاست، تهران: نشرنی، (1373).

علي داستاني بيزكي، عرفان در انديشه امام خميني(س)، تهران: 1383.

غفوريان، محمدرضا، انديشه فلسفي امام خميني(س)، تهران: چاپ و نشر عروج، (1389).

فراتی، عبدالوهاب، اندیشه سیاسی امام خمینی، تهران: مؤسسه انتشاراتی احیاگران، (1380).

فوزی، یحیی،اندیشه سیاسی امام خمینی، قم: دفتر نشر معارف، (1388).

قاضی زاده، کاظم، ولایت فقیه و حکومت اسلامی از منظرامام خمینی، تهران: نشر کنگره، (1378).

كاظم قاضى‏زاده، انديشه‏هاى فقهى ـ سياسى امام خمينى، مركز تحقيقات استراتژيك رياست جمهورى، تهران،

ماجراجو و ديگران، سيره سياسي عملي امام روح الله ، تهران: موسسه فرهنگي صلوات، (1388).

مقیمی، غلامحسن، «امام خمینی، ولایت فقیهان ومشارکت مردم»، مجله علوم سیاسی، شماره پنجم، (1378).

مقيمي، غلامحسين، «ولايت سياسي در فقه شيعه»، فصل نامه علوم سياسي، شماره 13، صص136- 158، (1380).