مبانی نظری و پیشینه پژوهشی تاثیر سرمایه فکری بر شاخص توسعه انسانی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

با سحافایل در خدمت شما هستیم با «پیشینه پژوهشی و تحقیق و مبانی نظری تاثیر سرمایه فکری بر شاخص توسعه انسانی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران» که بطور کامل و جامع به این مبحث پرداخته و نیاز شما را به هرگونه جستجوی بیشتری برطرف خواهد نمود.

فهرست محتوا

فصل دوم: مبانی تحقیق 13

2-1 مقدمه 14

2-2 تعریف سرمایه فکری  15

2-3 تفاوت سرمایه های انسانی با سرمایه فکری 16

2-3-1 بند اول ـ مقصود از سرمايه‌ي انساني چيست؟ 17

2-3-2 بند دوم ـ سرمايه‌ي فكري چيست؟ 18

2-4 اجزاي سرمايه‌ي فكری  19

2-5 نظريه‌هاي موجود در زمينه‌ي اندازه‌گيري سرمايه‌ي فكري 22

2- 6 روش‌هاي محاسبه‌ي ارزش سرمايه‌ي فكري 30

2-7 مزاياي مدل پاليك 33

2-8 توسعه انسانی 34

2-9 مفهوم توسعه انسانی در رویکرد های متفاوت 37

2-10  شاخص توسعه‌ي انساني HDI39

2-11پیوند سرمایه فکری و فرآیند توسعه انسانی 42

2-12 پیشینه تحقیق: 43

2-12-1 مروری بر تاریخچه سرمایه فکری 43

2-12-2 مروری بر تاریخچه وسیر تحول توسعه انسانی 47

2-13 توسعه انسانی و حسابداری 49

2-14 سرمایه فکری و توسعه انسانی 51

فهرست منابع و مآخذ 84

2-1 مقدمه

در فصل گذشته به بررسی کلیات پژوهش پرداخته شد. در این فصل به تفصیل به بررسی اجزای سرمایه فکری و شاخص های تشکیل دهنده توسعه انسانی، تعاریف و پیشینه تحقیق پرداخته می شود.

به دنبال توسعه‌ي سريع فن‌آوري اطلاعات در دهه‌ي 1990، الگوي رشد اقتصادي دچار تغييرات اساسي شد و عامل دانش به عنوان مهم‌ترين سرمايه، جايگزين سرمايه‌هاي مالي و فيزيكي در اقتصاد جهاني گرديد. به بيان ديگر اقتصاد صنعتي با ويژگي تركيب بهينه‌ي عوامل اصلي توليد و ثروت اقتصادي، يعني دارايي‌هاي فيزيكي و مشهود مانند زمين، نيروي كار، پول و ماشين‌آلات، جاي خود را به اقتصاد دانش‌محور[1] داد كه در آن دانش به عنوان كليدي‌ترين عامل ايجاد ارزش و قدرت، نقش مؤثري ايفا مي‌كند (سپهردوست، 1385).

يكي از ويژگي‌هاي متمايز اقتصاد مبتني بر دانش، جريان هنگفت سرمايه‌گذاري در سرمايه‌‌ي انساني و تكنولوژي اطلاعات و ارتباطات است. اقتصاد مبتني بر دانش جديد به گونه‌اي بالقوه منابع نامحدودي ارائه مي‌كند؛ زيرا ظرفيت انساني براي ايجاد دانش نامحدود است. دارايي‌هاي نامشهود و سرمايه‌ي فكري[2] سريعاً مكمل دارايي‌هاي فيزيكي مي‌شوند. سرمايه‌ي فكري يعني كل موجودي سرمايه يا حق مالكانه‌ي مبتني بر دانش كه شركت مالك آن است. به بيان ديگر، منظور از سرمايه‌ي فكري، توسعه و بكارگيري منابع دانش در شركت‌ها است (نمازي و ابراهيمي، 1388).

سرمايه‌ي فكري دربرگيرنده‌ي همه‌ي فرايندها و دارايي‌هايي است كه به طور معمول و سنتي در ترازنامه‌ي مالي شركت‌ها منعكس نمي‌شوند و از آن ميان فقط يك سري از دارايي‌هاي نامشهود مانند علائم تجاري، حق امتيازها و مالكيت معنوي در روش‌هاي حسابداري مدرن مدنظر قرار مي‌گيرند. ارزش سرمايه‌ي فكري معمولاً بر حسب تفاوت ميان ارزش بازار و ارزش دفتري واحد تجاري بيان مي‌شود. كارشناسان امور مالي و مديريتي به افزايش واگرايي ميان ارزش بازار[3] و ارزش دفتري[4] واحدهاي تجاري پي برده‌اند. واگرايي ميان اين دو ارزش به صراحت بيانگر اين است كه در تهيه‌ي صورت‌هاي مالي اساسي و از جمله ترازنامه‌ي برخي از عوامل نامشهود مانند منابع انساني، تحقيق و توسعه و علائم تجاري مولد ارزش ناديده گرفته مي‌شوند (سپهردوست، 1385).

2-2 تعريف سرمايه‌ي فكري:

اولين و مهم‌ترين مرحله در هر موضوع اندازه‌گيري، تعريف مفهومي است كه قرار است اندازه‌گيري شود. از اين‌رو، نخستين مسئله اين است كه سرمايه‌ي فكري چيست و چگونه در ادبيات موضوع تعريف شده است.

تاكنون تعاريف ناسازگار و متفاوتي براي سرمايه‌ي فكري ارائه شده است. در سال‌هاي اخير، بنا به ضرورت، بسياري از افراد و گروه‌ها از رشته‌هاي مختلف تلاش كرده‌اند تا در مورد يك تعريف استاندارد براي سرمايه‌ي فكري به توافق برسند (ادوينسون و مالون[5]، 1997). در واقع بررسي موضوع سرمايه‌ي فكري در رشته‌هاي مختلف، ديدگاه‌هاي متفاوتي در اين زمينه به وجود آورده است؛ حسابداران علاقه‌مندند بدانند كه چگونه موضوع سرمايه‌ي فكري را در صورت‌ها مالي بگنجانند؛ فن‌آوران اطلاعات مي‌خواهند آن را بر روي سيستم‌ها پياده نمايند؛ جامعه‌شناسان مي‌خواهند كه از طريق آن به توازن قدرت در سازمان‌ها برسند؛ روان‌شناسان در نظر دارند كه از طريق آن رشد ذهن را سرعت بخشند؛ مديران منابع انساني به وسيله‌ي آن بازده كاركنان را محاسبه مي‌نمايند؛ و مديران تحقيق و توسعه مي‌خواهند كه از امكان توسعه‌ي آن اطمينان يابند (بنتيس[6]، 1999).

اصطلاح «سرمايه‌ي فكري» اولين بار توسط جان كنز گالبريس[7] در سال 1969 به كار گرفته شد. وي بر اين باور بود كه سرمايه‌ي فكري فراتر از «تفكر، به معني تفكر صرف» است و درجه‌اي از اقدام فكري را نيز شامل مي‌گردد. در اين معنا، سرمايه‌ي فكري نه تنها به خودي‌ خود يك دارايي نامشهود ايستا است، بلكه يك فرآيند ايدئولوژيكي است و وسيله‌اي براي رسيدن به هدف محسوب مي‌گردد (بنتيس، 1998). با وجود تلاش‌هاي فراوان پژوهش‌گران، يك تعريف پذيرفته‌شده‌ي عمومي از سرمايه‌ي فكري وجود ندارد و كليه‌ي تعاريف ارائه شده كم‌وبيش به يكديگر شبيه هستند. اين تعاريف و مفاهيم زيربنايي، اساس و پايه‌ي مفيدي را براي درك سرمايه‌ي فكري ارائه مي‌كنند، اما آن‌ها فاقد ويژگي‌هاي لازم براي شناسايي، طبقه‌بندي و اندازه‌گيري هستند. لوثي[8] (1998) بر اين باور است كه طرح‌هاي طبقه‌بندي ارائه شده توسط محققان به درك اجزاي سرمايه‌ي فكري كمك مي‌كند (نمازي و ابراهيمي، 1385).

هندي[9] (1990)، به اين نكته تأكيد مي‌كند كه هيچ مديري وجه نقد يا فضاي كارخانه را بي‌كار رها نمي‌كند، اين در حالي است كه مديران فقط از 20 درصد دانش داخل سازمان‌هايشان استفاده مي‌كنند. در نتيجه‌ آن‌ها، نياز به ارزيابي، مديريت و ارتباط بيشتري براي ارزش موجود در 80 درصد باقيمانده‌ي دانش كه هنوز تحت كنترل درنيامده است، دارند. در حقيقت، اختلاف بين ارزش دفتري و ارزش بازار شركت‌ها بر طبق آمار شركت مشاوره‌اي اريكسون نيز تقريباً 80 درصد تخمين زده مي‌شود (مون و كيم[10]، 2006).

استوارت[11] (1991) استدلال مي‌كند كه سرمايه‌ي فكري، دانش موجود در سازمان است كه مي‌تواند جهت ايجاد مزيت رقابتي مورد استفاده قرار گيرد. او عناصر سرمايه‌ي فكري را شامل: اختراع ثبت شده‌ي سازمان، فرآيندها، مهارت‌هاي كاركنان، فن‌آوري، اطلاعات مربوط به مشتريان و تأمين كنندگان و تجربه‌هاي شركت عنوان مي‌كند. او همچنين سرمايه‌ي فكري را به عنوان دارايي فكري كه به طور مؤثر منجر به ايجاد ثروت از طريق توليد يك دارايي با ارزش بالاتر مي‌شود، تعريف مي‌كند.

علاوه بر آن، ادوينسون و ساليوان[12] (1996)، سرمايه‌ي فكري را به عنوان دانشي كه مي‌تواند به ارزش تبديل شود، تعريف كرد‌ه‌اند.

از ديدگاه روس و روس[13] (1997)، سرمايه‌ي فكري شامل همه‌ي فرايندها و دارايي‌هايي است كه معمولاً در ترازنامه نشان داده نمي‌شوند و همچنين شامل همه‌ي دارايي‌هاي ناملموسي است (مثل مارك‌هاي تجاري، حق ثبت و بهره‌برداري و نام‌هاي تجاري) كه در روش‌هاي حسابداري مدرن مورد توجه قرار داده مي‌شوند.

فهرست منابع

• اسميت، آ. کاتوزیان، م. 1381، ثروت ملل، اميركبير، ص 17.
• اسوالدو، د. دكتر محمود عبدالله‌زاده، 1383، افسانه‌ي توسعه، نشر اختران، ص 30.
• انوری رستمی، ع. رستمی، م. 1382، ارزیابی مدل ها و روش های سنجش و ارزش گذاری سرمایه های فکری شرکت ها، بررسی های حسابداری و حسابرسی، سال دهم، شماره 34، صص 51-57.
• انوری رستمی، ع. سراجی، ح. 1384 ، سنجش سرمایه فکری و بررسی رابطه میان سرمایه فکری و ارزش بازار سهام شرکت های بورس اوراق بهادار تهران، بررسی های حسابداری و حسابرسی، سال دوازدهم، شماره 39، بهار 1384، صص، 49 تا 62.
• انوری رستمی، ع. انوری رستمی، م. 1382، ارزیابی مدل ها و روش های سنجش و ارزشگذاری سرمایه های فکری شرکت ها، بررسی های حسابداری و حسابرسی، سال دهم، شماره 34، زمستان 1382، صص، 51 تا 57.
• بخشوده، م. 1385، روند توسعه انسانی در ایران، فصلنامه بهره وری، سال اول.
• جمعه پور، م، 1379، دست یابی به توسعه پایدار انسانی، مجموعه مقالات رویکرد فرهنگی به جغرافیا،. دانشگاه فردوسی مشهد،ص 82.
• چاوشانی، م. 1389، مطالعه تأثیر شاخص توسعه انسانی بر ویژگی کیفی قابلیت مقایسه اطلاعات حسابداری. مجله علمی پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی.
• حبیبا، س. طاهری مقدم، ا. 1388، سرمایه فکری یا سرمایه انسانی؟ نقش سرمایه ی فکری در فرآیند توسعه انسانی، مدیریت سرمایه انسانی.
• حسین زاده دلیر، ک. 1380، برنامه ریزي ناحیه اي، انتشارات سمت،تهران.
• خاکپور، ب، باوان پوری، ع. 1389، بررسی شاخص توسعه انسانی در کشور های اسلامی، مجموعه مقالات چهارمین کنگره بین اللمللی جغرافیدانان جهان اسلام (ICIWG 2010).
• خواجه پور، غ. 1386 توسعه، تعالی اخلاق، ماهنامه تدبیر، سال هفدهم، شماره 176.
• پالمر، ر. طاهری، ا. 1384 تاريخ جهان نو، مؤسسه‌ي انتشارات اميركبير، چاپ 5، ج 2، ص 1011.
• روزبهان، م. 1381 مبانی توسعه اقتصادی، انتشارات تابان.
• رضائی، ف. همتی، ح. کارگر شاملو، ب. 1389، سرمايه فكري و عملكرد مبتني بر ارزش و سرمايه فكري، فصلنامه تحقیقات حسابداری و حسابرسی، سال دوم، شماره 7، ص 52.
• زلفی گل، م. 1382، از ترویج علم تا تولید ثروت، مجله رهیافت، شماره33.
• زیاري،ک. 1378، اصول و روشهاي برنامه ریی منطقه اي، انتشارات دانشگاه یزد .
• سازمان مدیریت و برنامه ریزي، 1375، اولین گزارش علمی توسعه انسانی، سازمان مدیریت و برنامه ریزي.
• سپهردوست، ح. 1385، جایگاه سرمایه فکری در عنلکرد شرکت های بورس اوراق بهادار، مجله سیاسی اقتصادی، شماره 273-274.
• سن ، آ. موثقی، ا. 1382، توسعه به مثابه ی آزادی ، انتشارات دانشگاه تهران.
• شادمان، س. 1388، بررسی نحوه گزارشگری سرمایه فکری در بانک، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد.
• شریفی بید گلی ، ح. شیره پز آنرانی، ع. اربابی بید گلی، س. 1388، مدیریت سرمایه انسانی برای توسعه منطقه ای از طریق مهندسی شبکه انسانی، تجربه ای در شهرستان آران و بیدگل؛ مدیریت سرمایه انسانی،.
• عظیمی، ح. 1371، مدارهای توسعه نیافتگی در اقتصاد ایران، نشر نی.
• عظیمی، ح.1371، فرهنگ و توسعه، ایران فردا، 18-1.
• عظیمی، ح. 1378، ایران امروز در آدینه مباحث توسعه، دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
• عظیمی، ح. 1384، نشریه مدرس علوم انسانی، شماره 1. انتشارات سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور.
• فرنان ب. باشی، بهزاد. 1372، سرمايه‌داري و حيات مادي، نشر ني، صص 334-338.
• قلیچ لی، ب. خداداد حسینی، م. مشبکی، ا. 1385، نقش سرمایه فکری در ایجاد مزیت رقابتی (مطالعه موردی دو شرکت خودرو ساز ایرانی)، دو ماهنامه علمی-پژوهشی دانشور رفتار، سال پانزدهم، شماره 32، صص 109 تا 124.
• گريفين، ک. مككنلي، ت. خواجه پور، غ. 1375 تحقق استراتژي توسعه ي انساني.
• محمودی، م. 1388، محاسبه شاخص توسعه انسانی کشور، استان تهران و شهرستانهای آن ، فصلنامه جمعیت، شماره 67و67، صص، 81 تا 118.
• مجتهد زاده ، و. علوی طبری، ح. مهدی زاده، م. 1389، رابطه ی سرمایه فکری (انسانی، مشتری، ساختاری) و عملکرد صنعن بیمه (از دیدگاه مدیران) بررسی های حسابداری و حسابرسی، دوره 17، شماره 60، صص 109 تا 119.
• نمازی، م. ابراهیمی، ش. 1388، بررسی تاثیر سرمایه فکری بر عملکرد مالی جاری و آینده شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، تحقیقات حسابداری، شماره چهارم، صص 4 تا 25.
• هادوی، ف. 1390، بررسی تاثیر سرمایه فکری بر روزی عملکرد شرکت ها، با استفاده از روش پالیک برای اندازه گیری سرمایه فکری و استفاده از معیارهای ارزیابی عملکرد، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه فردوسی مشهد.
• Andreou, A. N. Boone, L. W. (2002). The Impact of Information Technology and Cultural Differences on organizational Behavior in the Financial Services Industry, Journal of Intellectual capital, Vol. 3, No. 3, PP.248-261.
• Andriessen, D. (2004). Marking Sense of Intellectual Capital: Designing a Method for the valuation of Intangibles, Burlington, MA: Elsevier Butterworth Heinemann.
• Annell, E. (19889). Den Osynliga Balanra. Kningen Ledarskap. The Invisible Balance-sheet. Available at: Sveiby.com.An/IntangAss/denosynl.htm.
• Barney, J. (1991). Firms Resources and Sustained Competitive Advantage. Journal of Mabagement, 17, No. 1, PP. 99-120.
• Becker, G. S. (1964). “Human capital: National Bureau of Economic Research between intellectual Capital and firms’ maket value and financial performance.”, distributed by Columbia Univversiry Press New Yourk. Journal of Intellectual Capital, Vol. 6, No. 2, PP. 159-176.
• Belkaoui A. (2004) Accounting information adequacy and macroeconomic determinations of economic growth: Cross-country evidence. Advances in international Accounting (8): 67-77.
• Belkaoui, A. (2003). “Intellectual Capital And Firm Performance Of US Multinational Firms: A Study Of The Resource- based and Stakeholder Views”, journal of Intellectual Capital, Vol. 4, No. 2, PP. 215-226.
• Belkaoui,2004; Adhikari,2000; Radebaugh,1975; Belkaoui,1988; Muller,1967; Nobes,2002; Hofsted,1998; Schreuder,1967; Belkaoui,1984-1985-1988-1989; Pereera&Mathewes;1987
• Boisot, N. (2002). “The creation and sharing of knowledge.” In C. W. Choo & N. Bontis (EDs), The Strategic Management of Intellectual Capital and Organizational Learning. Oxford: Oxford University Press.
• Bontis, N. (1999) “Managing organizational Knowledge by diagnosing intellectual capital: framing and advancing the state of the field.” , International Journal of technology Management, Vol. 18 No.5/6, PP.433-62.
• Bontis, N, (1998). ” Intellectual Capital: An Exploratory Study That Develop Measures and Model”, Management Decision, Vol. 36, No. 2, PP. 63-76.
• Bontis, N., Keow, W. c. c. & Richardson, S. (2000). “Intellectual capital and business Performance in Malaysian industries”. Journal of Intellectual Capital, Vol. 1, No. 1, PP. 85-100.
• Brooking A, (1997). “Management of intellectual capital long range planning”. Journal of Intellectual Capital, Vol. 30, No. 3, PP. 364-365.
• Chen Goh, Pek (2005), “Intellectual Capital Performance of Commercial Banks in Malaysia” , Journal of Intellectual Capital, Vol. 6 No. 3, pp. 385-96.
• Chen, , Zhu Z. and Xie H.Y. (2004) “Measuring intellectual; capital: a new model and empirical study”. Journal of Intellectual Capital; Vol. 5, No. 1, PP. 195-212.
• Chan, K. (2009), “An empirical study of companies n the Hang Seng Index, Impact of intellectual capital organizational performance”, Vol. 16. No. 1, PP. 4-21.
• Chang, Shu-Lien (2007). “Valuating Intellectual Capital and Firms Performance: Modifying Value Added Intellectual Capital Coefficient in Taiwan IT Industry.”, Doctoral dissertation, Golden Gate University, California.
• Clark, M.,Seng, D. and Whiting, R.H (2011). “Intellectual Capital and Firm Performance in Australia.”, Deprtment Of Accountancy And Business Law, University Of Otago PO Box 56, Dunedin New Zealand.
• Gervais, D. IP, Trade & Development the State of Play,?:2005, p.<3>.
• David O Donnel et al, On the ‘Essential Condition’ of Intellectual Capital: Labour!, visited on: available at http://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?_id=808245[1].pdf.p1.
• Dowling, J., and Pfeffer, J. (1975). “Organizational Legitimacy: Social Value and Organizational Behavior.”, Pacific Sociological Review, Vol. 18, No. 1, PP. 122-136.
• Drahos, Intellectual Property, Quin Mary & Westfield College, University of London: 1999, P.<419>.
• Dupison, A. Namibia Human Capital And Knowledge Development For Economics Grows Whit Equity, 2005.
• Edvinsson, L., and Malpn, M., (1997), “Intellectual Capital: Relizing Your Companies True Value By Finding Its Hidden Branpower.”, Harper Business, London.
• Edvinsson, L., and Sullivan, P. (1996). “Developing a model for management Intellectual Capital.”, European Management Journal, Vol. 14, No. 4, PP. 364-365.
• Eisenhardt, K. M., and Galunic, D. C. (2000). “Coevolving: At Last, a way to make synergies work.”, Harvard Business Review, Vol. 78, No. 1, PP. 91-101.
• Eisenhardt, K. M., Martin, J. A. (2000). “Dynamic capabilities: What are They?”, Strategic Management Hournal, Vol. 21, No. 10\11, PP. 1105-1121.
• Feiwal, G.R., The Intellecyual Capital Of Michal Kalecki: A Study In Economic Theory And Policy, The University Of Tennessee Press, Knoxville, TN, 1975.
• Firer, S. and Williams, S. M. (2003). “Intellectual Capital and Traditional measures of corporate Performance.”, Journal of Intelletual Capital, Vol. 4, No. 3, PP. 348-360.
• Freemen, R. E., and MCVea, J. (2002). ” A Stakeholder Approach to Strategic Management. Darden Graduate School of Business Administration.”, University of Virginia. USA.
• Guthrie, J., Petty, R., Yongvanich, K., and Ricceri, F. (2004). “Using content analysis as a research method to inquire into Intellectual Capital Reporting”. Journal of Intellectual Capital, Vol. 5, No.2, PP. 282-293.
• Handy, C. (1990). “The age of unreason.” Boston: Harvard Business School Press.
• Honery, S. 1999. Speech Delivered at the International Symposim Measuring and Reorting Intellectual Capital: Experiences, Issues, and Prospects, OECD, Amsterdam, Jue.
• Hung, C. and Yang M.C, (2008). “The Effect of Economic Value Added and Intellectual Capital on the Market Value of Firms: An Empirical Study.” International Journal of Management Vol.25 No. 4, PP 722-731.
• Investment in human capitl schooling supply constrrant in rural chana.
• Ittner, C. D., Larcher, D. F., and Meyer, M. W. (2003). “Subjectivity and the weighting of performance measures: Evidence from a blanced scorecard.”, The Accounting Review , Vol. 78, No. 3, PP. 725-758.
• Johnson, H. T and Kaplan, R.S (1987). “Relevance Lost: The Rise and Fall of Management Accounting“. Boston, MA: Harvard Business School Press.
• Kamath, G. (2007). “The Intellectual Capital Performance of Indian Banling Sector.”, Journal of Intellectual Capital, Vol. 8, No. 1, PP. 96-123.
• Marx, K. Capital, Volume 1, The Process of Production of Capital, Translated by Samuel Moore and Edward Aveling, Progress Publishers Moscow, 1986.
• Kittsa, B. Edvinsson L. & Beding, T. (2001). “Intellectual Capital: from Intangible Assets to Landscape”, Expert System with Applications, Vol. 20,PP. 35-50.
• Klein, D. A. (1998). “The Strategic Management of Intellectual Capital.”, Woburn, MA: Butterworth Heine-mann.
• Lee, C. C., and Yang, J. (2000). “Knowledge value chain.”, Journal of management Development, 19(9), 783-793.
• Lev, B. (2001). “Intangibles: management, measurement, and reporting”. Brookings Institution Press, Washington, D .C.
• Maditions, D., Chatzoudes, D., Tsairids, Ch, and Theriou,G. (2011). “The impact of intellectual capital on firms Market value and financial performance.”, Journal Of Intellectial Capital Vol. 12 No. 1,2011 pp. 132-151.
• Marr, B., Gray, D., and Neely, A. (2003). “Why do firms measure their intellectual Capital?” , Journal of Intellectual Capital, Vol. 41, No, 4, PP. 441-464.
• Marti, J. M. V. (2001). “ICBS – intellectual capital benchmarking system.” , Journal of Intellectual Capital, Vol. 2, No. 2, PP. 148-165.
• McGregor, J., Tweed, D., and Peach, r. (2004). “Human capital in the new economy: devils bargain?” Journal of Intellectual capital, Vol. 5, No. 1, PP. 153-164.
• McPherson, P. K., and Pike, S. (2001). “Accounting, empirical measurement and intellectual capital.” Journal of intellectual capital, Vol. 2, No. 3, PP. 246-260.
• Moon, Y.j and Kym, H.G (2006). ” A Model for the Value of Intellectual Capital.”
• Mouritsen, J., Bukh, P. N., and Marr, B. (2004). Reporting on intellectual capital: why, what and how? Measuring Business Excellence, Vol. 8, No. 1, PP. 46-54.
• Nelson, R. R., and Winter, S. G. (1982). “An evolutionary theory of economic change.” Cambridge, MA: The Belknap Press of Harvard University Press.
• Pablose, O, D. (2004). “Measuring and reporting structure capital: Lessons from European Learninig firms.”, Journal of Intellectual Capital, Vol. 5, No. 4, PP. 629-647.
• Penrose, E. T. (1959). “The Theory of the Growth of the Firm.”, New York: Oxford University Press.
• Pike, S., Rylander, A., and Roos, G. (2001). Intellectual Capital management and disclosure. Paper presented at the 4^th World Congress on Intellectual capital”, McMaster University, Hamilton.
• Porter, M. E. (1985). “Competitive strategy: Creating and Sustaining Superior Performance.”, New York: The Free Press.
• Pulic, A. (1998). “Measuring the performance of intellectual potential in Knowledge Economy.” Paper presented at the 2^nd World Congress on Measuring and Managing Intellectual capital, McMaster University, Hamilton. Available online:

http://www.measuring-ip.at/Opapers/Palic/Vaictxt.vaictxt.html.

• Pulic, A. (2000). “VAIC TM- an accounting tool for IC Management.”, International Journal of Technology Management, Vol. 20, No. 5/6/7/8, PP. 702-714.
• Pulic, A. (2000) “VAIC – an Accounting Tool for IC Management”, available at: www.measuring-ip.at/Papers/ham99txt.htm (accessed 26 February 2004).
• Pulic, A. (2004). “Intellectual capital-does it create or destroy valoue? Measuring Business related?”, Journal of Intellectual capital, Vol. 2, No. 3, PP. 192-203.
• Rezaee, Z. (2001). “Financial institution, Valuations, Merger, and Acquisition.”, USA, John Wiley and Sons, Ine. ISBN 0471394491.
• Remelt, R. P. (1984). “Towards a strategic theory of the firm. “Englewood Cliffs, NJ: prentice-Hall.
• J., Roos, G., Dragonetti, N. C., and Edvinsson, L. (1998). “Intellectual Capital: Navigating in the New Business Landscape.”New Yourk: New Yourk University Press.
• Roos, G., and Roos, J. (1997). ”Measuring your company’s intellectual performance. ” , Long Range Planning, Vol.30, No.3, PP413-426.
• Schumpeter, J. A. (1934). “Theory of Economic Development: An Inquiry Into Profits, Capital, and the Busi.” Cambridge: Harvard University Press.
• Serrano Cinca, C., Mar Molinero, C & Bossi Queiroz, A. (2003). The Measurement of Intangible Assets in Public Sector Using Scaling Technique” , Journal Of Intellectual Capital, Vol. 4, No. 2, PP. 249-275.
• Sharkie, R. (2003). “Knowledge creation and its place in the development of sustainable competitive advantage.” Journal of Knowledge Management, Vol. 7, No. 1, PP. 20-31.
• Shiue, Huei-Jen (2006). “The Application of the Value Added Intellectual Coefficient to Measure Corporate Performance: Evidence from Technological Firms.”, International Journal of Management, June, Vol. 23, No. 2, PP. 266-278.
• Smith Peter A. , (1998). :Systemic knowledge management: managing organization assets for competitive dvantage.” Journal of systemic knowledge management; April: 1-12.
• Spender, J. C. . Method, philosophy and empirics in KM & IC, visited on: available at:

http://www.emeraldinsight.com/Insight/viewContentItem=Article&ContentId=1537444>.P.<4>.

• Stephan P.Heyneman, The Evaluation Of Human Capital In Malawi, 2005.
• Stewart, T. A. (1997). “Intellectual Capital: the new wealth of organizations.”, New York, NY, USA: Doubleday.
• Stewart, T. A. (1991). “Brainpower: Intellectual Capital is becoming corporate America’s most valuable asset and can be its sharpest competitive weapon.” , the challenge is to find what you have – and use it. Fortune, Vol. 123, No. 11, PP. 44-60.
• Sveiby, K. E. (2007). ” Methods for Measuring Inteangible Asset.”, From http://www.sveiby.com/Portals/0/articles/IntangibleMethods.htm
• Sveiby, K. E. (1997). “The New Organizational Wealth: Managing and Measuring Knowledge-Based Assets.”, San Francisco, CA: Berrett-Koehler Publishers.
• Teece, D. J., Pisano, G., and Shuen, A. (1997). “Dynamic capabilities and strategic management.”, Strategic Management Journal, Vol. 18, No. 7, PP. 509-533.
• Teece, D. J., and Pisano, G. (1994). “The dynamic capital of Firms: an introduction.”, Industrial and Corporate Change, Vol. 3, No. 3, PP. 537-556.
• Walsh, J. P., and Ungson, G. R. (1991). “Organizational Memory.” The Academy of Management Review, Vol. 16, No. 1, PP. 57-91
• B. (1984). ” A resource based view of the firm.”, Strategic Management Journal. Vol. 5, No. 2, PP. 171-180.
• Zhou, A. Z. & Fink, D. (2003). “The Intellectual Capital Web: A Systematic Linking Of Intellectual Capital And Knowledge Manegment” , Journal of Intellectual Capital, Vol. 4, No. 1, PP. 34-48.
• Zhou, M. N. (2002). “Organizational Memory and Intellectual Capital”, Journal Of Intellectual Capital, Vol. 3, No. 4, PP. 393-414.
• http://www.spac.ir/barnameh/Barnameh%20gozashteh/275/p2.htm
• http://www.spac.ir/barnameh/Barnameh%20gozashteh/275/p2.htm
• http://www.dolat.ir/NSite/FullStory/News/?Serv=14&Id=181800
• http://www.civilica.com/Paper-IICM01-IICM01_044.html
• http://info.worldbank.org/etools/kam/screcard_std.asp
• http://hdrstats.undp.org/en/indicators/default.html
• http://www.sjsa.blogfa.com/
• http://www.irandoc.ac.ir/
• http://fa.wikipedia.org
• http://www.ssrn.com/
• http://coeacir.com/
• worldbank.org
• magiran.com
• RDIS.IR