مبانی نظری و پیشینه پژوهشی یوگا و ایروبیک بر آمادگی جسمانی

با سحافایل در خدمت شما هستیم با «پیشینه پژوهشی و تحقیق و مبانی نظری یوگا و ایروبیک بر آمادگی جسمانی» که بطور کامل و جامع به این مبحث پرداخته و نیاز شما را به هرگونه جستجوی بیشتری برطرف خواهد نمود.

فهرست محتوا

فصل دوم: ادبيات و پيشينه تحقيق

2-1- مقدمه14

2-2- يوگا14

2-2-1- تاريخچه يوگا15

2-2- 2- فلسفه يوگا16

2-2- 3- فوايد يوگا16

2-2- 4- انواع يوگا18

2-2- 5- مراحل هشت­گانه يوگا19

2-2- 6- تمرينات يوگا20

2-2- 6- 1-آسانا21

2-2- 6- 1-1- تفاوت بين تمرينات بدني يوگا(آسانا) و ديگر تمرينات بدني22

2-2- 6- 1-2- مشخصات يک آساناي مطلوب23

2-2- 6 – 2- اصل ريلکس يا شاواسانا23

2-2- 6- 2-1- کاربرد شاواسانا24

2-2- 6- 3- پراناياما24

2-2- 6- 3-1- کاربرد پراناياما25

2-3- ايروبيک(هوازي26

2-3- 1- مشخصات تمرين هوازي27

2-3- 2- تأثير تمرينات استقامتي بر روي اکسيداسيون چربي28

2-3- 3- تأثير تمرينات استقامتي بر حداکثر اکسيژن مصرفي30

2-3- 4- تأثير تمرينات استقامتي بر روي فشارخون31

2-3- 5- تأثير تمرينات استقامتي بر روي ضربان قلب33

2-3- 6- سازگاري­هاي تنفسي با تمرينات استقامتي34

2-3- 7- تأثير تمرينات استقامتي بر روي ذخاير کراتين فسفات36

2-3-8- تأثير تمرينات استقامتي بر روي سطح مقطع تارهاي عضلاني37

2-4 – ترکيب بدن38

2-4-1- عوامل اثرگذار بر ترکيب بدني39

2-4-2- روش­هاي ارزيابي ترکيب بدن41

2-4-3- کاهش وزن 41

2-4-3-1- راه­هاي کاهش وزن و کنترل آن42

2-4-3-1-1- کاهش وزن با شيوه­ي رژيم غذايي42

2-4-3-1-2- کاهش وزن با فعاليت ورزشي همراه با اصلاح الگوي تغذيه42

2-4-3-1-3- کاهش وزن از طريق افزايش فعاليت بدني43

2-4-4- مکانيزم  کاهش اشتها بر اثر ورزش43

2-5- استقامت قلبي- عروقي44

2-5-1- حداکثر اکسيژن مصرفي45

2-5-2- عوامل موثر بر حداکثر اکسيژن مصرفي46

2-6- فشارخون48

2-6-1- عوامل موثر بر فشارخون48

2-6-2- پرفشارخوني49

2-7- عوامل موثر بر ضربان قلب51

2-7-1- مکانيزم­هاي کنترل کننده قلب52

2-7-1-1- مکانيزم­هاي عصبي52

2-7-1-2- مکانيزم­هاي کنترلي هورمون­ها53

2-7-1-3- درون­دادهاي محيطي53

2-8- تنفس54

2-8-1-ظرفيت حياتي بافشار54

2-8-2- حجم هواي بازدمي با فشار در يک ثانيه54

2-8-3- تهويه­ي ارادي بيشينه55

2-8-4- تغييرات حجم ريوي56

2-9- توان بي­هوازي56

2-9-1- عوامل موثر بر توان بي­هوازي56

2-10- انعطاف­پذيري58

2-10-1- روش­هاي توسعه­ي انعطاف­پذيري58

2-10-2- کاربردهاي انعطاف­پذيري59

2-10-3- عوامل اثر گذار بر انعطاف­پذيري59

2-11- قدرت عضلاني61

2-11-1- عوامل موثر بر قدرت عضلاني61

2-12- پيشينه تحقيق63

منابع ومأخذ113

 

مقدمه

با توجه به اهداف اين تحقيق که مقايسه­ي تاثير تمرينات يوگا و ايروبيک بر ترکيب بدني، عوامل فيزيولوژيکي و آمادگي جسماني  زنان غير ورزشکار مي­باشد. لذا در اين فصل نخست مباني نظري تحقيق و سپس در قسمت سوابق تجربي، تحقيقات انجام شده در اين خصوص، مورد بررسي قرار مي­گيرد.

2-2- يوگا

يوگا يک روش يادگيري است که هدفش نائل شدن به اتحاد ذهن، بدن و روح از طريق سه ساختار اصلي يوگا: تمرين، تنفس و ريلکسيشن مي­باشد (43). يوگا كلمه­اي سانسكريت و به معني وحدت و يگانگي ذهن و جسم مي باشد كه از 5 هزار سال قبل در جوامع شرقي مورد استفاده بوده است و اخيرا مورد توجه زياد كشورهاي غربي قرار گرفته بطوري كه در ايالات متحده آمريكا يكي از مهم­ترين روشهاي طب مكمل محسوب مي­شود. يوگا به مجموعه­اي از تمرينات فيزيكي وضعي(آسانا)، تمرينات كنترل شدة تنفسي (پراناياما) و تمرينات رهاسازي و تن آرامي(شاواسانا) گفته مي­شود. اگرچه يوگا به عنوان يك فلسفة روحاني در طول تاريخ مطرح بوده اما بعنوان درمان و مداخلات رواني نيز بكار گرفته شده و در سه دهه­ي اخير، استفاده از آن افزايش روزافزوني داشته است (3). يوگا اخيرا بعنوان طب مكمل و جايگزين در درمان بيماري­ها در كشورهاي غربي نيز بكار گرفته شده و مطالعات بسيار زيادي درمورد نحوه عملكرد فيزيولوژيك و اثرات مثبت آن در بيماري­ها و اختلالات سلامتي انجام شده است (41).

2-2-1- تاريخچه يوگا

استادان يوگا بر اين عقيده­اند که يوگا از مکتب شامانسيم باستان منشا گرفته است. هدف اوليه شامانسيم که از مکاتب هند باستان بود، شفا دادن مردم و در عين حال سوق دادن آن­ها به مذهب بود. اولين شواهد يوگا، از اشکال حک شده بر سنگ در کوه­هاي هندوستان بدست آمد که برخي از حرکات انجام يوگا، را نشان مي­داد. سپس نوشته­هايي در مورد يوگا در سنگ نوشته­هاي تاريخي (ساراواتي) که بزرگ­ترين تمدن شناخته شده هند در 3 هزار سال قبل از ميلاد مسيح است، يافت شد. در اين سنگ نوشته­ها، مجموعه­اي از سروده­ها يافت شد که به يک قدرت بزرگ اشاره داشتند. راه رسيدن به اين قدرت بزرگ، يوگا بود. قديمي­ترين آموزش­هاي يوگا در اين سنگ نوشته­ها موجود است (54). يوگا در حدود چهار هزار سال پيش در شبه قاره هند رواج يافت و توسط معلمان يوگا به ساير کشورهاي اسلامي معرفي شد. بعد از حمله­ي مسلمانان به هند در سال 1200 ميلادي صوفي­هاي سرزمين ايران يوگا را به بسياري از کشورهاي خاورميانه انتقال دادند. علاقه غربي­ها به تعاليم يوگا از سال­هاي 1800 ميلادي آغاز شد، زماني که محققان غربي شروع به ترجمه متون قديمي هند کردند. امروزه انجمن يوگا براي سلامتي در 24 کشور جهان نمايندگي دارد (35).

اولين کسي که يوگا را بصورت دستاوردي علمي و عملي جمع آوري کرد و آن را به صورت فعلي و قابل اجرا براي همه معرفي کرد، فيزيکدان و فيلسوف هندي به نام پاتانجلي[1] بود که حدودا دو تا پنج قرن قبل از ميلاد مي زيست. او در کتاب خود موسوم به سوتراهاي يوگا [2]يوگا را به هشت مرحله تقسيم کرده که به آشتانگا يوگا [3]موسوم است و مردم مغرب زمين آن را به عنوان يوگاي انضباط جسم و فکر مي شناسند (55، 5).

مرکز اصلي و دفتر رسمي جهاني يوگا در خانه­ي شخصي سوامي ساتيا ناندا در شهر منگر در ايالات بيحار هندوستان در سال 1964 ميلادي تأسيس شده تا تمرينات يوگا را در شهرهاي بين خانواده­ها اشاعه و گسترش دهد. از آغاز تأسيس تاکنون اين مرکز منحصر به فرد يک مرکز رسمي براي معرفي و شناساندن علوم يوگا در جهان به شمار مي­آيد. براي اولين بار در سال 1968 در اين مکان جلسه تعليم معلمين يوگا براي دانش­پژوهان اروپايي تشکيل گرديد. اين مرکز با توسعه سريع در مدت کوتاهي، به يک مرکز تحقيقات بين­المللي با پيروان و شعبات زياد در ايالات هند و ساير کشورها تبديل شد (4). يوگا در ايران در رابطه با بانوان زير نظر حوزه معاونت ورزشي بانوان کشور در تاريخ 28/5/1378 پس از پيگيري و تلاش بسيار زياد و زحمات بي­دريغ مسئول ورزش­هاي همگاني افتتاح شد (4).

2-2-2- فلسفه­ي يوگا

هر چند که مبدأ يوگا و مبتکر و مبتکران آن، در پشت پرده ابهام باقي مانده­اند، اما اصل مسلم اين است، که يوگا بيش از 40  قرن مورد استفاده­ي هندي­ها بوده است و آن­ها با پرداختن به يوگا سلامت جسم و روح خود را تأمين مي­کردند، در حالي که ساير مردم جهان و حتي کشورهاي پيشرفته، از آن به طور کلي بي­اطلاع بودند. تا اينکه در سال­هاي اخير يوگا از نظر علمي مورد مطالعه­ي دانشمندان کشورهاي پيشرفته اروپايي و آمريکايي قرار گرفت و معلوم گرديد، که به صرفنظر از افسانه­هاي ساخته و پرداخته­ي ذهن انسان درباره­ي يوگا، بنيان­گذاران آن انديشمنداني بودند، که با تکيه بر علوم پزشکي و تربيتي و روانشناسي قوانيني تدوين کرده­اند، که مي­توانند در سلامت روح و جسم اثر بسزايي داشته باشند. و امروز يوگا به عنوان يک ورزش مخصوص براي بهسازي روح و جسم نه تنها مورد قبول مردم، بلکه پزشکان و روانشناسان قرار گرفته است و هر روز که مي­گذرد، ارزش علمي آن بيشتر معلوم مي­گردد. به طوري که امروزه در کشورهاي پيشرفته کمتر کسي مي­توان يافت، که تحصيل کرده باشد و روز خود را با يوگا شروع نکند. حتي پزشکان نيز همگام با روانشناسان، در بسياري از موارد به مراجعان خود يوگا تجويز مي­کنند، تا به جاي خوردن داروهاي تلخ، دردهاي روحي و جسمي خود را با يوگا تسکين بخشند و به لطف يوگا زندگي خود را قرين سعادت و سلامت سازند (16).

فهرست منابع

– مهرباني, ج؛ رحماني­نيا, ف. (1387). فعاليت بدني, آمادگي جسماني و تندرستي, تهران, انتشارات مبتکران.

2- هوسپيان, و. (1379). تاثير تمرينات يوگا بر عملکرد قلبي-تنفسي زنان جوان, به راهنمايي؛ اصغر خالدان, دانشگاه آزاد اسلامي, واحد خوراسگان.

3- Barnes, PM; Griner, PE; McFann, K; Nahin, RL. (2004). Complementary and alternative medicine use among adults: United States. Adv Data; 343:1-19.

4- نظري نوگاني، م. (1380). مباني يوگا. ترجمه معرفت، ن، تهران، نشر فراوان.

5- Herrick, C., & Ainsworth, A. (2003). Invest in yourself: Yoga as a self-care strategy. Nurs- Forum, 35(2): 32-36.

6- فريد برگر, ژ. (1382). يوگا در محيط­هاي کاري, ترجمه، اسفنديار پور, س، چاپ اول, اصفهان, انتشارات سارا اسفنديار

7- Sung, B; Roussanov, 0; Nagubandi, L. (2000). Effectiveness of various relaxation techniques in lowering blood pressure associated with stress. Health- Millard Filmore, Buffalo, Ny, USA.

8- Anonymous. (2001). Discovering Yoga, Nurs. Horsham. 31(2):20.

9- Stanway, A. (2004). Cure encyclopedia: 32 uncommon therapeutic methods. Pahlavan P.(translator). 1st ed. Tehran: Yahoo, 528. (Persian).

10- پولاک؛ ويلمور. (1379). فيزيولوژي ورزشي باليني, ترجمه ناظم، ف؛ فلاح محمدي, ض، چاپ اول, همدان, انتشارات دانشگاه بوعلي سينا.

11- هيتلمن، ريچارد. (۱۳۸۷). آموزش يوگا در ۲۸ روز، ترجمه مهرداد پارسا، چاپ بيستم، تهران،  انتشارات ارديبهشت.

12- Dash, M; Telles, S. (2001). Improvement in hand grip strength in normal volunteers and rheumatoid arthritis patients following yoga training. Indian journal of physiology pharmacology, 45(3): 335- 60.

13- Madanmohan,  J.L; Udupa, K;  and Bhavanani, A.B. (2003). Effect of yoga training on handgrip, respiratory pressures and pulmonary function. Indian journal of  Physiology  pharmacology, 47(4), 387- 392.

14- Galantine, M.L; Bzdewka, T.M; Eissler-Russo, j.L; Hobrook, M.L; Mogck, E.P. Geigle, P. and Farrar, J.T. (2004). The impact of modified hatha yoga on chronic low black pain: a pilot study. Altern ther health medicine, 10(2):56-59.

15- Singh, S. (2006). Effects of selected yogic practices on physical and psychological variables of deaf and dumb children, supervisor; DR. Ishwar Bhardwaj, Department of Human Consciousness And Yogic Science.

16- برناردبود، آ. (1368). يوگا در زندگي روزمره، ترجمه، فائقي، ک، چاپ اول، تبريز، انتشارات تلاش.

17- قاسمي نژاد، آ؛ نوربخش، م. (1387). تأثير هشت هفته تمرين يوگا و هوازي بر افسردگي زنان غير ورزشکار بالاي 40 سال صنعت نفت اهواز؛ مجله حرکت، شماره 35، 20-5.

18- غفاري، ر. (۱۳۸۲). تاثير يک برنامه هوازي رکاب زدن با دست بر روي برخي از فاکتورهاي فيزيولوژيکي و ترکيب بدن زنان ميانسال، به راهنمايي؛ سيد حسين مجتهدي، دانشگاه اصفهان.

19- Siscovick, DS; Weiss, NS; Hallstrom, AP; Inui, TS; Peterson, DR. (1982). Physical activity and primary cardiac arrest. Am J Med Assoc, 248: 3113-7.

20- Lowdermilk, P. (2006). Maternity nursing. 7th edition. Canada: Mosby;104-107

21- Pantlic, S; Kostic, R; Milena, M; Duraskovic, R; Cokorilo, N; Mladenovic, I. (2007). The effects of a recreational aerobic exercise model on the functional abilities of women. Physical education and Sport 5(1), 19 – 35.

22- ايزد پناه، ش، (1384). تأثير تمرينات يوگا بر برخي از عوامل فيزيولوژي و آمادگي جسماني زنان غير ورزشکار، به راهنمايي؛ سيد محمد مرندي، دانشگاه اصفهان.

23- باوقار، س. (1382). تأثير تمرينات يوگا بر عوامل رواني و فيزيولوژيکي زنان، به راهنمايي؛ بهرام، ع. پايان نامه کارشناسي ارشد تربيت بدني و علوم ورزشي، دانشگاه تربيت معلم.

24- Shestopal A. Psychological effects of physical exercise and yoga. MSc. Dissertation. USA: University of Massachusetts Amherst, 1998: 33-68.

25- Walls, M.S. (2007). Heart Rate Response During Hatha Yoga and the Effects of Hatha Yoga on Health- Related Physical Fitness, Univercity of  New York college at Cortland.

26- Tran, MD; Holly, RG; Lashbrook, J;  Amsterdam, EA. (2001). Effects of hatha yoga practice on the health-related aspects of physical fitness; Journal of Preventive Cardiology, 4(4), 165-170.

27- Austin, DM. (2008). The effect of a two yoga program on pulmonary function; Bio exercise, 493.

28-Cohen, L. (2005). Complementary and Alternative Medicine; Texas hospital announces collaboration with India Yoga research institution. Health and Medicine Week, 530.

29- Dutta, R. (1998). Yogic exercises, physiological and psychic processes (1st ed). Indian: gaypee brothers medical publisher, 27-101.

30- Dagoberto, VG; Raquel, LB; Andrea, S; Ricardo, DEG; Leonardo, VP. (2006). Yoga versus aerobic activity: effecte on spirometry results and maximal inspiratory pressure. j Bras pneumol, 32(2), 130-5.

31- صفوي، خ. (1387). مقايسه تأثير ورزش ايروبيك و تمرينات فيزيكي بر علائم سندرم پيش از قاعدگي در زنان شهرستان شيراز، مجله علوم پزشکي دانشگاه اصفهان، شماره 3، 180-177.

32- ساري صراف، و. (1384). بهداشت و فعاليت­هاي ورزشي، چاپ اول، تبريز، انتشارات دانشگاه تبريز.

33- کوپر، ک. (1383). فشار رواني، ترجمه قراچه داغي، م؛ شريعت  زاده، ن، چاپ اول، انتشارات خوشرنگ.

34- طاهرخاني، حميد؛ حسيني نائين، فهيمه؛ مصطفوي، حميد؛ حسيني، سيد هاشم. (1382). تأثير يوگا بر بيماران وسواسي- اجباري تحت درمان با داروهاي استاندارد؛ مجله انديشه و رفتار، شماره1، 52-47.

35- کنت, هوارد. (1381). راهنماي کامل مصور يوگا, ترجمه بلوچ، ح, چاپ اول, تهران, نشر البرز.

36- بروسنان, ب. (1377). يوگا براي معلولين, ترجمه عمادي­پور, و، چاپ اول, تهران, انتشارات مبتکران.

37- Brown, RP; Gerbarg, PL. (2005). Sudarshan Kriya yogic breathing in the treatment of stress, anxiety, and depression: part I-neurophysiologic model. J Altern Complement Med; 11(1):189-201.

38- Khalsa, SB.( 2004). Treatment of chronic insomnia with yoga: a preliminary study with sleep-wake diaries. Appl Psychophysiol Biofeedback, 29(4):269-278.

39- Madanmohan, Udupa, K; Bhavanan, AB; Krishnamurthy, N; Pal, GK. (2002). Modulation of cold pressor-induced stress by shavasan in normal adult volunteers. Indian J Physiol Pharmacol, 46(3):307-312.

40- Blair, SN; Lamonte, MJ; Nichaman, MZ. (2004). The evolution of physical activity recommendations: how much is enough? American journal of clinical nutrition, 79(5): 913-920.

41- هادي، نگين؛ هادي، نهال. (1385). آيا يوگا در احساس سلامتي مؤثر است، مجله پزشكي هرمزگان، سال دهم، شماره سوم، 250-243.

42- رابرتس، م. (1384).  راهنماي آمادگي جسماني  براي زندگي سالم 1، ترجمه؛ فراهاني، ا؛ اسد، م؛ ژاله دوست ثاني، ب، چاپ اول، تهران، انتشارات دانشگاه پيام نور.

43- Chanavirut, R; Khaiadjapho, K; Jaree, P; Pongnaratorn, P. (2006). Yoga exercise increases chest wall expansion and lung volumes in young healthy thais. Thai jornal of Physiological sciences, 19, 1-7.

44- Kyeongra, Y. (2007). A Review of yoga programs for four leading risk factors of chronic diseases, eCAM ;4(4):487–491.doi:10.1093/ecam/nem154.

45- Chaya, MS; Kurpad, AV; Nagendra, HR; Nagarathna, R.(2006). The effect of long term combined yoga practice on the basal metabolic rate of healthy adults, BMC Complementary and Alternative Medicine, 6:28 This article is available from: http://www.biomedcentral.com/1472-6882/6/28j].

46- وست, د ؛ بوچر, چ. (1383). مباني تربيت بدني و ورزش, ترجمه آزاد، ا, چاپ چهارم, تهران, انتشارات دانش­افروز.

47- رابرگز، ر؛ رابرتس، ا. (۱۳٨۵). مباني فيزيولوژي ورزش براي آمادگي، اجرا و سلامتي، ترجمه، دکتر ابراهيم، خ؛ کوزه چيان، م، چاپ اول، تهران، انتشارات دانشگاه شهيد بهشتي.

48- انشل و همکاران. (1376). واژه نامه علوم ورزشي، ترجمه سندگل و گروه مترجمان، چاپ اول، تهران، کميته ملي المپيک.

49- اسمعيلي, م. (1382). اصول عمومي فعاليت­هاي جسماني, تهران, انتشارات دانش­افروز.

50- رابرگز, رابرت آ؛ رابرتس, اسکات ا. (1387). اصول بنيادي فيزيولوژي ورزشي 2, گائيني، ع؛ دبيدي، و, چاپ دوم, جلد اول، تهران, انتشارات سمت.

51- فاکس، ل؛ ماتيوس، ک. (1386). فيزيولوژي ورزشي، ترجمه؛ خالدان، ا، چاپ دوازدهم، جلد اول، موسسه انتشارات وچاپ دانشگاه تهران.

52- گائيني, عباسعلي؛ رجبي, حميد. (1386). آمادگي جسماني, چاپ چهارم, تهران, انتشارات سمت.

53- مک آردل، ويليام دي ؛ کچ، فرانک آي؛ کچ، ويکتور ال. (1385). فيزيولوژي ورزشي 1، دکتر اصغر خالدان، چاپ ششم، تهران، انتشارات سمت.

54- مارفال، ل. (1374). يوگا، ترجمه پورانفر، ش، چاپ پنجم، تهران، انتشارات غزالي.

55- هيتلمن، ر. (1371). يوگا براي تندرستي، ترجمه سلامت، ن، چاپ اول، تهران، کتابسرا.

56- Manson, D. and Marti. R. (2003). Studies on physiology aspects of yoga. Article available on line. http://www.My yoga/ rasi. Html.

57- شيوا ناندا، س. (1382). دايرت المعارف يوگا، ترجمه رامز، ر، چاپ دوم، تهران، نشر ثالث.

58- Danucalov, M; Simoes, RS; Kozasa, EH; Leite, JA. (2008). Cardiorespiratory and Metabolic Changes during Yoga Sessions: Appl Psychophysiol Biofeedback , 33:77–81.

59- Reale, E. (2003). Yoga for health and vitality, Aust- Nurs-J. 10(9):31.

60-Sivananda, S.S. (2007). Karma yoga. http://www.dlshq.org/saints//siva.htm.

61- شري سوآمي سات چي دانداندا، ي. (1373). يوگاي جامع، ترجمه جماليان، ر، چاپ اول، تهران، انتشارات معين.

62- Kertonii, J.P. (2003). Raja yoga a path to super conscious bliss all rights, in the united states of American.

63- واناندا، ج. (1379). اسرار يوگا. ترجمه موسوي نسب و فرهت، تهران، انتشارات اسرار تن.

64- Skrit, S. (2007). Yoga sutra of patanjali, library of congress.

65-Stargess, S.D. (2004). The yoga book a practical guide to self- realization, first edition, ISBN: 81-208-1990-x.

66- پي دي, ش. (1383). يوگاي پيشرفته, ترجمه موحدي نائيني، س ع؛ رامز, ر، چاپ اول, تهران, نشر ثالث.

67- Mich Elis. E. (2006). An history of modern yoga continuum. http:// www. Continuum books. com.

68- رجبي، ح؛ نيکبخت، ح؛ قراخانلو، ر؛ کردي، م؛ و همکاران. (1383). مفاهيم اساسي در آمادگي هوازي، چاپ دوم، تهران، انتشارات کميته ملي المپيک.

69- فاکس، ل؛ ماتيوس، ک. (1387). فيزيولوژي ورزشي، ترجمه؛ خالدان، ا، چاپ هفتم، جلد دوم، تهران، موسسه انتشارات وچاپ دانشگاه تهران.

70- ويلمور, جک اچ؛ کاستيل, ديويد ال. (1388). فيزيولوژي ورزش و فعاليت بدني, ترجمه، دکتر ضياء معيني، فرهاد رحماني نيا، حميد رجبي، حميد آقا علي نژاد، فاطمه اسلامي, چاپ دوازدهم, جلد اول، تهران, انتشارات مبتکران.

71- McMurray R.G; Hackney A.C. (2005). Interactions of metabolic hormones, adipose tissue and exercise, Sports Med 35 (5): 393-412.

72- Mole, P.A; Stern, J.S; Schultz, C.L; Bernauer, E.M; Holcomb, B.J. (1989) Exercise reverses depressed metabolic rate produced by severe caloric restriction. Med Sci. Sports Exerc. 21:29-33.

73-Stiegler, P and Cunliffe, A. (2006). The Role of Diet and Exercise for the Maintenance of Fat-Free Mass and Resting Metbaolic Rate During Weight Loss, Sports Medicine 36 (3) 239-262.

74- Oscai, LB; and Williams, BT. (1968). Effect of exercise on overweight middle- aged males. J am Geriatr. Soc. 16:794-796.

75- رابرگز, رابرت آ؛ رابرتس, اسکات ا. (1385). اصول بنيادي فيزيولوژي ورزشي 1, گائيني، ع؛ دبيدي، و, چاپ دوم, جلد اول، تهران, انتشارات سمت.

76- Edmund, R; Burk, P. (2003). Optimal muscle performance and recovery. avery amember of donguin putnem inc. New york.

77- سند گل, دکتر حسين. (1372). فيزيولوژي ورزش 1, تهران, انتشارات کميته ملي المپيک جمهوري اسلامي ايران.

78- Sengt, S; Boushel, R; Secher, N; Mitchell, J. (2000). Exercise and scirculation in health and disease, human kinetic. Website: http:// www. Human kinetics. com.

79- Whelton, Sp; Ashley Chin, MM; Xue xin, MM; Jiang He, MD. (2002). Effect of aerobic exercise on blood pressure: a meta-analysis of randomized, controlled trials. Annals of internal medicine, 136: 493-503.

80- کردي، ر. (1374). ورزش و بيماري­هاي داخلي و قلب. تهران، نشر تدبير.

81- Best, J. (1990). Best And taylor^,s physiological basis of medical practice. 12th ed. Boltimore Williams & wilkins.

82- شيور، م. (1369). مباني فيزيولوژي ورزشي، ترجمه حبيبي، ق؛ گائيني، ع، چاپ اول، تهران، انتشارات اداره کل تربيت بدني و وزارت آموزش و پرورش.

83- Raff, Hershel. (2005). Physiology secret. Library of congress cataloging – in- publication.

84- ادينگتون، د؛ ادگرتون، و. (1372). بيولوژي فعاليت بدني، ترجمه، نيکبخت، ح، چاپ اول، تهران، انتشارات سمت.

85- Stanley, PB; Wanyne, CM; Gane, ME. (2006). Exercise physiology basis of human movement in health and disease, Lippincott Williams & wilkins.

86- Nieman, D. (2007). Exercise testing and prescription. Library of Congress Cataloging-in-Publication Data.

87- Howley, E and Franks, B. (1997). Health fitness instructor’s handbook. Human Kinetics.

88- Goran, M. (2006). Measurement issues related to studies of childhood obesity: assessment of body composition, body fat distribution, physical activity and food intake. American Academy of Pediatrics.

89- Thygerson, A.L; Larson, k.L. (2006). Fit to be well. Jones and Bartlett publishers, sudbuy, Massachusetts. Boston, Toronto, London, Singapore.

90- Ackland, Tr; Elliott, B; Bloomfield, J. (2009). Applied anatomy and biomechanics in spot.second edition, Library of congress cataloging in publication data.

91-Who expert consultation. (2004). Appropriate body-mass index for asian populataions and its implications for policy and intervention strategies. Lancet, 363(9403), 157-163.

92- چاله چاله، م. (1386). مقايسه ويژگي­هاي فيزيولوژيکي و پيکرسنجي بازيکنان پست­هاي مختلف ليگ برتر فوتبال ايران با بازيکنان ليگ فوتبال انگلستان، پايان­نامه ارشد، دانشگاه شهيد بهشتي.

93- Murita, S; Lgawa. And Takahashi, H. (1991). Effect of rapid weight reduction on protein metabolism and physical performance. Ann physiology anthropology, 10:225-233.

94- Thompson, J.L; Manore M.M; Thomas, J.R. (1996). Effects of diet and diet- plus- exercise programs on resting metabolic rate: a meta-analysis. Int J. Sports Nutrition 6: 41-61.

95- Wolf, Dl. (2006). The Effects of Exercise Training and Dietary Supplementation on Fat Metabolism and Body Composition in Obese Women. for the degree of Doctor of Philosophy.  University of Pittsburgh.

96- Hoeger, W.K. and Hoeger, S.A. (2008). Fitness and wellness. Publisher: Yolanda Cossio.

97- کوپر. (1369). تمرين­هاي هوازي، تمرين ورزشي، جيره غذايي، ترجمه پورحسيني، ز؛ کمالي، پ؛ چاپ اول، تهران، کميته ملي المپيک جمهوري اسلامي ايران.

98- Rowland, T.W. (2005). Children’s exercise physiology. Human Kinetics.

99- Kolkhorst, FW and Buono, MJ. (2003). Virtual exercise physiology laboratory. Lippincott Williams and wilkins. 53- 56.

100- Smitha, BA; Neidigb, JL; Nickele, GT; Mitchellc, GL; Para MF;  Fas, RJ. (2001). Aerobic exercise: effects on parameters related to fatigue, dyspnea, weight and body composition in HIV-infected adults; ISSN 0269-9370 & Lippincott Williams &Wilkins. 15:693-701.

101- Vogel, JA. (1986). An analysis of aerobic capacity in a large united states population. Journal of apply physiology, 60:494.

102- موحدي، ا. (1378). بررسي وضعيت استقامت قلبي- تنفسي دانش­آموزان پسر 16 و 17 سال شهر اصفهان. تحقيقات اداره آموزش و پرورش استان اصفهان.

103- Roth, SM. (2007). Genetics primer for exercise science and health. Library of congress cataloging in publication data human kinetics.

104- Kowalski, r. (2007). The blood pressure. Published simultaneously in Canada.

105- پاسبک، آ. (1374). درمان طبيعي بيماري­هاي گردش خون، ترجمه زماني، ساعد، چاپ سوم، تهران، انتشارات ققنوس.

106-گريسهايمر؛ ويدمن. (1370). فيزيولوژي انسان، ترجمه شادان، ف؛ حکيميان، ا، چاپ هشتم، تهران، انتشارات پيام.

107- نقيبي، م. (1372). نارسائي قلب در نارسائي مزمن کليه، دارو و درمان، شماره 118، سال دهم، 48-45.

108- Black, G; Beebe, D. (1991). Management of hypertension, useful non pharmacological measures. Post graduate medicinie, 90(1): 151- 154.

109- Hoston, MC. (1992). Exercise and hypertension, maximizing the benefits in patients receiving drug therapy. post graduate medicine, 92(6).

110- گائيني، ع. (1384). مباني فيزيولوژي ورزشي، چاپ اول، تهران، انتشارات دانشگاه پيام نور.

111- Creasy, Rk; Resnik, Md. (2004). Maternal- fetal medicine principles and practice. Saunders animprint of Elsevier, fifth edition.

112- Robert, Eh; Dual, Ds; Masao, N. (2009). Inter pretation of pulmonary function tests: apractialquide- pagelv.

113- Jurdins, Td; Burton, Gg. (2006). Clinical manifestations and assessment of respiratory disease day, mosby elsevier

114- لوتيز کي، ميخائيل جي. (1374). فيزيولوژي ريه، ترجمه گلشن، م، آسترکي، ش، پهلوان، ع، چاپ اول، انتشارات کنکاش.

115-Madanmohan; Thombra, D.P; Balakumar, B; Nambinarayanan, T.K; Thakur, S; Krishnamurthy, N; & Chandrabose, A. (1992). Effect of yoga training on reaction time, respiratory endurance and muscle strength. Indian journal of  Physiology  pharmacology, 36(4), 229- 233.

116- گايتون، آ؛ هال، ج. (1386). فيزيولوژي  پزشکي، شادان، ف، چاپ دوم, جلد اول، تهران, انتشارات چهر.

117- Booker, R. (2008). For the management and assessment of lung function. Firsr publish. vital lung function your essential refrence.

118- Jeremy, D.T; Gane W; Charles, Mw; Richard, Ml. (2006). The respiratory system ataglance, second edition, laboratory of congress cataloging- in- publication data.

119- معين، فيروزه، (1380). بررسي تست­هاي عملکرد ريوي در بيماران مبتلا به تنگي دريچه ميترال و مقايسه آن با گروه شاهد، به راهنمايي؛ دکتر حميد صانعي؛ دکتر اسدالله اسديان، دانشکده پزشکي اصفهان.

120- Shefard, R.J. (1982). Physical activity and growth. Chicago, year book medical.

121- Meltzer, d.e. (1996). Body mass dependence of age related deterioration in human muscular function. Eurjappi physiol. 80(4): 940-942.

122- Astrand, PO. (1986). Text book of work physiology. Mc Graw Hill Book Company, New York.

123- Henry, K; and Lakamoy, KA. (1996). Assessment of anaerobic power. Oxford text book of sport medicine, 180-188.

124-Alter, M. (2004). Science of flexibility. Human Kinetics.

125- هي وود، ک. (1389).  رشد و تکامل در طول عمر. ترجمه نمازي زاده، م، اصلانخاني، م­ع، چاپ دهم، انتشارات عملي فرهنگي.

126- Bera, T.K; Rajapurkar, M.V. (1993). Body composition, cardivasular endurance and anaerobic power of yogic practitioner; Indian journal of Physiology pharmacology, 37(3):225- 228.

127- Ray, U.S; Sinha, B; Tomer, O.S; Pathak, A; Dasgupta, T; & Selvamurthy, W. (2001). Aerobic capacity & perceived exertion after practice of Hatha yogic exercises. Indian Journal of Medical Research, 114, 215-221.

128- Balasubramanian, B; Pansar, M S. (1991). Effect of yoga on aerobic and anaerobic power of muscle. Indian journa of physiology, 35(4): 281- 282.

129- Malathi, A; Damodaran, A. (2000). Effects of yogic practices on subjective well being, Indian journal of physiology and pharmacology. 44(2): 202-206.

130- Aslan, U. B., and A. Livanelioglu. (2002). Effects of hatha yoga training on aerobic power and anaerobic power in healthy young adults. Fizyoterapi Rehabilitasyon, 13(1):24-30.

131- Kristal, A.R. and Litman, A.J. (2005). Yoga practice is associated with attenuated weight gain in healthy, middle aged men and women. Divisionn of publish Health Science; Rred Hutchinson cancer research center, scattle, wash. USA, 11: 2- 10.

132- Madanmohan; Udupak; Balayogi Bhavanani, A; Shatapathy, Cc; Sahai, A. (2004). Modulation of cardiovascular response to exercise by yoga training; Indian J Physiol Pharmacol, 48(4): 461–465.

133- Madanmohan; Sivasubramaniyan, k; Mahadevan; Selvakumar, B; Maya, G; &Prakash. (2008). Effect of six weeks yoga training on weight loss following step test, respiratory pressure, hand grip strength and handgrip endurance in young healthy subjects. Indian j Physiol pharmacol, 52(2), 164-170.

134- Yadav, A; Singh, S; Singh, KP. (2008). Role of pranayama breathing exersicee in rehabilitation of coronary artery disease patients-apilot study. Indian journal of traditional knowledge, 8(3): 455-458.

135- Kostic, R; Zagorc, M. (2005). A comparision of the changes in cardiovascular fitness from two models of womens aerobic training. Facta universitatis. Series: physical education and sport, 3(1): 45-47.

136- Blumental, J; Emery, C; Madden, D; George, R; Linda, K; Edward, C; Riddle, M; Mckee, D; Resoner, J; Sander, W. (1989). Cardiovascular and Behaviorak effect of aerobic exercise training in Healthy older Men and Women;  journal of Gerontology: Medical sciences,44(5), 147-157.

137- Karacan, S. (2010). Effects of long-term aerobic exercise on physical fitness and postmenopausal symptoms with menopausal rating scale. Science & Sports, 25, 39-46.

138- Kelle, G; Kelley, K. (2006). Effects of aerobic exercise on C-reactive protein,body composition, and maximum oxygen consumption in adults:a meta-analysis of randomized controlled trials. Metabolism Clinical and Experimental, 55: 1500– 1507.

139- Maiorana, A; O’driscoll, G; Goodman, C; Taylor, R; Green,D. (2003). Combined aerobic and resistance exercise improves glycemic control and fitness in type 2 diabetes; Diabetes Research and Clinical Practice 56, 115–123.

140- Joshi, AR;. Singh, R; (2008). Correlation of pulmonary function tests with body fat percentage in young individuals. Indian J Physiol Pharmacol, 52 (4): 383–388.

141- Khalili1, M; Elkins, M. (2009). Aerobic exercise improves lung function in children withintellectual disability: a randomised trial. Australian Journal of Physiotherap, 55: 171-176.

142- Elmahgoub, SM; Lambers, S; Stegen, S; Laethem, CV; Cambier, D; Calders,P. (2009). The influence of combined exercise training on indices of obesity, physical fitness and lipid profile in overweight and obese adolescents with mental retardation; Eur J Pediatr, 168:1327–1333.

143- Fernandez, AC; Mello, MT; Tufik, S; Castro, PM; Fisberg, M. (2004). Influence of the aerobic and anaerobic training on the body fat mass in obese adolescents. Rev Bras Med Esporte , 10( 3): 159-164.

144- Marra, C; Bottaro, M; Oliveira, RJ; Novaes, JS. (2005). Effect of moderate and high intensity aerobic exercise on the body composition of overweight men. Jornal of exercise physiologh online, 8, 39- 45.

145- ويويان، اچ. (1383). اصول علمي و تمرين­هاي تخصصي آمادگي جسماني، ترجمه گائيني، ع؛ رجبي، ح؛ حامدي­نيا، م، آزاد، ا، تهران، انتشارات اداره کل تربيت بدني نيروي انتظامي.

146- Jackson, A; Pollock, M and Ward, A.(1980). Generalized equations for predicting body density of women. Medicine and science in sport and exercise, 12, 175-181.

147- مجتهدي، ح. (1380). علم تمرين روش­هاي آماده سازي ورزشکاران، چاپ اول،اصفهان، انتشارات دانشگاه اصفهان.

148- Stokes, K. (2003). Growth hormone responses to sub-maximal and sprint exercise; Growth Horm, IGF Res, 13, 225–238.

149- Raju PS, Madhavi S, Prasad KVV, et al. (1994) Comparison of effects of yoga and physical exercise in athletes. Indian J Med Sci; 100:81–87.

150- Telles, S; Nagarathna, R; Nagendra, H. R. and Desiraju, T. (1993). Physiological changes in sport teachers following 3 months of training in yoga. Indian journal of medical sciences, 47: 235-238.

151- Neuberger, GB; Press, AB; Lindsley,HB; Hinton,R; Cagle, PE; Carlson,K; Scott,S; Dahl,J; Kramer, B. (1997).  Effects of exercise on fatigue, aerobic fitness, and disease activity measures in persons with rheumatoid arthritis, Research in Nursing & Health, 20, 195–204.

152- Stoutenberg, M. (2008). Aerobic training does not alter crp concentrations in apparently healthy, untrained men, By Mark Stoutenberg, the degree of Doctor of Philosophy, Submitted to the Faculty of the University of Miami.

153- Herur, A; Kolagi, S; Chinagudi, S.(2010). Effect of yoga on cardiovascular and mental status in normal subjects above 30 years of age. al ameen j med sci 3(4 ): 337-344.

154- James, A; Raub, M; S. (2002). Psychophysiologic effects of hatha yoga on musculoskeletal and cardiopulmonary function: a literature review. the journal of alternative and complementary medicine; Dec 8(6): 797-812.

155- Brett, SE; Ritter, JM; Chowienczyk, PJ. (2000). Diastolic blood pressure changes during  ercise positively correlate with serum cholesterol and insulin resistance. Circulation, 101:611-5. [PMID: 10673252].

156- Singh, S. (2004). Role of yoga in modifying certain cardiovascular functions in type 2 diabetic patients; Journal of Association physicians india, 52:203- 206.

157- Kerstin, k; Khattab, AA; Ortak, J; Richardt, G; Bonnemeier, H.(2007). Iyengar yoga increases cardiac parasympathetic nervous modulation among healthy yoga practitioners . eCAM;4(4): 511–517. doi:10.1093/ecam/nem087.

158- Christou, DD; Jones, PP; Jordan, J et al. (2005). Women have lower tonic autonomic support of arterial blood pressure and less effective baroreflex buffering than men. Circulation; 111:494–498.

159-Villien, F; Barthelemy, P; Jammes, Y. (2005). Training to yoga respiration selectively increases respiratory sensation in healthy man. Respire physiol neurobiol, 145: 85-96.

160- Joshi , LN; Joshi, VD; Gokhale , LV. (1992). Effect of short term pranayam practice on breathing rate and ventilatory functions of lung. Indian J Physiol Pharmacol; 36: 105-108.

161- Keidwan, CH. (2006). Effect of hatha yoga training on pulmonary function, trunk muscle endurance, flexibility and psychomotor speed, the degree of master of science (physiotherapy), faculty of graduate studies Mahidol University.

162- Raghurag, P; Nagarathna, R; Nagendra, H.R. Telles, S. (1997). Pranayama increases grip strength without lateralized effects. Indian journal of physiology pharmacology, 41(2): 129-33.