مبانی نظری و پیشینه پژوهشی حمل و نقل دریایی

با سحافایل در خدمت شما هستیم با «پیشینه پژوهشی و تحقیق و مبانی نظری حمل و نقل دریایی » که بطور کامل و جامع به این مبحث پرداخته و نیاز شما را به هرگونه جستجوی بیشتری برطرف خواهد نمود.

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)

همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع :انگلیسی و فارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل:WORD و قابل ویرایش با فرمت doc

– بیان مساله

 حمل و نقل دریایی به عنوان مهمترین نوع حمل از دیرباز مورد استفاده جامعه بشری بوده و اقوامی همچون فینیقیها و یونانی ها و رومی ها در تجهیز کشتی ها در انواع مختلف اعم از جنگی و تجاری مهارت خاصی کسب نموده بوده اند. در سده های 15 و 16 میلادی کشورهای پرتغال و اسپانیا از پیشتازان دریانوردی و حمل و نقل دریایی بوده اند. همچنین گسترش و تثبیت امپراتوری انگلیس از قرن 16 میلادی و به لحاظ اینکه کشور مذکور فاقد راه دریایی می باشد، انتقال کالاها و اموال از مستعمرات ایجاب می نمود که صنعت کشتی سازی پیشرفت نموده و امکان حمل و نقل دریایی برای انتقال کالا از مسیرهای طولانی (علی الخصوص از شبه قاره هند) ممکن شود همچنین تثبیت اقتصاد کشورهای تازه استقلال یافته از کشورهای قدیمی به واسطه انقلاب صنعتی در اواسط قران 18 میلادی باعث گسترش روزافزون حمل و نقل دریایی گردید و بارنامه دریایی که در قرن 14 میلادی پا به عرصه حیات حقوقی گذاشت از بدو تولد تاکنون در یک مسیر 600 ساله تکامل یافته و ابعاد و مشخصات و قواعد حقوقی حاکم بر آن تعریف یا مورد شناسائی قرار گرفته است.

از طرفی گسترش روزافزون حمل و نقل دریایی و به جهت اهمیت اساسی این سند در مبالات و تجارت بین المللی و تشتت ضوابط حاکم بر آن در بعد بین المللی، باعث گردید کنوانسیونی تحت عنوان “کنوانسیون بین المللی یکسان سازی برخی مقررات مربوط به بارنامه های دریایی ” که به کنوانسیون لاهه (یا بروکسل) مشهور می باشد به تصویب برسد. پس از تصویب این کنوانسیون نیز نقایص آن به زودی مشخص و آشکار گردید و تلاشها برای رفع این نقایص منجر به تصویب پروتکل ویزبی در سال 1965 میلادی شد و در سال 1968 نیز تغییرات و اصلاحاتی که در قالب پروتکل ویزبی به تصویب رسیده بود مستقیما در متن کنوانسیون لاهه گنجانیده شده و تحت عنوان “مقررات لاهه-ویزبی” به تصویب برخی از کشورها رسید. مجددا در سال 1979 پروتکلی اصلاحی دیگری مربوط به کنوانسیون لاهه تحت عنوان پروتکل “اس دی آر” به تصویب رسید معذلک هیچ یک از آنها با استقبال عمومی کشورها روبرو نگردید.

از طرفی “کمیسیون تجارت و توسعه سازمان ملل” (آنکتاد) که وظیفه تدوین مقررات مربوط به حمل و نقل دریایی را به عهده گرفته بود تصمیم گرفت که کنوانسیونی مستقل از کنوانسیون لاهه و پروتکل های آن و مقررات لاهه-ویزبی تهیه نماید و در همین راستا در سال 1978 کنوانسیون هامبورگ نیز تحت عنوان “کنوانسیون بین المللی حمل و نقل دریایی کالا” تصویب و در سال 1992 با امضاء بیست کشور قدرت اجرایی پیدا نمود معذلک به دلیل عدم الحاق اکثر کشورهای صاحب کشتی به کنوانسیون هامبورگ و همچنین به لحاظ عدم کارائی این کنوانسیون از یک طرف و به دلیل رشد چشمگیر حمل و نقل لاینری و متداول شدن قراردادهای “درب به درب”[1] و فراگیر شدن حمل مکانیزه کالا توسط بارگنج (کانتینر) از طرف دیگر و همچنین به لحاظ لزوم حمایت یکسان از حقوق کشورهای در حال توسعه (که عمدتا صاحبان کالا نیز می باشند) در مقابل کشورهای توسعه یافته (که عمدتا مالکان کشتی می باشند) و عدم تناسب قواعد قدیمی مذکور در کنوانسیون لاهه و پروتکل های الحاقی آن و مقررات لاهه-ویزبی با نیازهای روز حمل و نقل دریایی مدرن، کمیسیون حقوق تجارت سازمان ملل متحد (آنسیترال) تدوین کنوانسیون جامعی را در دستور کار خود قرار داد و کنوانسیون روتردام نهایتا پس از جرح و تعدیل در سال 2008 تصویب مجمع عمومی سازمان ملل رسید و در سال 2009 پس از امضاء توسط 20 کشور از کشورهای عضو سازمان ملل به عنوان کنوانسیونی لازم الاجرا پا به عرصه حقوق بین الملل گذاشت.

1-2- ضرورت تحقیق

بر خلاف سایر رشته های حقوق خصوصی، در رشته حقوق دریایی و علی الخصوص شاخه حمل و نقل دریایی متاسفانه با کمبود شدید منابع روبرو می باشیم. در اکثر تالیف های مربوط به حقوق دریایی بصورت مختصر به موضوع حمل و نقل دریایی پرداخته شده است و تعداد معدودی پایان نامه و کتاب بصورت اختصاصی به موضوع حمل و نقل دریایی پرداخته اند. چند کتاب نیز از تالیفات خارجی در زمینه حقوق دریایی و حمل دریایی ترجمه شده است که همه این منابع موضوعات مربوط به حمل و نقل دریایی را بر اساس کنوانسیونهای قبل از روتردام تشریح نموده اند و تنها دو پایان نامه متعلق به خانم مهرآسا محبی[2] و آقای میثم یاری[3] براساس کنوانسیون روتردام به رشته تحریر درآمده است. فلذا اینجانب این وظیفه را در خود احساس نمودم که برخی موضوعاتی از کنوانسیون روتردام بصورت تطبیقی با سایر کنوانسیون های بین المللی مربوط به حمل و نقل دریایی و قانون دریایی ایران را مورد بحث و بررسی قرار داده و تشریح نمایم.

1-3- محدودیت های تحقیق

به لحاظ اهمیت حمل و نقل دریایی و کشتیرانی در کشورهای غربی در نظامهای حقوقی “کامن لا”، “انگلوساکسون”، “انگلوامریکن” و “رومی ژرمن” قواعد و مقررات مفصلی در خصوص حمل و نقل دریایی در این نظامهای حقوقی تدوین شده است و پس از تصویب کنوانسیون روتردام نیز مقالات و کتابهای فراوانی در نقد این کنوانسیون و همچنین مقایسه قواعد و مقررات آن با کنوانسیونهای قبلی توسط حقوق دانان مختلف و سرشناس انجام شده است که همه این منابع به زبان انگلیسی می باشد و مشکل و محدودیت اصلی این تحقیق نبود منابع فارسی کافی مرتبط با موضوع حمل و نقل دریایی و همچنین دشواری دسترسی به منابع پایه انگلیسی و مشکلات خاص استخراج مطالب مورد نیاز از بین منابع انگلیسی اخذ شده از اینترنت بوده است.

1 – Door to Door

2- مهرآسا محبی، “بررسی تطبیقی مسئولیت متصدی حمل و نقل دریایی در قبال خسارت کالا در کنوانسیون هامبورگ و روتردام”، پایان نامه کارشناسی ارشد دانشگاه آزاداسلامی واحد علوم و تحقیات تهران، 1389

3- مثیم یاری، “بررسي مقررات ‎۱۹۲۴ لاهه در زمينه قرار داد حمل و نقل بين المللي دريايي کالا با کنوانسيون ‎۲۰۰۸ روتردام و اثر احتمالي آن بر قانون دريايي ايران”، پایان نامه کارشناسی ارشد دانشگاه شهید بهشتی، 1391

فهرست منابع

منابع فارسی

1-1- کتاب

• اتاق بازرگانی بین المللی، مقررات متحل الشکل اعتبارات اسنادی، ترجمه محمد صالح ذوقی، چاپ پنجم، تهران، کمیته ایرانی اتاق بازرگانی بین المللی، 1389
• ایوامی هاردی، حقوق حمل و نقل دریایی. ترجمه منصور پورنوری، چاپ اول، تهران، مهد حقوق، 1384
• بخش ترجمه دیوان داوری دعاوی ایران (لاهه)، فرهنگ اصطلاحات حقوقی (انگلیسی به فارسی)، چاپ پنجم، تهران، دادآفرین، 1389
• ب ن. حقوق حمل و نقل دریایی، ترجمه عباس رمضانی، چاپ اول، تهران، موسسه کشتیرانی جمهوری اسلامی، 1371
• پورنوری، منصور، حقوق دریایی در دادگاه دریایی، چاپ اول، تهران، مهد حقوق، 1383
• تقی زاده، ابراهیم، حقوق حمل و نقل دریایی، تهران، مجد، 1389
• جعفری لنگرودی محمد جعفر، حقوق تعهدات، چاپ اول، تهران، دانشگاه تهران، 1379
• حسینی حشمت، نظام حقوقی حاکم بر بارنامه های دریایی در حقوق ایران، بندرعباس، پردیس، 1389
• شهبازی شهباز و همکاران، نقش فورواردر در حمل و نقل بین المللی، چاپ دوم، تهران، کمیته ایرانی اتاق بازرگانی بین المللی، 1377
• صمدی اهری محمد هاشم، مسئولیت مدنی متصدی حمل و نقل دریایی، چاپ اول، تهران، روزنامه رسمی کشور، 1373
• عبدالهی سعدالله، کنوانسیون روتردام، تهران، امور بندری مناطق ویژه سازمان بنادر و دریانوردی، 1389
• شهیدی مهدی، حقوق مدنی 3 تعهدات، چاپ 11، تهران، مجد،
• ب ن، ترجمه مشهدچي مجید، قوانين بارنامه دريايي، تهران، كشتيرانی جمهوري اسلامي،1364
• نجفی اسفاد مرتضی، حقوق دریایی، چاپ دوم، تهران، سمت، 1387
• هوشنگ امید، حقوق دریایی، جلد 1، چاپ اول، تهران، مدرسه عالی بیمه، 1353

1-2- پایان نامه

• سیدین احمد، بارنامه حقوقی و آثار حقوقی آن. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران، 1374
• محبی مهرآسا، بررسی تطبیقی مسئولیت متصدی حمل و نقل دریایی در قبال خسارت کالا در کنوانسیون هامبورگ و روتردام. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاداسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، 1389
• معلم نیا علی، ماهیت بارنامه دریایی و نقش آن در حمل و نقل دریایی. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران (مجتمع آموزش عالی قم)، 1378
• یاری میثم، بررسي مقررات ‎۱۹۲۴ لاهه در زمينه قرار داد حمل و نقل بين المللي دريايي کالا با کنوانسيون ‎۲۰۰۸ روتردام و اثر احتمالي آن بر قانون دريايي ايران. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی، 1391

1-3- جزوات دانشگاهی

• اخلاقی بهروز، جزوه حقوق تجارت 3، دوره کارشناسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، نیمسال تحصیلی 1374- 1373
• حسینی حشمت، جزوه حقوق تجارت 1، دانشگاه آزاد اسلامی بندرعباس، ترم دوم، 1392-1391
• صادقی نشاط امیر، جزوه درس حقوق دریایی، دوره کارشناسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، نیمسال تحصیلی 1377- 1376
• فخاری امیر حسین، جزوه حقوق دریایی، دوره کارشناسی ارشد، دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی، نیمسال تحصیلی 75- 74
• نجفی اسفاد مرتضی، جزوه حقوق دریایی، دانشگاه تهران، سال1390

1-4- مقاله

• ابوالحسني اکبر، اسناد در تجارت بين المللي (بخش1)، 1376، مجله صنعت حمل و نقل، شماره 160، خرداد 1376
• اسماعيلي حسن و همکاران، “سير تكاملي بارنامه در روند بازرگاني بين المللي” مجله صنعت حمل و نقل، شماره 57، تيرماه 1366
• افتخار جهرمی، گودرز؛ شهبازی، مرتضی، “بررسی قاعده استاپل در حقوق انگلیس و آمریکا”، مجله حقوقی نشریه دفتر خدمات حقوقی بین المللی جمهوری اسلامی ایران، شماره 30، بهار 1383
• قهرمانيان، شاهین، بانكداري بين المللي و حمل ونقل كالا، بارنامه دريايي، شرايط تدوين، مبادله و اختلاف ناشي از آن، مجله صنعت حمل و نقل، شماره 25، شهريور 1363
• کاردان کتایون، ترجمه کنوانسیون رورتردام، فصلنامه حقوق (مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی)  دوره 42، شماره 1، بهار 1391
• گایار امانوئل، قاعده استاپل یا منع تناقض گوئی به ضرر دیگری، (ترجمه ناصر صبح خیر)، مجله حقوقی بین المللی (نشریه مركز امور حقوقي بين المللي رياست جمهوری)، ، شماره 6، تابستان و پائیز 1365
• محمد زاده وادقانی علی رضا، مسئولیت متصدی حمل و نقل دریایی، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، شماره 55، بهار 1381
• یاری میثم. 1390. قلمرو اجرای کنوانسیون روتردام، مجله حقوقی بین المللی، شماره 45، زمستان 1390

1-5- سایت اینترنتی

• ب ن، سایت بهداشت،، قوانين و آئين نامه‌هاي حمل و نقل مواد خطرناك، ایمنی و محیط زیست، 6/8/1390، قابل دسترسی در:

 http://iranhse.vcp.ir/53572-آیین-نامه-ها/296017-قوانين-و-آئيننامه‌هاي-حمل-و-نقل-مواد-خطرناك.html

• قائدی حیدری امیر، کالای خطرناک 2، سایت حمل و نقل بازرگانی دریایی، 4/5/1385، قابل دسترسی در:

http://fmbm.blogfa.com/post-37.aspx

2- منابع انگلیسی

• Baatz Yvonne, Charles Debattista, Filippo Lorenzon, Andrew Serdy, Hilton Staniland and Michael Tsimplis, The Rotterdam Rules (A Practical Annotation), London, informa, 2009
• Black’s Law Dictionary, Editor Brayan A.Garner (editor in chief), 9th Edition. 2009

افست از روی ویرایش نهم، (تهران، انتشارات خرسندی، 1390)

• Chorley & Giles, Shipping Law, 8th Edition, NJJ Gaskell, Battista and RJ Swatton, G.B, 1988
• Colinvaux Raoul, Carver’s Carriage by Sea, Vol 1, London Steven & Sones, 1973
• Dockray Martin, Cases & Materials on The Carriage of Goods by Sea, G.B, professional Books Limited, 1987
• Eder Bernard & other, Scrutton on Charterparties and Bill of Lading, London, 21th Edition, Sweet & Maxwell, 2008
• Guest A.G. Benjamin’s, Sale of Good, 4th Edition, London, Sweet & Maxwell, 1992
• Mitchelhill Alan, Bill of Lading: Law and Practice, London, Chapman & Hall, 1982
• Todd Paul, Modern Bill of Lading, 2th Edition, Blackwell Law, Great Britain, 1990