پرسشنامه خودتنظیمی هیجانی

معرفی پرسشنامه خودتنظیمی هیجانی:

مقیاس اولیه دشواری در پرسشنامه خودتنظیمی هیجانی یک ابزار سنجش 41 آیتمی خودگزارش دهی بود که برای ارزیابی دشواری در تنظیم هیجانی از لحاظ بالینی تدوین شد. آیتم های این مقیاس بر اساس گفتگوهای متعدد با همکاران آشنا با متون تنظیم هیجان تدوین و انتخاب شد (گرتز و روئمر، 2004). مقیاس انتظار تعمیم یافته تنظیم هیجانی منفی (NMR؛ ساتانزارو و میرنز، 1990، به نقل از گرتز و روئمر، 2004) به عنوان الگویی در تدوین این مقیاس به کار گرفته شده است. به منظور ارزیابی دشواری در تنظیم هیجانات ظرف دوران آشفتگی (هنگامی که راهبردهای تنظیم هیجانی لازم و ضروری می باشند)، بسیاری از عبارات DERS مشابه NMR با «هنگامی من آشفته هستم» آغاز می گردند. گستره پاسخ ها در مقیاس لیکرت 1 تا 5 قرار می گیرد. یک به معنای تقریباً هرگز (10-0 درصد)، دو به معنای گاهی اوقات (11 تا 35 درصد)، سه به معنای نیمی از مواقع (36 تا 65 درصد)، چهار به معنای اکثر اوقات (66 تا 90 درصد) و پنج به معنای تقریباً همیشه (91 تا 100 درصد) می باشد. یک آیتم به خاطر همبستگی پایین آن با کل مقیاس و 4 آیتم به خاطر بار عاملی پایین یا دوگانه روی دو عامل حذف شدند. به این ترتیب از مجموع 41 آیتم ابتدایی مقیاس 36 آیتم باقی ماندند.

تعریف مفهومی پرسشنامه خودتنظیمی هیجانی:

تحمل آشفتگی به توانایی تجربه و تحمل موقعیت های روان شناختی منفی اطلاق می گردد.آشفتگی ممکن است ماحصل فرآیندهای فیزیکی و شناختی باشد، لیکن بازنمایی آن به صورت حالت هیجانی است که اغلب با تمایل به عمل جهت رهایی از تجربه هیجانی مشخص می گردد(لازاروس،1991)

افراد دارای تحمل آشفتگی پایین اولا هیجان را غیرقابل تحمل می دانند و نمی توانند به آشفتگی و پریشانی شان رسیدگی کنند ، ثانیا این افراد وجود هیجان را نمی پذیرند و از وجود آن احساس شرم و آشفتگی می کنند زیرا که توانایی های مقابله ای خود با هیجانات را دست کم می گیرند .سومین مشخصه عمده تنظیم هیجانی افراد با تحمل آشفتگی پایین تلاش فراوان این افراد برای جلوگیری از هیجانات منفی و تسکین فوری هیجانات منفی تجربه شده است (لازاروس)