مبانی نظری و پیشینه پژوهشی بحران بحرین

با سحافایل در خدمت شما هستیم با «پیشینه پژوهشی و تحقیق و مبانی نظری بحران بحرین » که بطور کامل و جامع به این مبحث پرداخته و نیاز شما را به هرگونه جستجوی بیشتری برطرف خواهد نمود.

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)

همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع :انگلیسی و فارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل:WORD و قابل ویرایش با فرمت doc

 

فهرست محتوا

مقدمه. 1

بخش اول: بررسی تحولات بحران بحرین و جایگاه دفاع مشروع در حقوق بین الملل

فصل اول :بررسی تحولات بحران بحرین.. 7

گفتار اول: ریشه‌های بحران بحرین.. 7

بند اول: عوامل اسلامی.. 8

بند دوم: عوامل اجتماعی.. 9

بند سوم: عوامل سیاسی.. 10

بند چهارم: عوامل اقتصادی.. 11

بند پنجم: وابستگی حاکمیت بحرین به ایالات متحده و عربستان. 13

گفتار دوم: روند بحران از آغاز تاکنون. 14

بند اول: روند بحران ازسال 1521 تا 1880. 15

بند دوم: روند بحران ازسال 1895 تا 1971. 16

بند سوم: روند بحران از سال 1971 تا 2002. 17

بند چهارم: روند بحران ازسال 2004 تا 2010. 18

بند پنجم: روند بحران ازسال 2011 تاکنون. 19

گفتار سوم:رویکرد سازمان‌های بین المللی ومنطقه‌ای در قبال تحولات بحرین.. 21

بند اول : رویکرد شورای امنیت.. 22

بند دوم: رویکرد شورای حقوق بشر. 23

بند سوم: رویکرد اتحادیه اروپا 24

بند چهارم :رویکرداتحادیه عرب.. 25

بند پنجم رویکرد شورای همکاری خلیج فارس… 26

گفتار چهارم : رویکرد دولت‌ها در قبال تحولات بحرین.. 27

بند اول :رویکرد آمریکا 27

بنددوم: رویکرد انگلیس… 28

بند سوم: رویکرد ترکیه. 29

بند چهارم: رویکرد عربستان. 30

بند پنجم: رویکرد جمهوری اسلامی ایران. 32

فصل دوم:جایگاه دفاع مشروع در حقوق بین الملل. 34

گفتار اول: ماهیت حقوقی دفاع مشروع. 34

بند اول: تعریف دفاع مشروع. 34

بند دوم: تجزیه و تحلیل ماده 51 منشور ملل متحد. 36

بند سوم: گستره دفاع مشروع. 37

بند چهارم: چرایی دفاع مشروع. 39

بند پنجم: فلسفه مشروعیت دفاع مشروع. 40

گفتار دوم: مبنای تاریخی دفاع مشروع در حقوق بین الملل. 41

بند اول: دفاع مشروع درقرن وسطی.. 41

بند دوم: دفاع مشروع در میثاق جامعه‌ی ملل. 42

بند سوم: دفاع مشروع در قرارداد پاریس… 44

بند چهارم: سوابق دفاع مشروع در دادگاه نورنبورگ و توکیو. 45

بند پنجم: دفاع مشروع و تصویب منشور ملل متحد. 46

گفتار سوم: شرایط دفاع مشروع. 47

بند اول: حمله مسلحانه. 47

بند دوم: تناسب.. 49

بند سوم: ضرورت.. 51

بند چهارم: فوریت.. 51

بند پنجم: اطلاع رسانی به شورای امنیت.. 52

گفتار چهارم: انواع معاهدات دفاع مشروع جمعی.. 53

بند اول: معاهدات تضمین.. 54

بند دوم: معاهدات کمک متقابل. 55

بند سوم: اتحاد نظامی.. 56

بند چهارم: درخواست کمک برای دفاع بدون هیچ رابطه خاص قراردادی.. 57

بخش دوم: مداخلات خارجی در بحران بحرین از منظرحقوق بین الملل با تکیه بر مداخلات عربستان سعودی

فصل اول:جایگاه اصل عدم مداخله واستثنائات آن درحقوق بین الملل. 60

گفتار اول: بررسی اصل عدم مداخله. 60

بند اول: تعریف اصل عدم مداخله. 61

بند دوم: تجزیه و تحلیل بند 7 ماده منشور ملل متحد. 62

بند سوم: دامنه اصل عدم مداخله. 63

بند چهارم: استثنائات وارد بر اصل عدم مداخله. 64

بند پنجم: منابع اصل عدم مداخله. 65

گفتار دوم: پیشینه‌ی تاریخی اصل عدم مداخله و عناصر مداخله. 67

بند اول:سیرتحول اصل عدم مداخله. 68

بند دوم: نفوذ در امور کشور دیگر. 69

بند سوم: کشوری که در امور آن مداخله می‌شود باید یک کشور مستقل باشد. 70

بند چهارم: اجبار. 71

بند پنجم: هدف از مداخله تحمیل اراده‌ی مداخله گر می‌باشد. 72

گفتار سوم: اقسام مداخله. 73

بند اول: مداخله‌ی درخواست شده (دعوت شده)یا مبتنی بر قرارداد. 73

بند دوم: مداخله بشر دوستانه. 74

بند سوم: مداخله به عنوان حق دفاع مشروع. 76

بند چهارم: مداخله برای حمایت اتباع. 76

بند پنجم: مداخله از طریق تبلیغات.. 77

گفتار چهارم: شرایط مشروعیت مداخله درخواست شده (دعوت شده) و محدودیتهای اعمالی آن. 78

بند اول: کنترل موثر یا موثر بودن. 78

بند دوم: معیار مشروعیت دموکراتیک… 79

بند سوم: شناسایی حکومت.. 80

بند چهارم: رضایت دولت متقاضی.. 82

بند پنجم: محدودیت‌های اعمالی بر مداخله درخواست شده (دعوت شده) یا کمک نظامی.. 83

فصل دوم:ارزیابی مشروعیت مداخله عربستان دربحران بحرین وتحلیل ابعادحقوقی آن. 85

گفتار اول: ارزیابی مشروعیت مداخله عربستان دربحران بحرین مطابق با اساسنامه شورای همکاری، میثاق اتحادیه عرب و منشور سازمان ملل متحد  85

بند اول: استدلالات عربستان برای مداخله در بحران بحرین.. 86

بند دوم:ارزیابی مشروعیت مداخله عربستان در بحران بحرین مطابق با موافقتنامه‌ی دفاع مشترک شورای همکاری خلیج فارس    86

بند سوم: ارزیابی مشروعیت مداخله عربستان در بحران بحرین مطابق با میثاق اتحادیه عرب.. 89

بند چهارم: بررسی ارزیابی اعتبار حقوقی رضایت دولت بحرین به مداخله. 90

بند پنجم: ارزیابی مداخله عربستان در بحران بحرین مطابق با مواد منشور ملل متحد. 91

گفتار دوم: بررسی اعتبارمداخله عربستان در بحران بحرین با اصل حق تعیین سرنوشت.. 92

بند اول: مفهوم اصل حق تعیین سرنوشت.. 93

بند دوم: بررسی ابعاد و جنبه‌های درونی و بیرونی حق تعیین سرنوشت.. 94

بند سوم: حق تعیین سرنوشت در اسناد بین المللی.. 95

بند چهارم: نقض حق تعیین سرنوشت در بحرین توسط دولت بحرین.. 96

بند پنجم: ارزیابی مشروعیت مداخله عربستان در بحران بحرین با اصل حق تعیین سرنوشت مردم بحرین.. 98

گفتار سوم: بررسی جنایت علیه بشریت در بحران بحرین.. 99

بند اول: مفهوم جنایات علیه بشریت.. 100

بند دوم: احراز شرایط عمومی جنایت علیه بشریت در بحرین.. 101

بند سوم: شکنجه. 102

بند چهارم: بازداشت‌های خودسرانه و ناپدیدسازی اجباری و قتل در بازداشتگاه‌ها در جریان اعتراضات.. 103

بند پنجم: محاکمه‌های نظامی.. 104

گفتار چهارم: بررسی نسل کشی در بحران بحرین.. 105

بند اول: مفهوم نسل کشی.. 106

بند دوم: احراز عناصر مادی نسل کشی در بحران بحرین.. 107

بند سوم: احراز عنصر معنوی نسل کشی در بحران بحرین.. 110

بند چهارم: مسئولیت نیروهای نظامی عربستان در نسل کشی.. 111

بندپنجم :مسئولیت نیروهای خارجی در بحران بحرین.. 112

نتیجه گیری.. 114

منابع و مآخذ. 118

 مقدمه

جهان عرب در سال 2011، با خیزش مردمی و تحولاتی مهم روبرو شده است. این تحولات که سطح گسترده‌ای از کشورهای عربی را در بر گرفته، به ایجاد دوره‌ای از دگرگونی‌ها و بی‌ثباتی در منطقه‌ی خاورمیانه و شمال آفریقا انجامیده است .اعتراضات مردمی باعث تغییر برخی رژیم‌های سیاسی و تلاش دولت‌های حاکم برای سرکوب اعتراضات مردمی شد. بحرین نیز با توجه به زمینه‌های تاریخی و ساختار خاص در منطقه و اعتراضات مردمی در جهان عرب در تاریخ 14 ژانویه‌ی 2011 وارد بحران عمیقی شد. در تاریخ مذکور مخالفان دولت بحرین که اکثریت مردم بحرین را تشکیل می‌دادند، اقدام به برپایی تظاهرات مسالمت آمیز کردند که تاکنون ادامه داشته است. خواسته اصلی معترضین بحرین برکناری شیخ خلیفه­ بن سلمان آل خلیفه نخست وزیر و پسر عموی پادشاه بحرین که از سال 1971 ریاست دولت را در اختیار دارد، آزادی زندانیان سیاسی که البته دولت قول آن را داده بود و تدوین یک قانون اساسی جدید بود. پس از چندروز، اعتراضات مردمی فضای سیاسی بحرین را به طور کامل تحت تأثیر قرار داد و توجه جهانی را به منامه (پایتخت بحرین) و میدان لوءلوء که مقر اصلی مخالفان دولت بحرین شده بود، جلب کرد . وقوع اعتراضات مردمی در بحرین نشان دهنده وضعیت خاص و متفاوت آن در میان دولتهای عضو شورای همکاری خلیج فارس است. وضعیتی که بررسی آن می‌تواند ریشه‌ها و ابعاد تحولات اخیر را به صورت واضح تر نمایان سازد. اکثریت جمعیت شیعه در بحرین و حاکمیت سنی آن، وسعت و جمعیت اندک این کشور، همچنین رابطه ویژه واستراتژیک دولت حاکم بر بحرین با عربستان سعودی و آمریکا، از جمله ویژگی‌های بحرین گردیده است که مانع بی‌ثمر ماندن اعتراضات مسالمت آمیز مردم بحرین است. باگسترش اعتراضات مردمی، دولت بحرین سعی کرد تا با خشونت کمتر بحران را کنترل ومدیریت نماید. پادشاه بحرین به دلیل کشته شدن تعدادی از معترضین عذرخواهی کرد و اعتراضهای مسالمت آمیز را قانونی دانست و نماینده‌ای برای گفتگو با مخالفین تعیین نمود .اما از آن جایی که اقدامات دولت به معنای اعطای هیچ گونه امتیاز اساسی و واقعی به مخالفین نبود، معترضین به تظاهرات خود ادامه دادند و حکومت بحرین به سرکوب شدید و وسیع مخالفان دست زد. اقدام پلیس بحرین در سرکوب معترضان کارساز نشد، در نتیجه پادشاه بحرین از نیروهای نظامی شورای همکاری خلیج فارس (مشهور به سپر جزیره) درخواست مداخله درکنترل بحران رانمود، به دنبال این درخواست، نیروهای سعودی و اماراتی وارد بحرین شدند. سرکوب شدید معترضان، اعلام وضعیت فوق العاده، زندانی ساختن بعضی از رهبران و فعالان سیاسی، تخریب میدان لوء لوء به عنوان نماد مخالفین، ربودن زخمی‌ها از بیمارستان، کشتن مردم، منتسب کردن اعتراضات مردمی به گروه‌ها و کشورهای خارجی و اقدامات سرکوب گرایانه و خشونت آمیز دیگر همچون اخراج کارمندان دولت و نیز زندانی کردن پزشکان از جمله اقدامات دولت‌های بحرین، عربستان و امارات بوده است. بنابراین همان طور که در بالا ذکر شد، این تحقیق به دنبال آن است تابررسی نماید که آیا درخواست و رضایت دولت بحرین از عربستان برای مداخله در سرکوب مردم این کشور قانونی است یا خیر و عربستان به چه دلایلی این درخواست را قبول و به سرکوب مردم مظلوم بحرین می‌پردازد؟

عربستان برای اینکه مداخله نظامی خود را در بحرین مشروع جلوه دهد، به موافقتنامه دفاع مشترک شورای همکاری خلیج فارس در پیمان سپر جزیره استناد می‌کند.ازسوی دیگردرمورد مداخله براساس درخواست «دعوت» پاسخ صریحی درحقوق بین الملل وجودندارد، به نحوی که متخصصان حقوق بین الملل عقاید گوناگونی ابراز کرده اند.بدین ترتیب موضوع مداخله براساس درخواست همواره موردبحث بوده است. این پژوهش درصدد ارزیابی مداخله‌ی عربستان درمارس 2011 به دعوت حکومت بحرین برای سرکوب اعتراضات وناآرامی‌های مردمی در این کشورازمنظرحقوق بین الملل است.به این منظور، ابتدا ضمن ارائه کلیاتی در خصوص تحولات بحران بحرین، به بررسی دفاع مشروع، اصل عدم مداخله و ارزیابی مشروعیت و مداخله نظامی عربستان و مواردی از نقض حقوق بشر از جمله جنایت علیه بشریت و نسل کشی پرداخته شده و در نهایت به مسئولیت بین المللی دولت‌های دیگر در قبال بحران بحرین پرداخته می‌شود.

 

فهرست منابع

 

الف: منابع فارسی

1.کتب

1. اصلاحی، سهراب، «مجموعه مقالات همایش بررسی ابعاد حقوقی – سیاسی جنایت در بحرین»، 1390، چاپ اول، تهران، نشر کعبه‌ی دل.
2. بحرانی، مرتضی، «جنبشهای سیاسی اجتماعی بحرین»، 1381، چاپ اول، تهران، موسسه اندیشه سازان نور.
3. بیگدلی، محمدرضا، «حقوق بین الملل عمومی»، 1384، چاپ بیست ودوم، تهران، نشرکتابخانه گنج دانش.
4. جعفری ولدانی، اصغر، «بررسی تاریخی اختلافات مرزی ایران و عراق»1370، چاپ دوم، تهران، دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه.
5. خسروی، علی اکبر، «حقوق بین الملل دفاع مشروع»، 1373، چاپ اول، تهران، نشرموسسه فرهنگی آفرینه.
6. سیف انجه ای، معصومه، «کتاب سبز بحرین»، 1381، چاپ اول، تهران، دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه، 1381.
7. مدنی، سید جلال الدین، «حقوق بین الملل عمومی و اصول روابط اول»، 1373، چاپ اول، تهران، نشر پایدار.
8. ویلسن، آرنولد، «خلیج فارس»، 1366، ترجمه: محمد محمدی، چاپ اول، تهران، نشرعلمی و فرهنگی.

 

2) مقالات

1. ابراهیمی، شهروز و دیگران، «بررسی واکنش آمریکا وعربستان به خیزش مردمی در بحرین (2012 – 2011) »، 1391، فصلنامه تحقیقات سیاسی و بین المللی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا، شماره 10.
2. احمدیان، حسن و محمد زارع، «استراتژی عربستان سعودی در برابر خیزش‌های جهان عرب»، 1390، فصلنامه ره نامه سیاست گذاری، سال دوم، شماره 2.
3. اردبیلی، محمد و دیگران، «نسل کشی و ضرورت جرم انگاری آن در حقوق ایران»، 1385، مجله مدرس علوم انسانی، سال دهم، شماره 47.
4. اردبیلی، محمدعلی، «کشتار جمعی »، 1368، مجله حقوقی، شماره 11.
5. اسدی، علی اکبر، «تحولات بحرین ریشه‌ها و بازیگران»، 1390، گزارش راهبردی مرکز تحقیقات استراتژیک، شماره 354.
6. اسدی، علی اکبر، «رفتار شناسی بازیگران تحولات بحرین»، 1390، فصلنامه مطالعات راهبردی جهان اسلام، سال دوازدهم، شماره 45.
7. اسلامی، سیدرضا، «نقدی بر برنامه تغییر ساختار سازمان ملل متحد از دیدگاه دفاع مشروع»، 1384، مجله کانون وکلا، شماره 191، .
8. آقایی، سید داود، «مداخله در بحرین در تضاد با حقوق بین الملل»، 1390، ماهنامه خبری و تحلیلی شیعیان جهان، سال هفتم، شماره 66-65.
9. اکبری، سید محمد، «اصل عدم مداخله»، 1378، مجله پژوهش حقوق و سیاست، سال دوم، شماره 1.

• امین زاده، الهام، «تفاوت تروریسم و تلاش برای دست یابی به حق تعیین سرنوشت»، 1380، مجله راهبرد، شماره 21.
• بسیج صدا و سیما، «بررسی و تحلیل تحولات بحرین»، 1390، نشریه رصد، شماره 3.
• بهمنی قاجار، محمدعلی، «تحولات بحرین از دیدگاه حقوق بین الملل»، 1390، فصلنامه مطالعات راهبردی جهان اسلام، سال دوازدهم، شماره 45.
• بهمنی قاجار، محمدعلی، «چگونگی اعمال حق تعیین سرنوشت مجاز نبودن جدایی خواهی»، 1388، مجله اطلاعات سیاسی – اقتصادی، شماره 262-261.
• بیگ زاده، ابراهیم، «بررسی جنایت نسل کشی و جنایت بر ضد بشریت، در اساسنامه دیوان کیفری بین المللی»، 1376، مجله تحقیقات حقوقی، شماره 22-21.
• پژوهشکده مطالعات روابط بین الملل، «همایش بحرین، بزرگداشت سالروز انقلاب بحرین»، 1391.
• جابری انصاری، حسین، «نگاهی به گزارش نهایی کمیته حقیقت یاب بحرین»، 1390، ماهنامه رویدادها و تحلیل‌ها، شماره 262.
• جاوید، محمدجواد و عقیل محمدی، «نسبت اصل عدم مداخله در حقوق بین الملل معاصر و اصل حمایت از مستضعفین در حقوق اسلامی»، 1392، مجله مطالعات حقوقی دانشگاه شیراز، سال پنجم، شماره 1.
• حلیط، محمد امین، «اتحادیه عرب، معیارهای چند گانه و ستم به ملت بحرین»، 1390، ترجمه: محمد مظهری، ماهنامه سوره، شماره 55-54.
• حمیدی، محمدحسن، «ناآرامی در بحرین، درخواست اصلاحات یا انقلاب»، 1390، مجله اطلاعات سیاسی و اقتصادی، شماره 284.
• دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی، «آشنایی با مفاهیم حقوق بین الملل»، 1381، شماره 6445.
• دوستی، محمد مهدی، «بررسی مقایسه‌ای سیاست عربستان در قبال تحولات عربی :مصر، بحرین، یمن و سوریه»، 1390، فصلنامه مطالعات راهبردی جهان اسلام، سال دوازدهم، شماره 46.
• رجایی باغ سیاسی، مهدی، «جنایت نسل کشی در بحرین و راهکارهای حقوقی مقابله با آن»، 1390، مجله علوم سیاسی، سال چهاردهم، شماره 55.
• رحمانی خضری، سید عباس، «ورود نیروهای سپر جزیره به بحرین»، 1390، ماهنامه رویدادها و تحلیل‌ها، شماره 255.
• رضائیان، رضا، «تداوم اعتراض و افزایش چالش‌ها در بحرین»، 1391، ماهنامه پیام انقلاب، شماره 68.
• سازمان عفو بین الملل، «گزارش عفو بین الملل پیرامون نقض حقوق بشر در بحرین 2011»، 1390، ترجمه:عدالت طلبان بدون مرز.
• سلیمانی، غلامعلی، «واکاوی تحولات انقلاب مردم بحرین»، 1391، ماهنامه پاسدار اسلام، سال سوم، شماره 369.
• سلیمی، فاطمه، «بحرین»، 1392، مجله رشد آموزش علوم اجتماعی، سال دهم، شماره 3.
• شایگان، فریده، «مداخله بر اساس دعوت در ناآرامی‌های داخلی از نظر حقوق بین الملل با تأکید بر قضیه‌ی بحرین»، 1392، فصلنامه سازمان‌های بین المللی، سال اول، شماره 14.
• شریفی، محسن «تحول مفهوم دفاع مشروع در حقوق بین الملل با تأکید بر تحولات بعد از 11 سپتامبر 2001»، 1382، فصلنامه سیاست خارجی، سال هفدهم، شماره 1.
• شریفی، محسن، «ارکان نسل کشی در پرتو اسناد و رویه قضایی بین المللی»، 1390، مجله تعالی حقوق، سال چهارم، شماره 15.
• صفایی، سید حسین، «مداخله در امور کشورهای دیگر از دیدگاه حقوق بین الملل»، 1371، مجله حقوقی دفتر مطالعات حقوق بین الملل جمهوری اسلامی ایران، شماره 9.
• ضیایی بیگدلی، محمدرضا، «اصل بر عدم مداخله است، حقوق بین الملل انسانی می‌شود»، 1390، مجله مهرنامه، شماره 20.
• طالقانی، حسین، «بخش ویژه ابعاد حقوقی جنگ غزه و دفاع مشروع»، 1388، فصلنامه حقوقی گواه، شماره 14.
• ظریف، محمدجواد و محمد آهنی امینه، «دفاع مشروع پیش دستانه، مشروعیت کاربرد زور در روابط بین الملل یا نقض مکررمنشور ملل متحد»، 1391، فصلنامه تحقیقاتی سیاسی بین المللی، شماره 12.
• عباسی اشلقی، مجید، «مداخلات بشر دوستانه و اصل عدم مداخله»، 1375، مجله اصلاحات سیاسی- اقتصادی، شماره 170-169.
• علیپور، فریده و جمشید ممتاز، «دفاع مشروع»، 1381، مجلس و پژوهش، سال نهم، شماره 35.
• فرهادی نیا، حمید، «مداخله بشر دوستانه، بیم‌ها و امیدها» 1370، مجله اطلاعات سیاسی – اقتصادی، شماره 92-91.
• قاسمی، صفت الله، «وضعیت شیعیان در بحرین»، 1385، فصلنامه جهان اسلام، شماره 28.
• کرم زاده، سیامک، «تروریزم و دفاع مشروع در حقوق بین الملل»، مجله مدرس علوم انسانی، سال هفتم، شماره 28.
• کمایستانی، کرمعلی، «مورد مطالعه‌ای در اصول حقوق بین الملل4»، 1371، مجله حقوقی دادگستری، سال دوم، شماره 6.
• گلی زواره، غلامرضا، «انگیزه‌ها و هدف‌های نهضت اسلامی در بحرین»، 1391، ماهنامه مکتب اسلام، سال پنجاه، شماره 61.
• لقمانی، سلیم، «تکاپو در جهت مشروعیت دموکراتیک»، 1376، ترجمه: ابراهیم بیگ زاده، مجله تحقیقات حقوقی، شماره 20-19.
• مرعشی، سید محمد حسن، «دفاع مشروع»، 1376، مجله دادرسی، شماره 1.
• معاونت پژوهش‌های روابط بین الملل، «تأملی بر بحران بحرین ازمنظر حقوق بین الملل :از مسئولیت دولتی تا مسئولیت کیفری»، 1390، گزارشی راهبردی مجمع تحقیقات استراتژیک، شماره25.
• مهر عطا، رضا، «حقوق بشر انگلیس در بحرین»، 1391، ماهنامه پیام انقلاب، شماره 62.
• موسوی، سید فضل الله و معصومه سادات میرمحمدی، «بررسی جنایت تعقیب و آزار در پرتو وقایع اخیر بحرین»، 1389، مجله حقوق بین المللی، سال بیست وهفتم، شماره 43.
• موسی زاده، رضا و رضا رنجبر، «بررسی تطبیقی عملکرد شورای امنیت در قبال تحولات لیبی، یمن و بحرین (2012-2011) از دیدگاه حقوق بین الملل»، 1392، فصلنامه سازمان‌های بین المللی، سال اول، شماره 3.
• نعمتی، لیلا، «حق دفاع مشروع؛ ماهیت و جایگاه آن در هشت سال دفاع مقدس»، 1390، فصلنامه تخصصی مطالعات دفاع مقدس، سال دهم، شماره 38.
• نوازنی، بهرام و سکینه فرج زاده، «شورای امنیت سازمان ملل متحد و تعارض اصل حق تعیین سرنوشت ملت‌ها با اصل حق حاکمیت ملی « مورد کوزوو »، 1390، پژوهشنامه علوم سیاسی، سال ششم، شماره 4.
• نوری ساری، حجت اله و محمدحسن خانی، «تحلیل و بررسی مواضع انگلستان در قبال تحولات اخیر خاورمیانه مطالعه موردی، بحرین، سوریه و مصر»، 1393فصلنامه پژوهشی روابط بین الملل، سال اول، شماره 11.
• نیاکوئی، امیر، «تحولات اخیر خاورمیانه و شمال آفریقا، ریشه‌ها و پیامدهای متفاوت»، 1390، فصلنامه روابط خارجی، سال سوم، شماره 4.
• نیکو، حمید، «ماهیت شناسی جنبش سیاسی شیعیان بحرین»، 1391، مجله بیداری اسلامی، سال نهم، شماره 32.
• هاشمی نسب، سید سعید، «بحران بحرین»، 1389، فصلنامه تخصصی پژوهشکده مطالعات منطقه ای، شماره 5.

 

ب)منابع انگلیسی:

1. Dinstein,Y.,(2005),war,AggressionAndSelf-Defence,Cambridge :University Press ,3 Ed.
2. Franck, Thomas M. (1998), “The Emerging Right to Democratic Governance” , AJIL, Vol . 86, No. 1.
3. Kunz,J.L.,(1998), The Inter-American Treaty Of Reciproca Assistance , American Journal Of International Law,no.42.
4. Le Mon, Christopher J. (2003), “Unilateral Intervention by Invitation in Civil Wars: The Effective Control Test Tested”, International Law and Politics, Vol. 35, No.3.
5. Moore , J, N, (1986)The Secret War in Central America and the Future of word Order , American Journal of International Law , No .80.
6. The Draft Report of the 10th Commission) Institute de driot international, session de Santiago (2007).” Present Problems of the Use of Force in International Law”, D.Sub-Group on Intervention by Invitation, Rapporteur: Gerhard Hafner.

ج)منابع اینترنتی

 

1.www.tebyan.net

2. www.Ihvnews.com

3.www.habilian.ir