مبانی نظری و پیشینه پژوهشی تأخیر در پرواز هواپیما

با سحافایل در خدمت شما هستیم با «پیشینه پژوهشی و تحقیق و مبانی نظری تأخیر در پرواز هواپیما » که بطور کامل و جامع به این مبحث پرداخته و نیاز شما را به هرگونه جستجوی بیشتری برطرف خواهد نمود.

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)

همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع :انگلیسی و فارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل:WORD و قابل ویرایش با فرمت doc

مقدمه

يكي از وسايل حمل ونقل كه در دنياي امروز از جايگاه خاصي برخوردار شده هواپيما است. شايد بشر تا يك قرن قبل تصور نمي كرد كه بتواند به مانند پرندگان به پرواز درآيد. برادران رايت در سال 1908 موفق به ساخت اولين هواپيما شدند كه در ارتفاع يك صد متري پرواز كردند: از همان زمان هواپيما متولد شد و تا به امروز بيش از صد سال از عمر آن مي گذرد. اولين پرواز بين المللي در سال 1911 بين پاريس- مادريد، پاريس- رم و پاريس- لندن انجام شد. اين اختراع در راستاي خود قوانين و مقرراتي را به ارمغان آورد، معاهدات و كنوانسيون هاي متفاوتي شكل گرفت كه از جمله آن       مي توان به كنوانسيون ورشو مصوب 12 اكتبر 1929 اشاره كرد و پروتكل لاهه مصوب 1955 كه متعاقب آن براي اصلاح مواردي از آن صادر شده است. كشور ايران عضو اين كنوانسيون است و از قوانين آن تبعيت مي كند.

هواپیما ، این وسیله نقلیه سریع و مطمئن ، سالهاست که وارد عرصه حمل و نقل شده است، با وجود این مسافران هواپیما و کسانی که محموله های ارزشمند خود را با این وسیله ارسال می کنند از حقوق و امتیازاتی که به صراحت در پیمان بین المللی ورشو و در قوانین داخلی و دستورالعمل های سازمان هواپیمایی کشوری ایران مقرر شده، آگاهی چندانی ندارند.

این ناآگاهی از حقوق مسلم و قانونی خود، بعضاً زمینه ساز اعمال و رویه های نامناسبی از سوی برخی شرکتهای هواپیمایی می شود تا با ارائه یک خدمات رسانی ناقص، ضعیف و خسارت بار، از ایفای تکالیف قانونی خود در قبال مسافر و فرستندگان استنکاف ورزند.

يكي از سوالات مهمي كه براي يك مسافر مي تواند ايجاد شود آن است كه مسؤوليت متصدي حمل ونقل هوایی (شرکت هواپیمایی) تا چه حد است؟ آیا در صورت تأخیر در پرواز و ورود خسارت به خود یا کالا می تواند برای جبران خسارات وارده به دادگاه مراجعه کند؟

ماده 19 معاهده ورشو اعلام مي دارد متصدي حمل ونقل مسؤول خساراتي است كه از تاخير در حمل ونقل هوايي مسافر، لوازم شخصي يا كالا ناشي شده باشد. البته بايد توجه داشت كه زيان ديده بايد بتواند اين موارد را ثابت كند:  1- تأخير، 2- خسارت، 3- رابطه عليت تأخير و خسارت؛ به اين معني كه بايد پل ارتباطي تاخير و خسارت را بتوانيم  به هم پيوند دهيم تا رابطه عليت شكل بگيرد. و خسارت نیز عبارت است از ايجاد عيب و نقص در اموال يا لطمه به سلامت شخص. بنابراين نمي توان كسي را به جبران خسارت احتمالي محكوم كرد.

مبناي مسؤوليت متصدي حمل و نقل (شرکت های هواپیمایی) فرض تقصير مي‌باشد، بدين توضيح كه اگر در دوران مسؤوليت متصدي خسارتي به مسافر وارد شود، علي‌الاصول متصدي مسؤول است مگر اينكه ثابت كند كه خود يا عاملين او كليه تدابير لازم را براي جلوگيري از بروز خسارت اتخاذ نموده‌اند يا آنكه اتخاذ چنين تدبيري براي او و عاملين او مقدور نبوده است.

محدوده زماني اي كه زيان ديده مي تواند عليه متصدي حمل ونقل اقامه دعوي كند نیز موضوع دیگری است که جای تحقیق و تفحص دارد. طرح شكايت و اقامه دعوی بايد ظرف چند روز صورت گیرد و مرور زمان اقامه دعوی چقدر می باشد یعنی ظرف چه مدت اگر زيان ديده اقامه دعوي به عمل نياورد، حق مطالبه خسارت زايل مي شود؟

موضوع ديگری که اهمیت زیادی دارد حمل ونقل هايي است كه متوالياً توسط چند متصدي حمل ونقل انجام مي گيرند، یعنی در حمل ونقل هایی كه متوالياً توسط چند متصدي حمل ونقل انجام گيرد، مسافر يا نماينده او در صورت تاخیر در پرواز باید عليه کدام متصدي حمل ونقل اقامه دعوی کند؟ شرکت هواپیمایی که هنگام بروز تأخير عهده دار حمل ونقل بوده است، یا شرکت هواپیمایی اول یا مشترکاً برای تمامی آنها؟ به نظر می رسد در صورتیکه متصدي حمل ونقل اول، طبق توافق صريح مسؤوليت تمام مسير مسافرت را به عهده گرفته باشد به تنهایی مسؤول خواهد بود. در مورد لوازم شخصي يا كالا  نیز فرستنده يا مسافر مي تواند عليه متصدي حمل ونقل كه در زمان تأخير عهده دار حمل و نقل بوده است، اقامه دعوي كند. متصديان حمل ونقل مزبور بالاتفاق يا به طور جداگانه در قبال مسافر يا فرستنده يا گيرنده مسؤول خواهند بود.

اما شخص زیان دیده از تأخیر در پروازكجا بايد اقامه دعوي كند؟ طبیعتاً چهار گزینه زیر پیش روی زیان دیده خواهد بود: 1- دادگاه محل سكونت متصدي حمل و نقل. 2- دادگاه محلي كه مقرّ اصلي متصدي حمل ونقل در آنجا قرار دارد. 3-دادگاه محلي كه يكي از شعبات متصدي حمل ونقل در آنجا واقع است. و یا 4 – دادگاه مقصد. بنابراين باید بررسی گردد دادگاه صالح برای رسیدگی به دعاوی مطروحه کدامیک از موارد ذکر شده می باشد.

مسأله دیگری که نیاز به بررسی بیشتر دارد این است که در حمل و نقل هوايي مسافر، بليط (سند حمل و نقل) نمايان‌گر وجود قرارداد بين مسافر و متصدي مي‌باشد. و اگر شرايط مسؤوليت قراردادي که عبارتند از وجود قرارداد نافذ بين طرفين، نقض عهد خوانده و رابطه سببيت بين آنها، موجود باشد، خوانده (متصدي حمل) در برابر خواهان (مسافر) مسؤول جبران زيان وي خواهد بود.

فهرست منابع

کتب:

1-تالیان، کریستوفر، کتاب حقوق هوایی (مسؤولیت متصدی حمل و نقل هوایی برای خسارت وارده به مسافر) ،ترجمه حمید قنبری چاپ انتشارات مجد.

2-جباری، منصور (1381)، حقوق بین الملل هوایی، تبریز، انتشارات فروزش.

3-کاتوزیان، دکتر ناصر(1386)، الزامهای خارج از قرارداد؛ضمان قهری-مسؤولیت مدنی-غصب و استیفاء، تهران، انتشارات دانشگاه تهران.

4-حسيني‌نژاد ، دکتر حسينقلي ، مسؤوليت مدني، انتشارات مجمع علمي و فرهنگي مجد.

5-قاسم زاده، سیدمرتضی(1378)؛ مبانی مسؤولیت مدنی، تهران، نشر دادگستر.

6-شیرازی، احمدرضا (1386)، حقوق مسافر هواپیما، قم، نشر همای غدیر.

7-ستوده تهرانی، سید حسن(1344)، «حقوق دریایی و هوایی»، انتشارات دانشگاه تهران.

8-دكتر ناصر كاتوزیان، الزامهای خارج از قرارداد: ضمان قهری، جلد اول و دوم ، انتشارات دانشگاه تهران، سال 1382

9-دهخدا، علی‌ اکبر؛ لغت‌نامه‌ دهخدا، تهران، مؤسسۀ انتشارات ‌و چاپ‌ دانشگاه‌ تهران، ۱۳۷۷،

10-جعفری‌ لنگرودی، محمد جعفر؛ ترمینولوژی ‌حقوق، تهران، کتابخانۀ گنج ‌دانش، ۱۳۸۷، چ۱۹.

11-باریکلو، علی ‌رضا؛ مسؤولیت ‌مدنی، تهران، میزان، ۱۳۸۵، چ۱، ص۶۰.

12- قاسم‌ زاده، سیدمرتضی؛ الزام‌ها ومسؤولیت‌ مدنی‌بدون ‌قرداد، تهران، میزان،

13-دالوند، فضل ‌اللّه؛ تقسیم‌ مسؤولیت ‌مدنی، اصفهان، انتشارات‌ دادیار، ۱۳۸۶،

14-دراب‌ پور، مهراب؛ مسؤولیت‌های ‌خارج ‌از قرارداد- پرداخت‌ خسارت- استرداد عین ‌و امتیازات‌، تهران، مجد، ۱۳۸۷، چ۱.

15- الوند، فضل ‌اللّه؛ تقسیم ‌مسؤولیت‌ مدنی.

مقالات:

1-صادقی، دکتر حسین، “طرفین دعوی در حمل و نقل بین الملل هوایی و دادگاه صلاحیددار بر اساس کنوانسیون ورشو و اصلاحیه های آن”، فصل نامه های دیدگاههای حقوقی دانشکده علوم قضایی و خدمات اداری، 1386، شمارة 42 و 43 صفحه 78-47

2-عزیزی، دکتر ابراهیم، “موارد معافیت متصدی حمل و نقل هوایی از مسؤولیت در مقابل مسافر و کالا”، مجله تحقیقات حقوقی، 1384، شمارة 43، صفحه 282-245

3-نجفی توانا،شکر علی،«حمل و نقل هوایی،قرارداد و تعهدات طرفین»،مجله صنعت‏ حمل و نقل،شماره 79،سال 68(تیرماه).

4-جباری، دکتر منصور،مسؤوليت متصديان حمل و نقل هوايي بين المللي، مجله حقوقي، دانشگاه تهران، تابستان 1379، صص 47- 5.