مبانی نظری و پیشینه پژوهشی تمرینات قدرتی در بانوان ورزشکاران

با سحافایل در خدمت شما هستیم با «پیشینه پژوهشی و تحقیق و مبانی نظری تمرینات قدرتی در بانوان ورزشکاران» که بطور کامل و جامع به این مبحث پرداخته و نیاز شما را به هرگونه جستجوی بیشتری برطرف خواهد نمود.

مقدمه

تمرین کشف جدیدی نیست. در دوران باستان، مردم به طور منظم برای اهداف نظامی و مسابقات المپیک، تمرین می کردند. امروزه، ورزشکاران، خود را از راه تمرین برای دست یافتن به اهداف خاصی آماده می کنند. هدف فیزیولوژیکی تمرین، بهبود عملکرد بدنی و بهینه سازی عملکرد ورزشی است. گستره اصلی این تمرین، افزایش توانمندی های مهارتی وکاری ورزشکاران و توسعه ویژگی های قوی روانی است. مربی، تمرین را طراحی، سازماندهی و رهبری می کند و ورزشکار را آموزش می دهد. اینکه یک مربی طراحی یک تمرین را برچه اساسی و چه هدفی باید برنامه ریزی کند، خود از اهمیت بالایی برخوردار است، ایده استفاده از تمرین مقاومتی برای بهبود عملکرد ورزشی، تنها در 25 تا 30 سال اخیر است که مقبول عام شده و فراگیر گشته است. این تمرین ها به عنوان نوعی از تمرین، حتی برای بازیکنان فوتبال هم مورد قبول نبود. تنها به دلیل این تفکر که چنین تمریناتی، دامنه ی تحرک ورزشکار را محدود و عملکرد ورزشکار را کاهش می دهد.

این موضوع به همین منوال بود تا حدود اواسط و اواخر دهه 1970 و همچنین 1980 که تیم ها اقدام به، بکارگیری مربیان بدن ساز برای کمک به تمرین دادن بازیکنانشان نمودند. در طول همین دوره ی زمانی، به تدریج تحقیقات اهمیت یک برنامه ی آماده سازی و قدرتی  مناسب را نشان داد که برای رسیدن به اهداف مسابقه اي يا تفريحي  به يك ورزشكار كمك ميكند.

درسالهای اخیر، استفاده ازتمرینات مقاومتی جهت بهبود عملکرد ورزشی مورد توجه قرارگرفته است از سوي ديگر ميزان ماندگاري فاكتورهاي عملكرد ماهيچه اي پس از اجراي اين گونه تمرينات مورد مطالعه و پژوهش چنداني قرار نگرفته و دانسته هاي در دسترس در اين زمينه بسيار كم، پراكنده و محدود است. لذا هدف تحقیق حاضر تعیین و مقایسه ميزان ماندگاري دو هفته ای فاكتورهاي عملكرد ماهيچه اي شامل قدرت ماهيچه اي، استقامت ماهيچه اي، توان و سرعت ماهيچه اي پس از اجراي يك دوره ده هفته اي تمرینات مقاومتی بیشنه و فرابیشنه در ورزشكاران مي باشد.

2-2 مبانی نظری

قدرت ماهيچه اي، استقامت ماهيچه اي، سرعت و توان ماهيچه اي عناصری از نیروی ماهیچه ای است که لازمه هر گونه فعالیت بدنی و ورزشی است.برای رسیدن به عملکرد موفقیت آمیز قدرت، استقامت، توان و سرعت ماهیچه ای حائز اهمیت است (بومپا،1381).

فعالیت ورزشی مقاومتی، تکنیک های تمرینی مثل  تمرینات با وزنه و تمرینات توانی را در بر می گیرد . تمرینات باوزنه شامل فعالیت هایی است که در برابر یک مقاومت انجام می شود تا قدرت و استقامت عضلانی را افزایش دهند و بر اساس شدت تمرین، تمرینات مقاومتی به 5 گروه زیربیشنه (50-30 % یک تکراربیشنه)، متوسط (80-50%) ، سنگین (90-80 %)، بیشنه (100-90 %) و فرابیشنه (بیش از 100%) تقسیم می شود.

در ورزش هاي سرعتي، سرعت و تواتر حركت به بالاترين حد مي رسد. ورزش هاي استقامتي، فعاليت هايي هستند كه در مسافت يا مدت طولاني و يا با تكرارهاي زياد اجرا مي شوند. ورزش هاي تواني نيز تركيبي از قدرت و سرعت انقباض هاي ماهيچه اي را دارا مي باشند(مارینکولین و همکاران[1]، 2011).

که نكته قابل توجه در اين است كه تمامي فاكتورهاي ذكر شده بايستي بر اساس نيرو و قدرت ماهيچه اي تعريف شده و گسترش يابند؛ چرا كه تمامي اين فاكتورها، متغيرهاي تركيبي يا تجزيه اي يا ماهيت هاي گوناگون قدرت ماهيچه اي مي باشند.  بنابر اين چون قدرت ماهيچه اي يك توانايي ورزشي مهم است، بايستي هميشه و همواره همراه با توانايي هاي ديگر افزايش يابد. بر اين اساس تمرينات قدرتي براي ورزش هاي مختلف بايد بر اساس نيازمندي هاي فيزيولوژيكي ويژه هر ورزش برنامه ريزي شده و افزايش قدرت ماهيچه اي، استقامت ماهيچه اي، سرعت و توان ماهيچه اي را باعث شود(مافیلیتی[2]،2002 ).

توانايي غالب، اولين چيزي است كه هر ورزش نيازمند برخورداري از سطوح بالاي آن است. بيشتر ورزش ها حداقل در دو توانايي به اوج عملكرد نياز دارند. روابط بين قدرت ماهيچه اي، استقامت ماهيچه اي، سرعت و توان ماهيچه اي قابليت هاي جسماني مهمي را مي سازد. درك بهتر اين روابط در طراحي تمرينات قدرتي ويژه هر ورزش كمك كننده خواهد بود(بومپا،1381).

نظریه تمرینات پر شدت از نظریه های اصلی موثر در طراحی تمرینات قدرتی است. تمرينات پر شدت به بارهاي تمريني بيشينه(90 تا 100% یک تکرار بیشینه) و فرا بيشينه(بیش از 100% یک تکرار بیشینه) نيازمند بوده و تمامي ست ها و تكرارها تا رسيدن به خستگي اجرا مي شود. در اين روش تمريني قدرت مي تواند با 20 تا 30 دقيقه تمرين شديد با وزنه هاي برابر يا فراتر از يك تكرار بيشينه و تكرارهاي كم افزايش يابد (بومپا،1381).

یک واحد حرکتی شامل عصب حرکتی و تارهای ماهیچه ای تحت نفوذش می شود. همه تارهاي ماهيچه اي درون يك واحد حركتي به تحريك عصب حركتي پاسخ مي دهند، با اين حال در طول يك انقباض ماهيچه اي، همه واحدهاي حركتي فعال نمي شوند.

تعداد واحدهاي حركتي درگير در يك انقباض به بار و مقاومت اعمال شده بر ماهيچه بستگي دارد و به طور مستقيم توليد نيرو و قدرت ماهيچه اي را تحت تاثير قرار مي دهد. بارهاي بسيار سنگين، تقريبا تمامي واحدهاي حركتي را فرا خوانده و موجب توليد نيروي بيشينه يا قدرت بيشينه خواهد شد حال آن که بارهاي سبك تعداد كمتري از واحدهاي حركتي را فرا خوانده و در اين حالت قدرت انقباضي كم است.

بنا براین بارهای بیشینه و پر شدت چون تمامی واحد های حرکتی را به ترتیب فراخوانده و فعال می کنند تنها راه تقویت کل ماهیچه است (فیلدینگ[3]،2002) و همین طور تعداد واحد حرکتی درگیر و تارهای تحت پوشش آن واحد حرکتی مقدار نیروی ماهیچه ای را تعیین می کند هرچه تعداد تارهاي ماهيچه اي يك واحد حركتي بيشتر بوده و تعداد واحدهاي حركتي تحريك شده نيز بيشتر باشد، نيروي توليد شده بيشتر خواهد بود.

از سوی دیگر توانايي ماهيچه براي انقباض و توليد نيرو؛ علاوه بر تعداد تارهای ماهیچه ای به شكل، سطح مقطع عرضي و طول تارهای ماهیچه ای نیز بستگی دارد.

ارث تعیین کننده اصلی تعداد تارهای ماهیچه ای است و تمرین اندکی تاثیر گذار است  اما در عین حال متغیر هایی بر آن اثر گذار است .

بادر نظر داشتن به تفاوت هاي ساختاري، عملكردي، بيوشيميايي و عصب گيري تارهاي ماهيچه اي؛ اين نيروي ماهيچه است كه موجب فراخواني تارهاي تند انقباض مي شود و نه سرعت انقباض. بنابراين در ورزش هاي سرعتي، افزايش قدرت و توان ماهيچه اي بسيار مهم و ضروري است. فعاليت با شدت كم و متوسط، تارهاي كند انقباض را فرا مي خواند در حالي كه فعاليت با شدت هاي بيشينه و فرا بيشينه تارهاي تند انقباض را فعال مي كند.

تمرين قدرتي، ضخامت الياف ماهيچه اي را افزايش داده كه اين امر باعث افزايش اندازه، نيرو و قدرت انقباضي ماهيچه ها مي شود. اين تغييرات و سازگاري ها بيشتر در واحدهاي حركتي تند انقباض كه مسئول ايجاد تنش هاي بيشينه هستند ديده مي شود.

هايپرتروفي پايدار يك تار ماهيچه دليل اصلي افزايش اندازه تارهاي ماهيچه اي است. بارهاي سنگين مورد استفاده در تمرينات قدرتي، موجب هايپرتروفي تارهاي ماهيچه اي مي شود كه در نتيجه آن ميزان پروتئين تارهاي ماهيچه اي و در نتيجه سطح مقطع عرضي آن ها افزايش مي يابد.

نتایج وشواهد بدست آمده در خصوص افراد تمرین نکرده حاکی از آن است که در فرآيند هايپرتروفي پايدار، افزايش محتواي پروتئيني ماهيچه اي به دليل تحريك تمرينات قدرتي و مصرف پروتئين زياد، غلظت هورمون تستوسترون و نيز تبديل احتمالي تارهاي كند انقباض به تند انقباض كه به صورت كاهش نسبت تارهاي كند انقباض و افزايش نسبت تارهاي تند انقباض نمايانگر شده است. در صورتی که افزایش قدرت ماهیچه ای ناشی از اجرای تمرینات بیشینه در ورزشکاران نخبه را مي توان به تغيير در تعداد و الگوي فرا خواني واحدهاي حركتي تند انقباض و هم زماني بكارگيري واحدهاي حركتي براي ايجاد يك انقباض هماهنگ و قوي نيز نسبت داد. واحد هاي حركتي تحت تاثير تكانه هاي تحريكي يا بازدارنده سلول هاي عصبي مي باشند. تحريك باعث انقباض تارهاي ماهيچه اي واحدهاي حركتي شده در حالي كه مهار از اعمال نيرو توسط تارهاي ماهيچه اي بيش از مقدار تحمل پوشش هاي تارهاي ماهيچه اي و تاندون ها جلوگيري مي كند. نيروي ناشي از انقباض به تعداد واحدهاي حركتي تحريك شده و تعداد واحدهاي حركتي مهار شده در حالت استراحت بستگي دارد. بر اين اساس در نتيجه اجراي تمرينات قدرتي بيشينه، تكانه هاي بازدارنده خنثي شده و ماهيچه قادر به ايجاد انقباضي قوي تر خواهد بود. لذا منطقي است اگر بگوييم كه افزايش قدرت ماهيچه اي تا حد زيادي پيامد افزايش توانايي فراخواني واحدهاي حركتي است. اين پاسخ سازشي تنها با استفاده از بارهاي تمريني سنگين و بيشينه تسهيل شده و زماني ايمن خواهد بود كه تاندون ها و پوشش هاي تارهاي ماهيچه اي نيز با اجراي تمرينات قدرتي شديد سازگار و تقويت شده باشند.

از سوي ديگر اجراي تمرينات قدرتي بيشينه و فرابيشينه، مهارت هاي حركتي وابسته به قدرت و هماهنگي هاي عصبي – ماهيچه اي را افزايش داده كه حاصل آن افزايش قدرت ماهيچه اي بدون هايپرتروفي ماهيچه اي است.

ماهيچه هاي حركت دهنده اصلي، ماهيچه هايي هستند كه مسئول ايجاد يك حركت قدرتي يا يك مهارت تكنيكي مي باشند. در اين راستا، ماهيچه هاي موافق، ماهيچه هايي هستند كه در اجراي يك حركت شركت مي كنند و ماهيچه هاي مخالف در طول اجراي يك حركت، عكس ماهيچه هاي موافق و حركت دهنده اصلي عمل مي كنند. در بيشتر موارد، به ويژه در ورزشكاران ماهر و با تجربه به هنگام اجراي يك حركت قدرتي، ماهيچه هاي مخالف شل شده و حركت بهتر، روان تر و قوي تر انجام مي شود. در نتيجه، ايجاد اين گونه هماهنگي هاي عصبي – ماهيچه اي يكي از  پيامدهاي اجراي تمرينات قدرتي بيشينه و فرابيشينه است. سازگاري و تقويت تاندون ها نيز در تمرينات قدرتي داراي اهميت است. سازگاري و تقويت تاندون ها با اجراي تمرينات قدرتي بيشينه و به مرور زمان روي مي دهد. البته سازگاري تاندون ها به تمرينات قدرتي هم طول و برون گرا بيشتر از تمرينات قدرتي درون گرا است. در انقباض هاي پوياي هم تنش كه متداول ترين نوع انقباض هاي ماهيچه اي است؛ تنش در سرتاسر دامنه كامل حركتي يكسان است. دو نوع انقباض پوياي درون گرا و برون گرا وجود دارد. در انقباض درون گرا همراه با افزايش تنش ماهيچه اي، طول تارهاي ماهيچه اي كاهش مي يابد. اين در حالي است كه مقاومت يا بار يا وزنه هاي جابجا شده، كم تر از توانايي تارهاي ماهيچه اي عمل كننده باشد. در فرايند انقباض برون گرا، طول تارهاي ماهيچه منقبض شده به واسطه بيشتر بودن مقدار مقاومت يا بار مخالف كاهش يافته و تارهاي ماهيچه اي به حالت اوليه باز مي گردند. در چنين شرايطي، طول تارهاي ماهيچه اي همراه با افزايش زاويه مفصل افزايش يافته و تنش كنترل مي شود. در برخي شرايط اعمال نيرو در برابر بارها و مقاومت هاي ساكن، موجب ايجاد تنش بالا در تارهاي ماهيچه اي بدون تغيير طول آن ها مي شود. تنش ايجاد شده در اين نوع انقباض اغلب در مقايسه با تنش ايجاد شده در انقباض هاي درون گرا بيشتر است. به ترتيب، ميزان تنش ايجاد شده در انقباض هاي برون گرا، هم طول و درون گرا كاهش مي يابد.

فهرست منابع

– آقا علی نژاد ح، امانی شلمزاری ص ، آقایاری آ ، جعفر آبادی م ، طالبی بدر آبادی ک.1390. اثر ضد التهابی یک وهله ورزش مقاومتی دایره ای با شدت متوسط در مردان چاق غیر فعال. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد . دوره 19 شماره 5 ، آذر و دی 1390 صفحه 609-598.

2-احمدی ا. پاییز 1389. تمرینات مقاومتی برای کودکان و نوجوانان ، آموزش تربیت بدنی دوره یازدهم                     شماره1.

3- بومپا ت . 1381.نظریه و روش شناسی تمرین(علم تمرین) ،مترجم کردی م، فرزامرزی م، چاپ 1،          تهران ، سازمان مطالعه وتدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها(سمت) ،564 صفحه.

4- جعفری ا ؛  سعیدی س؛ ذکری ر؛ ملکی راد ع .1391. مقایسه اثرات تمرین مقاومتی ایستا و پویا بر برخی شاخص های عملکردی  قلبی-عروقی، لاکتات پلاسما و لکوسیت های خون محیطی زنان سالم. مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، دوره14، شماره1، فروردین و اردیبهشت 1391، 66-76.

5- جیمز سی.رادکلیف و همکاران.1381.تمرین های ورزشی نوین(پلایومتریک) ترجمه طالب پور.م ، تهران، انتشارات نشر،592 صفحه.

6- جک ال، ویلمور، دیوید ال، دابلیو ک، کنی ل.1381. فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی.ترجمه معینی ض، رحمانی نیا ف، رجبی ح، آقا علی نژاد ح، سلامی ف . جلد اول، انتشارات مبتکران،333 صفحه.

7- جک ال، ویلمور، دیوید ال، دابلیو ک، کنی ل.1381. فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی. ترجمه معینی ض، رحمانی نیا ف، رجبی ح، آقا علی نژاد ح، سلامی ف. جلد اول، انتشارات مبتکران،435 صفحه.

8- حیدریان پور ع، حاجی زاده س . زمستان 1387. اثر تمرینات منظم ورزشی وبی تمرینی بر پاسخ اندوتلیا لی و غیر اندوتلیا لی عروق پوست موشهای دیابتی شده با استرپتوزوسین. مجله پزشکی کوثر. دوره 13 شماره 4 .

9- دانشمندی ح؛ افشارن ژاد ط؛ حسینی س .1385. اثر تمرین مقاومتی یکطرفه و بی تمرینی بر سازگاریهای عصبی عضو تمرین نکرده: فصل نامه المپیک، سال چهاردهم – شماره 3 پیاپی35 پاییز 1385.

10- دژآهنگ م ، رستمخاني ح ، حاله نق يلوذ. 1390. تأثير دو، چهار و شش هفته بي تمريني پس از يك دوره تمرين پلايومتريك بر كنترل وضعيت  (Posture) مردان دانشجو، پژوهش در علوم توانبخشي .شماره 2.

11- دلشاد م، ابراهیم خ،  غلامی م ، قنبریان آ. بهار 1390. بررسی اثر تمرینات مقاومتی بر پیشگیری از بروز سارکوپنی در زنان بالای 50 سال. نشریه علوم زیستی ورزشی، شماره 8.

12- شیخ الاسلامی وطنی د، بهپور ن، گایینی ع .1383. تاثیر 6 ماه تمرین مقاومتی منتخب بر پارامتر های عصبی عضلانی اندام پروران زبده. مجله حرکت ، شماره 28: ص 105-87 .

13- طیبی ثانی س، کیان زاده ا ، عبدی ح ، غرایاق زندی ح . زمستان 1388 .اثر تمرین مقاومتی کوتاه مدت بر ساختار بطن چپ دانشجویان مرد سالم غیر ورزشکار با استفاده از اکوکاردیو گرافی . مجله دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی سبزوار، دوره 16، شماره 4 ، زمستان 1388 .

14– ظریفی آ ، رجبی ح ؛ آقاعلی نژاد ح ؛ قهرمانلو ا؛ احمدی ا .1387. تأثیر بی تمرینی کوتاه مدت پس از تمرینات استقامتی، مقاومتی و موازی بر آمادگی عملکردی و ترکیب بدنی دانشجویان مرد غیرورزشکار: فصل نامه المپیک، سال شانزدهم، شماره 3 پیاپی35 پاییز 1387.

15- عباسی ع ، قاسميزاد ع ، باقري ک ، برنجيان تبريزي ح، صادقي. بهار 1392 . تاثير تمرينات تعادلي در آب و بي تمريني بر عملكرد عصبي- عضلاني وتعادل مردان سالمند سالم. كومش- جلد 13 ، شماره 3 پياپي 43 .

16- فاکس ا، دونالد م . 1370 .”فیزیولوژی ورزشی ,”. ترجمه خالدان ا ،  جلد دوم ، چاپ دوم،  تهران ،  انتشارات تهران، 369 صفحه.

17- فتح آبادي م . 1379. بررسي تأثير قطع تمرينات با وزنه ، فصل مسابقه بر عملكرد دوندگان سرعت ، پايان نامه كارشناسي ارشد ، دانشگاه مدرس تهران.

18- کارفر م، امیری ا، مرادیان ک.1389. مقایسه چهار پروتکل تمرین مقاومتی بر میزان ترشح هورمون رشد در ورزشکاران مرد مبتدی. مجله دانشکده پزشکی اصفهان، دوره 8 2 شماره108 .

19- کردی م ، سیاهکوهیان م  .1380. بررسی تاثیر بی تمرینی بر عملکرد و ترکیب بدن وزنه برداران نخبه تیم ملی .مجله حرکت , شماره 7:  ص 51-66.

20-کی پاورز ا ، تی. هاوی ا .1384 . فیزیولوژی ورزشی 2. مترجم نیک بخت ح . تهران : انتشارات                                       دانشگاه پیام نور. 222صفحه.

21- گائینی ع، رجبی ح. 1386 . آمادگی جسمانی .چاپ چهارم. تهران: انتشارات  سازمان مطالعه و تدوین کتب  علوم انسانی دانشگاه ها(سمت).383 صفحه.

22- گائيني ع، كاظمي ف، مهديآبادي ج، شفيعينيك ل.1389. تأثير 8 هفته تمرين هوازي تناوبي و يك دوره بي تمريني پس از آن بر ساختار و عملكرد بطن چپ , مجله تحقیقات علوم پزشکی زاهدان دوره یازدهم، شماره3 ص79- 88 .

23- لاری جی  ش . مبانی فیزیولوژی ورزشی  . 1369 .ترجمه جلیلی ق . گایینی  ع . تهران . انتشار اداره کل تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش . ص 526.

24- مرندی س ؛ محبی ح، قرخانلو ر، نادری غ . 1385. تاثیر 12 هفته تمرین مقاومتی بر پاسخ برخی هورمون های آنابولیک ، پژوهش در علوم ورزشی، شماره یازدهم ص79-91 .

25.Aagaard P, Sinonsen E.B , Andersen J.L , Poulsen P.D. 2002. “Neural adaptation to                 resistance training: Changes in evoked V-wace and H-reflex responses”. J. Appl Physiol,        92(6): 2309-2318.

26.Adrianne E. Hardman PhD , Annette Hudson MSc.1994 . Brisk walking and serum                  lipid and lipoprotein variables in previously sedentary women – effect of12 weeks of               regular brisk walking followed by 12 weeks of detraining , J Sp Med 1994; 28(4).

27.American College of  Sports  Medicine.1998.  Position stand: the rec- ommended quantity      and quality of exercise for developing and maintaining  cardiorespiratory and muscular           fitness, and flexibil- ity in healthy adults. Med. Sci. Sports      Exerc. 30:975–991.

American College of Sports Medicine.. 2002. Position stand: progres- sion  models in resistance training for healthy adults. Med. Sci. Sports Exerc. 34: 364–380.

29.Arazi H., Asadi  A. 2011. Effects of 8 week Equal – Volume Resistance Training with            Different Workout Frequency on Maximal strength, Endurance and Body composition,           International Journal of sports science and Engineering, 5(2): 112-118.

30.Arciero P.J, Smith D.L , Calles-Escandon J .1998. “Effects of short-term inactivity on             glucose tolerance, energy expenditure, and blood flow in trained subjects”. J Appl Physiol.      84 (4): 1365-73.

31.Bale p. 1991. “anthropometric, body composition and performance variable of yongelit           female basketball players ” . the j-of sports , and phisicalfit 1991. Vol 31(2) p:173      32.Bent R,  ronnestsd N. Kavamme H , Sunde A , truls raastad T. Short –term effects of               strengthand plyometric training on sprint and iump performance in professional soccer        player.

33.Barstow I. K, Bishop, M. D Kaminski T.W. 2003. Is enhanced.eccentric resistance                  training superior to traditional training for increasing elbow flexor strength? Journal of            Sports Science and Medicine, 2, 62 – 69.

34.Berger R. A .1963. Effect of dynamic and static training on vertical jumping, Research            Quarterly. 34; 419-42.

35.Brian j. 1968.” sharkey coaches guide to sport physiology” . champaingn , illinios. Human      kinetics publishers.

36.Brzycki  M .1998. A Practical Approach To Strength Training McGraw-Hill. ISBN 1  5        7028-018-5.

37.Campos G.E.R., Luecke T.J, Wendeln H.K, Toma K, Hagerman F.C .2002.                              Muscular adaptations in response to three different resistance – training regimens:                   specificity of repetition maximum training zones, European Journal of Applied                        Physiology, Original Article. DOI 10.1007 /S00421 -002-0681-6.

38.Chen S.Y, Chang W.H, Lai CH .2006. “Effect of 2-month detraining on body                          composition and insulin sensivity in young female dancers”. Int J Obis. 30(1):40.

39.Chilibeck P.D, Calder AW,Sale DG .1998.’A comparison of strength and muscle mass           increases during resistance training in yaung women “ Eur j appl physiol. 77(1-2) pp:170-5. 40.Dennis R, Taaffe T, Henwood R , Tamara B .2009. Alterations in muscle attenuation               following detraining and retrainingin resistance trained older adults, Gerontology 2009 :         55(2):217- 223.

41.Dudley G. A, Tesch P. A , Miller B. J,  Buchanan M. D .1991. Importance of                           eccentric actions in performance adaptations to resistance training. Aviat. Space Environ.        Med. 62:543–550.

42.Ebbeling C. B, Clarkson  P. M .1989. Exercise-induced muscle damage and adaptation.           Sports Med. 7:207–234.

43.Elliott K J, Sale C, Cable N T .2002. Effects of resistance training and detraining on                muscle strength and blood lipid profiles in postmenopausal women, J Sports Med  .

44.Enoka R.M .1988. “Muscle strength and its development new receptive”. Sport med,               6(3):pp:140-68. .                                                                                                                      45.Fagan, C. D, Doyle – Beker, P. K .2000. The effects of maximum strength and power              training combined with Plyometric on athletic performance, Medicine and Science in              Sports and Exercise, 32(5); Supplement abstract, 659.

46.Faigenbaum A.D, Westcott W.L, Micheli L.J, Outerbridge A.R, Long C.J, LaRosa-                 Loud  R,  Zaichkowskt L.D .1996. The Effects of Strength Training and Detraining on            Children. J. Strength Cond.Res.; 10: 109-114.

47.Faigenbaum, A. D. 1999. The effects of different resistance training protocols on                     muscular strength and endurance development in children, Pediatrics; 104(1): e5.

48.Fatouros I G, Kambas A , Katrabasas I , Nikolaidis K , Chatzinikolaou A , Leontsini D ,         Taxildaris K .2005. Strength training and detraining effects on muscular strength, anaerobic      power, and mobility of intensity dependent , Sports Med 2005;39:776–780.

49.Fielding R. A .2002. High – velocity resistance training increases skeletal muscle peak            power in older women. Journal of American Geriatric Soc; 50(4): 655- 662.

50.Fleck S.J, Kraemer W.J .1997. Designing Resistance Training Programs, 2nd Ed.                   Champaign,  IL: Human Kinetics Books pp. 1–115.

51.Frizziero A, Fini M, Salamanna F, Veicsteinas A, Maffulli N, Marini M .2011. Effect of         training and sudden detraining on the patellar tendon and its enthesis in rats , pubmed.

52.Glowacki S.P,  Martin S.E ,  Maurer  A, Baek  W, Green  J.S, Crouse S.F . 2004. “Effects       of resistance, endurance , and concurrent exercise on training outcomes in men”. Med  Sci      Sports Exerc.

53.Goto K, Nagasawa M, Yanagisawa O, Kizuka T, Ishii N, Takamatsu K .2004 .                         Muscular Adaptations to combinations of High and  Low – Intensity Resistance Exercises.      Journal of  strength and conditioning Research, 18 (4), 730 – 737.

54.Guy P.S, Snow D.H .1977. The Effects of training and detraining on muscle                             compositionin the horse , J. Physiol, 269, pp. 33-51.

55.Hammett J.B, Willam T.H .2003. “Neuromuscular adaptation to short-. Term (4weeks)          ballistic training in trained higth school athletes”. J. Strength, Conditioning                              Research, 17(3): 556-560.

56.Harris G.R. 2000. Short- term performance effects of high power, high force, or                      combined weight – training methods, The Journal of Strength and Conditioning Research,       14, 14 – 20.

57.Hayes H. A, Gappmaior  E, LaStayo  P.C. 2011.  Effects of High Intensity Resistance              Training on Strength, Mobility, Balance and Fatigue in males, journal of Neurologic                Physical Therapy; March, 35(1): 2-10.

Herrero A.J, Martin J, Martin T, Abadia O, Fernandez B, Garcia-Lopez D. 2010. Short- term effect of plyometrics and strength training with and without superimposed electrical        stimulation on muscle strength and anaerobic performance: A randomized controlled trial.       Part II. J Strength Cond Res 2010; 24(6): 1616-22.

59.Houston M.E, Bentzen H, Larsen H. 1979. Interrelationships between skeletal muscle              adaptations and performance as studied by detraining and retraining. Acta Physiol Scan        1979; 105(2): 163-70.

60.Housh  D. J. 1995. Effect of eccentric dynamic constant external resistance training on the      concentric isokinetic torque – velocity curve, Medicine and Science in Sports andExercise,  27(5), Supplement abstract, 117.

61.Ingle L, Sleap M , and Tilfrey K. 2006. The effect of a complex training and detraining           programme on selected strength and power variables in early pubertal boys. J. Sports Sci.        24: 987-997.

62.Izquierdo M , Ibanez  J, Hakkinen K , Kraemer W J. 2006 . Differential effects of strength      training leading to failure versus not to failure on hormonal responses, strength, and                muscle power gains .Journal of Applied Physiology, 100:1647 – 1656.

63.Jones  K. 2001. The effects of varying resistance – training load on intermediate- and high      – velocity – specific adaptations, The Journal of Strength and Conditioning Research,       15(3): 349 – 356.

64.kadi F, Schjerling P, Andersen L.A , charifi N.A ,  Jorgen I , charistensen and jesper l ,            Andersen. 2004 .the effecte of heavy resistance training and de training on satellite cells in human skeletal muscle . j physiol 558.3  (2004) pp 1005 –1012.

65.kamen G. 2004. “Neural issues in the control of muscular strength” Res Qexerc sports,            75(1):pp: 3- 8.

66.Kaneko  M, Fuchimoto T, Toji  H, Suei  K. 1983. Training effect of differing load on             the force – velocity relationship and mechanical power output in human muscle,                      Scandinavian Journal of Sport Science, 5(2); 50-55.

67.Keogh  J.W.L , Wilson G. J , Weatherby R. P. 1999. A cross- sectional comparison of            different resistance training techniques in the bench press. J. Strength Cond. Res.                     13:247–258.

68.Komi  P V , Kaneko  M, Aura  O .1987. Emg activity of leg extensor muscles with                  special reference to mechanical efficiency in concentric and eccentric exercise. Int. J. Sport      Med. 8(Suppl.):22–29.

69.Kraemer W. J. 1994. Does short – term near maximal intensity machine resistance                   training induce overtraining, The Journal of Strength and Conditioning Research, 8(3):         188- 191.

70.Kraemer W.J, Patton J.F, Gordon S.E, et al . 1995 . Compatibility of high-intensity                  strength and endurance training on hormonal and skeletal muscle adaptations. J. Appl.             Physiol; 78: 976-989.

71.Kraemer W.J, Ratamess N.A, French D.N .2002. Resistance training for                            health  and performance. Curr. Sports Med. Rep. 1:165–171.

72.Kraemer W.J, Koziris L.P ; Ratamess  N.A. 2002. “Detraining produces minimal changes      in physical performance and hormonal variables in recreationally strength-trained   Men”. J     Strength Cond Res. 16(3): 188- 191.

73.Lemura M, Serge P, Duvillard V, Andereacci J .2000. “Lipid and lipoprotein                            profiles, cardiovascular fitness, body composition, and diet and after resistance, aerobic           and combination training in young women”. Eur J Appl Physiol. 82:451-458.                      74.Lesuer DA, Mccormick JH, Mayhew JL, et al .1997. “The accuracy of prediction                     equations for estimating 1-RM performance in the bench press, squat, and deadlift”. J              Strength Cond Res 11: 211–213.

75.lvey F.M, Tracy J.T, Lemmer M, Hurley B.F .2000. “Effect of strength training and                 detraining on muscle Quality: Age and Gender comparisons”. J Gerontology. 55(3): 152-        157.:2119-27.

76.Lobo A, Carvalho J, Santos P. 2010. Effects of Training and Detraining on                               Physical Fitness, Physical Activity Patterns, Cardiovascular Variables, and HrqoL after3         Health-Promotion Interventions in Institutionalized Elders, Journal of Family                          Medicine2010. .                                                                                                                                                                                                                                                 77.Marinković1 M, Radovanović D.r, Ignjatović AL, 2011, EIGHT WEEKS OF                           INSTABILITY RESISTANCE TRAINING EFFECTS ON MUSCULAR OUTPUTS:            Physical Education and Sport Vol. 9, No 3, pp. 321 – 327.

78.Maffiuletti N.A. 2002. Effect of combined electro stimulation and Plyometric                           training on vertical jump height, Medicine and Science in Sports and Exercise, OCT;             34(10): 1638 – 1644.

79.Marx J.O, Ratamess N.A , Nindl B.C , et al. 2001. The effects of single- set vs.                        periodized multiple-set resistance training on mus- cular performance and                                 hormonal concentrations in women. Med. Sci. Sports Exerc. 33:635–643.

80.Marques M.C, González-BadilloJ.J .2006. In-season Resistance Training and                           Detraining in Professional Team Handball Players. J. Strength Cond. Res.; 20(3), 563-571.

81.Mazzetti  S.A, Kraemer  W.J , Volek  J.S, et al. 2000. The influence of direct supervision        of resistance training on strength perfor- mance. Med. Sci. Sports Exerc. 32:1175–1184.

82.Mc Bride J.M. 2002. The effect of heavy VS. Light – Load jump squats on the                        development of strength, power, and speed. The Journal of Strength and Conditioning             Research, 16(1): 750 – 755.

83.Mc Carthy J.P.M, Pozniak M. A, Agre J.C .2002. Neuromuscular adaptations to                       concurrent strength and endurance training, Mad Sci Sports Exerc, 34(3): 511 – 519.

84.Moritani  T, Devries H.A .1979. “Neural factors versus hypertrophy in the time course           of muscle strength gain”. American J. Sports Medicine, 58: 115-130.

85.Moritani  T. 1987. Electrophysiological analyses of the effects of muscle power training,          Research Journal of Education in Japan, 1; 23-32.

86.Morrissey M. C. 1998. Early phase differential effects of slow and fast barbell squat               training, The American Journal of Sports Medicine, 26:221 – 230.

87.Muthiah  C. sodhi H.S.1980. ” effects of training on some morphological parameters to           top. r anking basketball players  “.j. .sport  med and physical fitness dec 1980, 20(4) p:           405-412.

88.Perrig-chiello .PA , Walter J, Hannes B .1998. The effects of resistance training on well-         being and memory in elderly volunteers1998; 27: 469-475 .

89.Poehlman E.T, Dvorak R.V, DeNino W.F, Brochu M, Ades P.A. Effects of resistance             training and endurance training on insulin sensitivity in nonobese, young women: a                 controlled randomized trial. J Clin Endocrinol Metab 2000; 85(7): 2463-8.

90.Romero-Zurita A, Carbonell-Baeza A, Aparicio V.A, Ruiz .JR, Tercedor P, Delgado-              Fernández M . 2012. Effectiveness of a tai-chi training and detraining on functional     capacity, symptomatology and psychological outcomes in women with fibromyalgia.

91.Santos A, Marinho D.A, Costa A.M, Izquierdo M, Marques M.C. 2011. The                             effects of concurrent resistance and endurance training follow a detraining period in                elementary school students. J. Strength Cond. Res.; 2011a. (in press).

92.Shahidi F. 1997. The Effect of 8 weeks Resistance Training with submaximal intensity on    Muscle Fitness in 16-18 Years Old Male Soccer Players.

93.Santos1 A, Daniel A, Aldo M, Costa 1, Izquierd M, Marques M. 2011. The Effects of              Concurrent Resistance and Endurance TrainingFollow a  Specific Detraining Cycle in Young School Girls, Journal of Human Kinetics Special Issue 2011, 93-103.

94.Simsolo R.B, Ong J.M , Kern P.A .1993. “The regulation of adipose tissue and muscle            lipoprotein lipase in runners by detraining”. J Clin Invest. 92: 2124-30.

95.Skelton D.A ,Young A, Greig C.A, Malbut K.E . 1995 .Effects of resistance training of           strength,power,and selected functional abilities of women aged 75 and older. j A                      Geriatr Soc. 1995 Oct : 43(10):1081-7.

96.Snelling C.J .1997. Plyometric training VS. Explosive weight training: A comparative             study, Human Exercise and Performance Research Project, Massey University.

97.Starkey  D.B . 1994. Equivalent improvement in strength following high intensity, low          and high volume training, Medicine and Science in Sports and Exercise, 26(5),                         Supplement abstract, 651.

98.Teixeira M.S .2001. Effects of resistance training with different sets and weekly                       frequencies on upper body muscular strength in military males 18 years of age,                        Medicine and Science in Sports and Exercise, 33(5), supplement abstract, 753.

99.Tokmakidis S.V, Kontantinos  A .2003 . “Training and Detraining effects of a combined         strength and aerobic exercise program on blood lipids in patients with coronary disease”. J      Cordiopulmonary reha. 23(3): 193-200. sensivity in young female dancers”. Int J Obis.           30(1):40.

100.Toraman N.F , Ayceman N .2005 . Effects of six weeks of detraining on retention of             functional fitness of old people after nine weeks of multicomponent training, J Sports              Med 39:565–568.

101.Tudor O. bompa T.1999.”priodization, theory and methodology of training “.united state :        human kineties  publishers.

102.Westcott W.L. 2001.  Effects of regular and slow speed resistance training on muscle             strength, Journal of Sports Medicine and Physical Fitness, 41; 154 – 158.

103.Wilson, G.J. 1993. The optimum training load for the development dynamic athletic               performance, The Centre for Human Movement Sciences and Sport Manual.

104.Witkowski S, Michael M, Lockard Nathan T, Jenkins S, Thomas O. Obisesan,                         Spangenburg E, and James M. Hagberg. 2013. Relationship between circulating                       progenitor cells, vascular function and oxidative stress with long-ter training a                         shortterm detraining in older men, Clin Sci (Lond); 118(4): 303–311.                          105.Terzis G, Stratakos G, Manta P, Georgiadis G. 2008. Throwing performance after                    resistance training and detraining. J Strength Cond Res 2008; 22(4): 1198-204.                  106.Zech1 A.s , Drey M.i , Freiberger E.l , Hentschke C.h , Bauer J.u , Sieber C  , Pfeifer K.l        .2012. Residual effects of muscle strength and muscle power training and detraining on           physical function in community-dwelling prefrail older adults : a randomized controlled      trial . BMC Geriatrics 2012.