پیشینه پژوهشی رابطه شیوه های تربیتی والدین با پیشرفت و انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان (رشته علوم تربیتی )

با سحافایل در خدمت شما هستیم با «پیشینه پژوهشی رابطه شیوه های تربیتی والدین با پیشرفت و انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان (رشته علوم تربیتی )» که بطور کامل و جامع به این مبحث پرداخته و نیاز شما را به هرگونه جستجوی بیشتری برطرف خواهد نمود.

فهرست محتوا

فهرست محتوا

• 2-1- مقدمه15
• 2-2- انگیزش17
• 2-3- انواع انگيزش 18
• 2-3-1- انگیزش و یادگیری 19
• 2-4- عوامل موثر بر انگیزش 20
• 2-5- شیوه‌های ارتقاء انگیزش تحصیلی در دانش آموزان  23
• 2-6- ویژگیهای افراد دارای انگیزه پیشرفت  26
• 2-7- پایداری در افراد با انگیزش پیشرفت بالا  26
• 2-8- روشهای اندازه گیری انگیزه پیشرفت  27
• 2-9- نظریه‌های نیاز به پیشرفت 27
• 2-10- ارتباط انگیزه پیشرفت با سایر جنبه‌های زندگی 36
• 2-11- راه‌هایی برای افزایش انگیزه‌ی پیشرفت در دانش‌آموزان 39
• 2-12- شیوه‌های تربیت فرزند 41
• 2-12-1- شیوۀ مستبدانه 42
• 2-12-2- شیوه آزاد منشانه (سهل گیرانه 43
• 2-12-3- شیوه مقتدرانه 45
• 2-12-4- شیوۀ بی اعتنا 46
• 2-13- نوجوانی 46
• 2-13-1- روابط بین والدین ونوجوانان   48
• 2-14- نقش والدین به عنوان معلم یا مربی 49
• 2-14- تأملی نو بر شیوه‌های فرزند پروری والدین ایرانی 50
• 2-15- نظریه‌ها و دیدگاه‌های نظری 51
• 2-16- پیشرفت تحصیلی 56
• 2-17- عوامل مؤثر بر پیشرفت تحصیلی 57
• 2-18- عملکرد تحصیلی 60
• 2-19- پیشینه تحقیق 62
• 2-19-1- تحقیقات انجام شده در خارج از ایران 62
• 2-18-2- تحقیقات انجام شده در داخل ایران 67

مقدمه

در تحقیق حاضر باید نطری به گذشته انداخت تا متوجه فراز و نشیب‌هایی در زمینه تربیت گردید و رابطه آنرا با انگیزش به صورت و اضح و مبرهن توضیح داد تا بدانیم در چه زمینه‌هایی کار شده تا بتوانیم نقاط ضعف و قوت تحقیق‌ها را درک نموده و فهمید تحقیقی که ما در حال انجام دادن آن هستیم چه نقاطی را مورد بررسی قرارر داده که تحقیقات قبلی انجام نداده اند و نقطه قوت وضعف ما در تحقیق حاضر چه می‌باشد.

نخستین تحقیقات منظم وجدی در مورد رابطه شخصیت کودک با فضای روانی –تربیتی خانواده و نحوه رفتار والدین توسط پژوهشگرانی مانند کازانین، سیج و نایت[1] (1999) آغاز شد (شاملو، 1386).

از جمله متغیرهایی که در ارتباط با شیوه‌های فرزند پروری مورد توجه و بررسی محققان و پژوهشگران روان شناسی و متخصصین تربیتی قرار گرفته است  می‌توان به رشد اجتماعی، سازگاری اجتماعی،  عزت نفس و خود کنترلی، بلوغ شخصیتی، انگیزش، خود تنظیمی و مکان کنترل، رشد اخلاقی، اضطراب و هوش (برندت[2]، 1997 به نقل از مهر افروز 1388) اشاره نمود در همین رابطه نتایج تحقیقات  مهر افروز (1388) نشان می‌دهد والدینی که انتظارات درونی بیشتری از فرزند خود داشته و از نظر سطح پاسخگو بودن (گرمی، پذیرش و تعهد) و درخواست کنندگی (کنترل و نظارت) در سطح بالایی باشند و به شیوه اقتدار منطقی با فرزندان خود رفتار نمایند، فرزندانشان دارای کنترل درونی می‌شوند.

براساس نظریه بامریند (1967)، سبک‌های فرزند پروری به عنوان واسطه بین متغیرهای هنجاری آنان و جامعه پذیری فرزندان عمل می‌کند و با شایستگی‌های اجتماعی رابطه دارد. همچنین (کوریدو، وارنر و ایبرگ[3]، 2002 به نقل از حیدری، 1389) نشان دادند که سبک‌های فرزند پروری مقتدر با سازماندهی، پیشرفت تحصیلی و جهت گیری عقلانی در کودکان رابطه مثبت وجود دارد همچنین تحقیقات نشان داده است که نوجوانانی که والدین خودکامه دارند کمتر متکی به خود هستند و نمی‌توانند به تنهایی کاری انجام دهند یا از خود عقیده‌ای داشته باشند شاید به این دلیل که به قدر کافی فرصت نداشته‌اند که عقاید خود را بیازمایند یا مستقلانه مسئولیت قبول کنند. در ضمن این نوجوانان اعتماد به نفس کمتر و استقلال وخلاقیت کمتری دارند، ذهن کنجکاوی ندارند، از لحاظ رشد اخلاقی کمتر رشد یافته‌اند و در برخورد با مشکلات روزمره عملی، تحصیلی و ذهنی انعطاف پذیری کمتری دارند (حیدری، 1389).

از آنجا كه فرزندان هر خانواده، آينده سازان مملكت هستند، پيشرفت تحصيلي آنها امري است كه پس از سلامت جسمي و رواني، ازاهميت ويژه برخورداراست. حال با توجه به اينكه فرزندان در محيط خانواده رشد مي‌يابند و تربيت مي‌شوند. بنابراين الگوي تربيتي والدين نقش مهمي در پيشرفت تحصيلي فرزندانشان دارد. پيشرفت تحصيلي^[4] به معناي مقدار يادگيري آموزشگاهي فرد است به طوري كه بتوا ن آنها را در دو مقوله كلي عوامل مربوط به “تفاوتهاي فردي و زندگي خانوادگي” و “عوامل مربوط به مدرسه و نظام آموزش و پرورش” مورد مطالعه قرار داد. پيشرفت تحصيلي به جلوه‌اي از وضعيت تحصيلي دانش آموز اشاره دارد كه اين جلوه ممكن است نشان دهنده نمره يك دوره، ميانگين نمرات براي مجموعه‌اي از دوره‌ها در يك درس يا ميانگين نمرات دوره‌هاي مختلف باشد. بنابراين يافته‌هاي پژوهشي كه در اين زمينه انجام گرفته است نشان مي‌دهد كه شيوه‌هاي تربيتي والدين به طور مستقيم و غير مستقيم نقش مستقيمي در پيشرفت تحصيلي نوجوانان دارد (ولترز^[5]، 1998 به نقل از اسماعیلی اقدم، 1388)

يافته‌هاي پژوهشي در اين زمينه حاكي از آن است كه موفقيت زياد در مدرسه با روشهاي فرزندپروري قاطعانه ارتباط دارد. در يك مطالعه وسيع معلوم شد كه كودكان دبيرستاني بسيار موفق كه نمره‌هاي بالايي داشتند والدينشان روشي قاطعانه داشتند.كمترين نمره متعلق به دانش آموزاني بود كه والدين مستبد داشتند (دورنباخ، ريتر، ليدرمن، رابرتزو فرالي^[6]، 1987 به نقل از اسماعیلی اقدم، 1388).

انگیزش

انگیزه و انگیزش غالباً به صورت مترادف به کار می‌روند. در روان شناسي مي‌توان، انگیزش را عامل کلی مولد رفتار اما انگیزه را علت اختصاصی یک رفتار خاص به حساب آورد (سیف، 1386). به گفته‌ی راسل[7] (1971) انگیزه برای نشان دادن هدف یا بازده یک رفتار به کار می‌رود- پس کاربرد اصطلاح انگیزه برای حیوانات مجاز نمی‌باشد. در حقیقت انگیزه عاملی است که موجود زنده را به فعالیت وا می‌دارد و فعالیتش را جهت دار می‌کند و حالتی که تمایل به انجام عملی خاص(انگیزه) در موجود زنده به وجود می‌آورد، انگیزش می‌نامند؛ مثلا نیاز به آب و غذا را انگیزه می‌گویند. احساس تشنگی و گرسنگی را انگیزش می‌نامند. نتیجه‌ی کلام این که انگیزش در روانشناسی مبحثی است که چرایی رفتار را تبیین می‌کند (گنجی، 1388).

انگیزش را می‌توان به عنوان عامل، هدایت کننده و نیرودهنده در رفتار فرد دانست و یک وضعیت فعال و موقتی است که متفاوت از شخصیت و هیجان می‌باشد.

به طور کلی رفتار انسان براساس دو دسته عوامل قرار دارد؛ یک دسته خصوصیات و توانایی‌ها کم و بیش دائمی(شخصیت) و دسته‌ی دیگر یک سري خصوصيات موقتی می‌باشند که مهمترین آنها را انگیزه‌ها تشکیل می‌دهند (عظیمی، 1383 به نقل از سیف، 1382).

و بخشی از رفتار نیز متأثر از هیجان (از عوامل دسته‌ی دوم) است که همچنین بر خلاف انگیزش، معطوف به حالت‌های گذراست(مثل خشم، اندوه، شادی و…) که فوراً منجر به رفتار نمی شود.

انگیزش یک تمایل یا گرایش به طریقی خاص است و برخی روان شناسان نیز آن را به موتور اتومبیل تشبیه می‌کنند. حال با اين وضعيت می‌توانیم گفت که انگیزه نیز فرمان اتومبیل است، که در واقع موتور اتومبیل،اتومیل را راه می‌اندازد و فرمان اتومبیل جهت حرکت اتومبیل را مشخص می‌کند. به طور کلی روان شناسان معتقدند که انگیزش، نیرویی است که موجب ايجاد رفتار هدایت و حفظ آن تا رسيدن به هدف مي‌شود (سیف، 1382).

انواع انگيزش

انگیزش از جهت خود افراد به دو گروه انگیزش درونی و انگیزش بیرونی تقسیم می‌شود.

انگیزش درونی به مواردی اطلاق می‌شود که پاداش مورد انتظار فرد در قبال رفتاری معین از یک منبع درونی سرچشمه می‌گیرد؛ یعنی فرد جهت رسیدن به تقویت‌های درونی عمل ویژه‌ای را انجام می‌دهد. هرچند این عوامل درونی با عوامل بیرونی همخوانی داشته یا نداشته باشند. انگیزش بیرونی زمانی معنی پیدا می‌کند که منبع تقویت کننده رفتار یک عامل بیرونی است.به عبارتی فرد برای رسیدن به یک حالت یا شرایط معین بیرونی رفتاری را انجام می‌دهد.

انگیزش و یادگیری

طبق تحقیقات بین انگیزش و یادگیری رابطه وجود دارد.(آگوروگلو و والبرگ[8]، 1979، به نقل از سیف، 1386) ميانگين ضریب همبستگی بین اندازه‌های انگیزش و پیشرفت تحصیلی حاصل از پژوهش‌های انجام شده در مورد 637000 دانش آموز کلاس اول تا کلاس دوازدهم، برابر 37%+ است.

مطالعه‌ی انگیزش با یادگیری آمیخته است. به طوری که واینر[9] (1990، به نقل از کدیور، 1383) می‌گوید انگیزش غالباً از یادگیری استنباط می‌شود و یادگیری نشانه‌ی انگیزش است.

یادگیری یک فرآیند است که عواملی متفاوت بر آن موثر است از جمله انگیزش‌های متفاوت که نقش مهمی در جریان یادگیری دارد، میل و رغبت شاگرد به آموختن است. رغبت، محرکی است که نیروی فعالیت را افزایش می‌دهد.

یکی دیگر از عوامل ایجاد انگیزش هدف است، هدف به فعالیت انسان جهت و نیرو می‌دهد و نیروی لازم را برای فعالیت در وی به وجود می‌آورد و سبب پیدایش قصد و اراده در او می‌شود (شریعتمداری، 1377). برخی معتقدند که می‌توان انگیزش و یادگیری را از طرق مختلف کنترل و هدایت کرد. مثلا بر اساس نظریه رفتارگرایی، انگیزش و یادگیری را مي‌توان از طریق پاداش‌های بیرونی و مشوق‌هایی مانند ژتون‌ها، جوایز و حتی نمره کنترل و هدایت کرد.

طبق نظر انسان گرایان، زندگی آدمی با تمایل به رشد و خود شکوفایی آغاز می‌شود. اما یادگیری، تحولات طبیعی یا حوادث موثر بر این فرآیند را تسهیل می‌کند (ابراهیمي قوام، 1384).

فهرست منابع

• ابراهیمی قوام، صغری (1384)، بررسی شیوه‌های برقراری ارتباط سازنده والدین بافرزندان، مجله تربیت، سال یازدهم، شماره 3.
• اتكينسون، ريتا ال ؛ انكينسون، ريچارد، اس؛ هيگارد، ارنست آر (1384)، زمینه روانشناسی هیلگارد، جلد اول، ترجمه، محمد نقی براهنی و دیگران، تهران: انتشارات رشد.
• احدي، حسن؛ فرهاد، جمهري (1386)، روانشناسي رشد (نوجواني و بزرگسالي)، تهران: انتشارات پرديس، چاپ چهارم
• احدي، حسن؛ نيكچهر، محسني (1386)، روانشناسي رشد (مفاهيم بنيادي در روانشناسي رشد نوجواني). انتشارات پرديس، چاپ دوازدهم
• احدی، حسن و شکوه السادات بنی جمالی (1382)، روان شناسی رشد، تهران، نشر بنیاد
• احمدی، محمدرضا (1387)، فرزند سالاری، فصلنامه‌ی کتاب زنان، شماره  15
• اخلاقی، فرشاد(1388)؛ بررسی و مقایسه بین علاقه‌ي تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان و دانشجویان، پایان‌نامه‌ي کارشناسی ارشد، دانشکده‌ي علوم تربیتی دانشگاه تربیت معلم.
• اردبیلی، یوسف(1384)، اصول و فنون راهنمایی و مشاوره در آموزش و پرورش، تهران: مؤسسه‌ي بعثت.
• ازکمپ، اس. (1382)، روان‌شناسی اجتماعی کاربردی، ترجمه‌ي فرهاد ماهر، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی.
• اسماعیلی اقدم، روح اله (1388)، رابطه بین ادراک از شیوه‌های فرزند پروری والدین با سبکهای اسنادی در دانش آموزان سوم متوسطه؛ پایان نامه کارشناسی ارشد ، دانشگاه شهید بهشتی ، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی.
• اعزازی، شهلا (1380)، جامعه شناسی خانواده، انتشارات روشنگران ومطالعات زنان .
• افروز، غلامعلی (1385)، روان شناسی تربیتی، انتشارات انجمن اولیاء و مربیان
• آقا محمدیان،حمیدرضا و حسینی، مهران (1384)، روان شناسی بلوغ ونوجوانی، مشهد، انتشارات دانشگاه فردوسی
• امینی، ابراهیم (1388)، آیین تربیت، انتشارات اسلامی، تهران.
• باقرپناه ، مجتبی (1384)، برررسی رابطه‌ی بین شیوه‌های فرزند پروری با انگیزه ی پیشرفت، پیشرفت تحصیلی و افسردگی دانش آموزان مقطع متوسطه‌ی شهرستان اسلام آباد غرب در سال تحصیلی ( ۸۴-83) .پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.
• بيابانگرد، اسماعيل (1382)، افت تحصيلي يا اتلاف در آموزش و پرورش، فصلنامه تعليم و تربيت، سال دوم، شماره 8و 7، 65‌
• پارسا، محمد (1381)، روانشناسی رشد کودک ونوجوان، انتشارات بعثت.
• تنهای رشوانلو، فرهاد و حجازی، الهه (1388)، ارتباط ادراک از سبک فرزند پروری والدین با انگیزش تحصیل و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان دبیرستانی، دوماهنامه علمی – پژوهشی دانشور رفتار/تربیت و اجتماع، سال شانزدهم ، شماره 39.
• حسینی نسب، الهام و شریفی، حامد (1389)، بررسی رابطه بین سبک‌های یادگیری خلاقیت با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان (دختر و پسر) پایه سوم دوره متوسطه شهرستان بوکان در سال تحصیلی 1388-1389، علوم تربیتی –سال سوم-شماره 12.
• حیدری، علی (1389)، بررسی روابط ساده و چندگانه سبکهای فرزند پروری با هویت یابی و گرایش به مشاغل در نوجوان، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی ، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی.
• خداخواه، شبنم و رضایی، اکبر (1391). رابطه‌ي بین سبک‌های فرزندپروری و باورهای معرفت شناختی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه. فصلنامه علوم تربیتی، شماره 5
• دهقان، حسین(1385)، بررسی رابطه‌ي بین پایگاه اقتصادی‌اجتماعی و عمل‌کرد تحصیلی دانش‌آموزان، پایان‌نامه‌ي کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی.
• رضایی، محمد (1385). بررسی رابطه بین شیوه‌های فرزند پروری مادران (اقتدار منطقی، آزادگذار و استبدادی) و بلوغ اجتماعی دانش آموزان سال اول تا سوم راهنمایی اداره آموزش وپرورش منطقه 6 تهران، پایان نامه کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت معلم تهران.
• رمضانی ، خسرو (1381)، روان شناسی تربیتی وکاربردهای آن، انتشارات فاطمیه.
• زینالی، علی، پاشا شریفی، حسن، عنایتی، صلاح الدین، عسگری، پروزی و پاشا، غلامرضا (1390)، گسترش و رواسازی پرسشنامه شیوه‌های تربیتی والدین. فصلنامه اندیشه‌های تازه در علوم تربیتی، سال ششم، شماره سوم
• ساعی، رحیم (1387)، بررسی عوامل مؤثر بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشکده‌های کشاورزی و ارايه‌ي رهیافت مناسب آموزش، پایان‌نامه‌ي کارشناسی ارشد.
• سانتراک، جان دبلیو (1387)، روانشناسی تربیتی، (ترجمه شاهده سعیدی و مهشید عراقچی)، انتشارات رسا، تهران.
• سیف نراقی، مریم، نادری، عزت الله (1386)، کودکان عقب مانده ذهنی و روشهای آموزش آنها، تهران: انتشارات سمت
• سیف، علی‌اکبر (1382)، روان‌شناسی پرورشی، چاپ12، تهران: انتشارات آگاه.
• سیف، علی‌اکبر(1386)، سنجش و اندازه‌گیری و ارزشیابی پیشرفت تحصیلی، چاپ هشتم، تهران: انتشارات آگاه.
• شاملو، سعيد (1386). بهداشت رواني. انتشارات رشد، چاپ نوزدهم
• شریعتمداری، علی (1377)، روان شناسی تربیتی، چاپ یازدهم، تهران، انتشارات امیرکبیر
• شریفیان، اکبر(1381)، عوامل مؤثر بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان شاهد، فصلنامه‌ي علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی، ش 15و 16.
• شعاری‌نژاد، علی‌اکبر(1384)، فرهنگ علوم و فن‌آوری، تهران: انتشارات امیرکبیر.
• شكاري، عباس (1386)، مسائل آموزش و پرورش و راهكارهاي آن، تهران: نشر عابد، چاپ اول.
• شکرکن، حسین (1385)، روانشناسی اجتماعی، ترجمه: دکتر تهران: انتشارات رشد
• شکوهی یکتا، محسن و پرند، اکرم (1387). سبک فرزند پروری والدین و رابطه آن با ویژگی‌های رفتاری و پیشرفت تحصیلی فرزندان. مجموعه مقالات فصلنامه مطالعات جوانان. شماره 15-14
• شهرآرای، مهرناز (1385). اضطراب ریاضی، خلاصه مقالات نخستین کنفرانس آموزش ریاضی ایران، اصفهان، اداره کل آموزش و پرورش استان اصفهان
• صمدي، معصومه (1385). تاثير روشهاي تربيتي و خود تنظيمي تحصيلي بر پيشرفت تحصيلي. فصلنامه تازه‌هاي علوم شناختي، سال 9، شماره 1.
• طالعی، علی (1388)، بررسی اثربخشی برنامه فرزند پروری و مشکلات رفتاری نوجوانان؛ پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی.
• فرگوسن، شری ؛ لارسن ای ، مارین (1373)، قدرت والدین « برنامه‌ای برای کمک به موفقیت تحصیلی فرزندتان»، (ترجمه ن، پارسا) انتشارات انجمن اولیاء ومربیان جمهوری اسلامی.
• کدیور، پروین (1383)، روانشناسی تربیتی، چاپ هشتم، تهران: انتشارات سمت.
• کریمی، علی حسین (1390). تأثیر شیوه‌های فرزندپروری والدین، شغل و تحصیلات آنها بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان. پایان نامه کارشناسی ارشد رشته روانشناسی دانشگاه پیام نور بروجن.
• کریمی، یوسف (1389)، روان شناسی شخصیت، انتشارات دانشگاه پیام نور ، تهران
• كماچالي، صادق، و همكاران (1386)، رابطه‌ي الگوهاي فرزندپروري با ميزان سلامت رواني و موفقيت تحصيلي، نشریه علوم رفتاري
• گنجی، حمزه (1388)، روانشناسی تفاوتهای فردی، انتشارات بعثت
• لطف آبادي، حسين (1385)، روانشناسي رشد. انتشارات سمت، چا پ هشتم، جلد دوم
• ماسن، پاول هنری، کیلگان، جروم، هوستون، آلتا کارول، کانجر، جان جین وی (1380)، رشد و شخصیت کودک، ترجمه‌ی مهشید یاسایی، چاپ هفدهم، تهران، انتشارات کتاب ماد.
• مهرافروز ، محبت ا… (1388)، بررسی رابطه بین نگرش نسبت به شیوه‌های فرزند پروری مادر (اقتدار منطقی، استبدادی، آزادگذاری) با مکان کنترل و پیشرفت تحصیلی دردانش آموزان پایه چهارم ابتدایی، کارشناسی ارشد رشد روان شناسی تربیتی، دانشگاه تربیت معلم.
• مهرافزا، محمد (1383)، بررسي رابطه شيوه‌هاي فرزندپروري با خلاقيت و پيشرفت تحصيلي، پايان نامه كارشناسي ارشد گروه علوم تربيتي، دانشگاه تبريز.
• مویس، دانیل؛ رینولدز، دیوید (1949)، آموزش مؤثر روش تدریس کارآمد، (ترجمه محمد علی بشارت وحمید شمسی پور (1384)، انتشارات رشد.
• میلانی فر، بهروز (1385)، روانشناسی کودکان و نوجوانان استثنایی، تهران: انتشارات قومس
• نجاتی ، حسین (1382) روان شناسی رشد ازکودکی تا نوجوانی، مؤسسه مهشاد.
• ‌هارالامپوس، مایکل (1389)، پیشرفت تحصیلی افتراقی، ترجمه‌ي امان‌الله صفوی، فصلنامه‌ي تعلیم و تربیت، سال 6، ش 2 و3.
• هالت، جان (1387)، زمينه يابی شكست تحصيلي، ترجمه دكتر مهشيد فروغان، تهران: انتشارات قطره، چاپ سوم
• هومن، حیدرعلی و عسگری، علی (1389)، تهیه و استاندارد آزمون انگیزه‌ي پیشرفت، فصلنامه‌ي پژوهش‌های روان‌شناختی، دوره‌ي6، ش 2 و 1.

• Aunola K, Statin H, Nurmi JE. (2000) .Parenting style and adolescent achievement strategies. Journal of Adolescence; 23: 205-222.
• Baumrind, D. (1967). Child care practices anteceding three patterns of preschool behavior. Genetic Psychology Monographs, 75: 43-88.
• Belsky, J., Lerner, R.M., & Spanier. G.B. (1984). The child in the family. Reading, MA: Addison- Wesley.
• Buri, J.R. (1991). Patental Authority Questionnaire. Jornal of Personality Assessment, 57(1): 101-110
• Byrne BA, Haddock CK, Poston SC.(2002). Mid American Heart Institute. Parenting style and adolescent smoking. Journal of Adolescence. Health.: 6(30): 418-425.
• Choa K.R. (2000). The Parenting of immigrant chinese and European American Mothers: Relations between Parenting Styles, Socialization Goals, and Parental Practices. Journal of Applied Developmental Psychology.; 21(2): 233-248.
• Conger, J.J. (1977). Parent- child relationship, social change, and adolescent vulnerability. Journal of pediatric psychology, 2: 93-97.
• Eisenberg, N., & Losoya, S. (2002). Emotional responding: Regulation, social correlates & socialization.In P. Salovey &D. J. Stuyterd (Eds.), Emotional development and emotional intelligence (pp. 129-162). New York: Basic books.
• Goldstein M. Heaven P. (2000). Perception of the family, delinquency and emotional adjustment among youth. Journal of Personality and Individual Differences.; 20: 1169-1178.
• Hetthrington M and Reiss D. (1995). Genetics questions for environmental studies. Archives of General Psychiatry; 52(11): 955-936.
• Hess, R.D. (1970). Social class and ethnic infuences on socialization. In p. Mussen , Carmichaels manual of child psychology (vol. 2, 3 rd). New York: Willey.
• Martinez-Pons, M. (1996). Test of a model of parnental inducement of academic self regulation. The Journal of Experimental Education, 64(3), 213-227.
• Mckinney C, Renk K. (2008), Differential parenting between mothers and fathers: Implications for late adolescents .J Fam ;29(6):806 – 27.